Предыдущая публикация
АЙТЫЛБАГАН СЫР.
27...Болум.
Автор; И. Акпарова
Арадан ошентип кундор отуп жатты.
Нурай мурдагыдай суйлоп,кадимкидей ишке аралашып калды.
Нурай сыртынан кулуп жургону менен, ичинде кыйналып журду,эми ортобузда бала болбогондон кийин,бул уйдо калуунун кереги жокко,Медердин жолун тосконум жакшы эмес.
Андан коро экообуз чечишип алып,мен кеткеним жакшы деп ойлонду.
Ошол куну Медердин жумушунан келишин чыдамсыздык менен кутуп отурду.
Ал эмне учун баарын менден жакшы билсе дагы алып келди мени ?-- менин ага эми керегим деле жокко деп -- ойлоп ойлогон оюнун аягына чыга албай койду.
Кечке убак Медер жумушунан чарчап келди.
Нурай келгенден бери конулу ток болуп жумуштан уйго шашчу болду.
Анткени Нурай жокто уй ага конулсуз болуп уйго киргиси келбей жургон.
Баары уйго жыйылгандан кийин,
кечинде Нурай
кайненесин,кайнатасын чакырып акырын кеп баштады,мен сиздерге ыраазымын,сиздерди жакшы коруп урматтаймын,сыйлаймын.
Озунуздор баарын билип тушундунуздор,анын баарын менимче кайра айтуунун кереги жок.
Мага жооп берсениздер мен кетсем деди Нурай.
Мени деп Медердин убакытысы бекер текке кетпесин деди.
Аны уккан Медер ток ургандай селт этти.
Ата -энесинен мурда суйлобойун деп алар жакка карады.
Кумуш,эми эле эмне деген кеп айтат экен ,деп кутуп жаткан эле, Нурайдын созун угуп чоочуй тушту.
Эми азырынча эч ким билбейт бул жараткандын ишин, турмушта туркун толкундар кездешет экен, анын кандай болоорун бир жараткан билет, сени Медер жон эле алып келген жок.
Туруп турчу!--- дагы бир кудайдын айтканы болоор, деди кайненеси ага жооп кылып.
Кайнатасы Мусада кызым сабыр кылып турчу калганын дагы корорбуз деди кыска суйлоп.
Атасы менен апасынын созуно кошумчалап Медер суйлогон жок, алардын алдында суйлош ага туура келбеди.
Андан сон ар ким болмолоруно конулсуз кирип кетишти.
Оз болмосуно кирген Нурай терезени карап ойлуу турду.
Медер!--- деди Нурай сиз акылдуу тушунгон адамсыз,менин бул жерде калганым туура эмес,арадан канча убакыт отту, жон гана кутуп жашоо азап экенин менден жакшы билесиз деди.
Андан коро экообуз бир -бирибизди жакшы тушунолу,мен сизди жакшы кором бирок айла жок болуп жатпайбы?--- деди жерди караган Нурай.
Жакшы коргон адамындын мин айыбы болсо да, аны жакшы корсон
эч нерсеси козго корунбойт экен.
Мен сени жакшы коргонум учун,кайра алып келдим, сени оз эркине бош коё албаймын деди Медер.
Мен сага жооп берсем гана кете аласын, макулбу? -- бул жонундо кайра кеп козгобогун деди кабагын чытып.
Эми гана кетем деп турган Нурай заматта томсоро тушту.
Эми кандай жашоо болот?----- кутуