Предыдущая публикация
14-бөлүм
- Бекер кыласың кызым, эгер күйөөгө чыксаң баш оорудан кутулуп кетишиң мүмкүн, жакшы үйбүлөдөн чыккан, билимдүү түшүнүктүү абдан жакшы жигит.- Ойлонуп көрөйүн дедим, өзүм оорукчан болуп калдым, бутум болсо оор көтөргөнгө жарабайт, зорго басып жүрөм, оорукчан аял кимге керек болмок эле?Бутуң али күчүнө кире элек, дагы ушуга шүгүр дейли кызым, ушунчалык болуп калганына кубанып отурам. Ал эми анын оор түйшүгү деле жок, үйүндө электр жылыткыч бар, керек десең кызматчы жалдаганга кудурети жетет.- Ошентсе да…- Жакшылап ойлон садагам, сени кайрадан төрөп алдым, кайрадан жаңы жашоого аттанышың керек, ой санаа оорутат, көп ойлоно бербе, жакшы адамга жолксаң ооруну сезбей да калышың мүмкүн.- Ким билет, баары бир балдарымды ойлосом жүрөгүм сыздап кетип жатпайбы, Сезим болсо мени сүйлөтпөй койду, мени эне катары көрбөй калышты го?! - Рапиянын көздөрүнө жаш толуп, мууна түштү, - төрөгөн балдарымдан жат болуп калдым, эмки жашоонун кызыгы барбы мага, айтыңызчы?- Эч нерсе эмес кайда бармак эле, энени бала эч качан кечип кетпейт кызым, өзүңдү кыйнай бербей алаксысаң боло!- Кыйналбаганда эмнем калды дейсиз, өзүм тирүү жүргөнүм менен өлүктөн айырмам болбой калды го? - Рапия көз жашын сүртүп улутунуп алды.- Антпе кызым, андан көрө тобо де, канчалык азап тартсаң да периштедей болуп өңүңө кирип калдың, кудайдын пешенеңе жазганын көрөсүң дагы.- Билбейм… - Рапия бөлмөсүн карай басты. Шайгүл анын артынан карап туруп: "ушунун көз жашы кургап жадырап бир күлө турган күнү болоор бекен байкушум, мен да карып баратам, көзүм тирүүсүндө бактылуу болуп өз ордун таап калса болот эле…" деп ойлоп анын артынан басып баратып столдун үстүндө турган гүлдү көрүп бир кездеги Нуржигиттин өзүнө дал ушундай роза гүлүн алып келгенин эстеп гүлдү барып коомай сылап эңкейе жыттап койду: "ошондогу буруксуган жыт, ал эми Нуржигиттен калган розам минтип жабыркап отурат, ушул гүл ак жолтой болгой эле…" деп оор күрсүнө улутунуп ийгенин өзү сезбей калды.Рапия көп ойлонду: "ырас эле орун которуп жаңыча жашоого барсам оорудан алаксыырмын, жаман адам көрүнбөйт, мени бир күнгө бирге өткөргөнгө ылайыктуу жар болчудай, өлөмүн деп жакшы эле далбастаганым менен өлө алганым жок, эми кудайдын буйруганын көрөйүн" деп ойлоп эртеси жарашыктуу модалуу көйнөгүн кийип алып Октябрь кино театрынын жанына барды. Билгиленген убакыттан жарым саат кечирээк жетти. Ал эки жагын карап турганда артынан тааныш үн чыкканда селт эте карады.- Салматсызбы, келишиңизге кубанычтуумун! - Марсел дал кечээгиндей роза гүлүн кармап турган эле.- Кандайсыңар? - Жакшы, менин сөзүмө кошулуп, сунушумду четке какпай келип бергениңизге ыраазымын! - деп Марсел гүлдү Рапияга сунду.- Рахмат.- Кайда басалы? - Марсел Рапияны колтуктай калып суроолуу тигилди. - Сиз кайда десеңиз мен даярмын!- Рахмат сизге, өзүңүз эле билиңиз.- Анда жүрүңүз, - Марсел колтуктаган бойдон Рапияны жол боюндагы кыпкызыл "Аудиге" жеткенде машинанын эшигин ачты да, - отуруңуз! - деди жылмая. Рапия отургандан кийин эшикти жаап рулга отуруп, - кана кайсы ресторанга? - деп сурап койду.- Өзүңүз билиңиз. - Рапия кайдыгер унчукту.- Анда Парламентке кеттик, эл аз, четкерээк, ээ эркин сүйлөшүп отурганга ылайык, - деп койду да машинаны зуулдата айдап жөнөдү. Алар Парламенттен чыгышканда күн ылдыйлап калган эле. Рапия Марселге карап:- Менин апам күтүп калды го, айтпай келе берген элем издеп убара болбосун, - деп кабатырлана айтканда Марсел аны жайгарып койду.- Мен өзүм жеткирип барам, демек куда түшүп келе берсек болоор го дейм?- Шашылбаңыз, дагы да бири бирибизди жакындан биле элекпиз, сиз мени, мен сизди дегендей, экинчи жолу көрүшүп жатпайбызбы, - Рапия күлө жооп берди.- Сиздин күлүшүңүз жайкы таңдын атышы, жүзүңүз толуп турган ай, турпатыңыз келишип ак маралдын басышындай, көзүңүз күйүп турган чырак, кашыңыз жаңырган айдай болуп ушул убакка чейин көрүнбөй кайда жүрдүңүз экен? - Марсел Рапиянын колун кыса кармап сүйлөп келатты, - азыркы турушуңузду жолуктурган кудайга ыраазымын.- Сиз аялыңызды сүйүп алдыңыз беле? - Рапия күтүүсүз суроо берди.- Сүйгөн эмесмин деп айта албайм, бирок чынымды айтсам сизчелик сүйбөсөм керек, чыныгы сүйүүгө эми кабылдым го деп ойлойм.- Сүйүүгө ишенесизби? - Кантип ишенбейм, ишенем.- А мен ишенбейм.- Сиз сүйбөй эле сүйдүрө турган болуп жаралган жан окшойсуз го?- Өтө тамашага айландырып баратасыз, чыны менен бир адамды берилип сүйбөгөнмүн. - Анда сизди мен сүйдүрөмүн! - Экөө тең күлүп калышты. Аңгыча үйдүн жанына келгенде Марсел Рапияны түшүрүп коюп өзү бурулуп артына кетти. Рапия үйгө киргенде Шайгүл аны күтүп жаткан эле. Рапия айтпаган менен ал телефон аркылуу Марселдин үйүнө чалып Шайгүлгө айтып коюшкан. Ошондуктан ал бир аз тынчсызданганы менен көңүлү ток эле. Рапия эч нерсе айтпай бөлмөсүнө кирип чечинип чыгып диванга отурду. Шайгүл да ооз ачып сурабады: "Эмнеси болсо да өзү чечсин" деп ойлонду ал. Экөө өз-өзүнчө ойду ойлоп келээрки таңдын атышы менен кандай жаңылык болоорун күтүп жатып калышты.Куттубек ата-энесинин каршы болгонуна болбой жатып акыры аларды көндүрдү да Ишенбектин алдына ата-энеси менен келди. Ишенбек угуп таң калды. "Сезим эмне дээр экен" деп ашыкча сөз айта алган жок. Куттубектин атасы:- Кудайдын буйругубу же чын эле уулум сүйүп калдыбы кыскасы биз Сезимди жаман көрбөйбүз, болгону балабыз жаш, кичине койо тур десек болбойт, эмки сөз сизде калды, - деп сөз баштады жайланышкындан кийин.- Мен эми эчтеке дей албайм, Сезим эмне дейт, өзү билсин, макул болобу же… -Ишенбек Сезимдин бөлмөсүнө баш багып келгендерди айтты эле ал келди да:- Келиңиздер, жөн-жай элеби? - деди билмексенге сала.- Келдик айланайын, уулубузбир оорудан кутулуп экинчи ооруга тутулду, биерден баргандан кийин эле жаныбызды койбойт.- Эмне деп?- Эмне десин, Сезимди албасам өлөм, ага барып куда түшкүлө, мен аны сүйөм, деп эле күнү түнү уйку көрбөй калды балам. Куттубектин энеси саал какшытагандай сүйлөдү.- Куттубеке мен айткам, экөөбүздүн жолубуз эки башка, ата-энеңди кыйнаба деп, мени кечирип коюңуздар, адам көрүп жаттым эле барайын.- Барагой айланайын, ал да бизге окшоп жанга аралжы издеген бирөө болсо шыпаа боло бер айланайын. Сезим чыгып кетти.- Мен бул жерге кирип алам, силер көңүлүңөр менен макул болбосоңор, - Куттубек Ишенбектин көзүнчө ушуну айтты да калды. Ишенбек деле үндөбөдү. Акыры кийинки жумада келип Сезимди кол менен алып кетүүнү болжолдоп үйлөрүнө кайтты.Алар кетип Сезим менен бет маңдай отурганда Ишенбек ага карап минтти:- Ыя кызым, тигилер эмки жумадан алып кетмей болушту, буга эмне дейсиң?- Алар ошентпеске аргасы жок ата, мен алдын ала билгем, ооруп келээрдин алдында эле мен түш көргөмүн, тагдырым ошол балага байланаарын Алла-Таала мага аян берген.- Эк кудая тобо-о, ошон үчүн мени үйлөм дегенсиң го? - Ишенбек Сезимди таң кала карады.- Ооба ата, мен кетип калсам сизди жалгыз калат деп аяп жатпайынбы. - Оо садага болоюн кызым, мен аны кайдан билдим. - ойлуу бир аз отуруп, - мени деле көрүп койсоң боло, адам катары жашаймбы же…- Сизди көрүп эле жүрбөйүнбү, ата, апам өзү сизден кечирим сурап келет, ал аны менен жашай албай калды, ушул ай ичи келет, сиз аны кечирип коюңуз, ал сөзсүз келет, анткени сиздердин нике бузула элек, насибиңер бирге дагы деле.- Эми кайсы бети менен келмек эле, балдарды көзүнө илбей күйдүм, сүйдүм деп чыгып кетсе, намысы болсо кайрылып келбес.- Жок, ата, ал келет. - Сезим андан кийин унчуккан жок. Ишенбек да ойлонуп отуруп калды.Кийинки жума Сезимди Куттубек алып кетти. Алар шаарда жашагандыктан алар менен эч кимдин иши да болгон жок. Куттубектин тууган уруктары Сезимди жакшы эле кабыл алышты. Экөөнүн ортосу үч жашка айырма болгон менен анча билинген жок. Куттубек намаз окуганды үйрөнүп кээде ичип койгонун токтотуп койгонго ата-энеси кубанып атышты. Ал жерде бир айдай туруп эле алар Россияга жөнөмөк болду эле атасы каршы болду.- Ал жакка барганда эмне, соода кыласыңарбы? - Жок, ата ал жактагы адамдарга да жардам бериш керек, бир жылдай туруп келебиз, - Сезим кайнатасына иймениңки карап акырын жооп берди.- Балам, бул жерде деле өлбөстөй оокат табылат, эгер соода, акча үчүн баратсаңар убара болбогула, мына канчалык эл келсе ошончолук акча келип жатпайбы, кудай деп бул жакта эле болсоңор болот эле, анын үстүнө Куттубек биздин жалгыз балабыз, алыска кетсе эмне болду деп апасы экөөбүз ойлой берип курубайбызбы. - Ата, кудай сактасын, барса барып келели, кыйналган эл келиниңиздин түшүнө кирип тынчын алып жатат, силер көп эле ойлоно бербегиле, - Куттубек да ата-энесин тынчтандырууну көздөрү, - ал жакта деле көп турбайбыз.- Уулум, биздин караган карманганыбыз сен болсоң кантип ойлонбой койобуз, алыска чыгып көрө элексиң - апасы сөзгө аралашты.- Койсоңорчу апа, мени кичинекей баладай көрбөй, мен чоңойдум, бала эмесмин да. - Куттубек намыстангандай апасынын сөзүнө териге түштү.- Чоңойдуң го дечи, ошентсе да…- Мен сиздерди түшүнөм, ата-энеге бала кымбат, бирок мен өзүм эле барып келейин десем Куту болбой атат.- Эмнеге сен жалгыз бармак элең мен турганда, - Куттубек кызыктай абалда болуп чычалай калды, - баарың эле мени жашсың, жашсың дей бересиңер, ошенте берсеңер өзүм кетип калам Россиягабы же башка жакка, - таарынгандай тултуңдай эшиикке чыгып кетти. Анын артынан Сезим чыкты. Үйдө калган ата-энеси аларды шаарга бөлүп эле койсокбу деп кеңешип акыры экөөнү Бишкектен үй алып бөлүп коюну чечти.- Кемпир экөөбүз али күчүбүз барда экөөңү бөлүп эле койолу, келин болуп кызмат деле кыла албайт экен, керээлден кечке келген элдин түйшүгүн сен эле тартып калдың.- Эми бечарам эмне кылсын, кудай берген ишаарат менен киши көрүп жатса эмне демек элем, анын үстүнө мунун атын уккандар алыстан келип жатканын көрүп турбайсыңбы. - Ошону айтам да, тапканы экөөнө жетмек турсун ашат, кой бөлүп койолу.- Ошентсе ошентели чал, кайда болсо аман болсун жаман уулубуз.
#КукукЭнеЖеСойкунунТаг
Следующая публикация
Комментарии 9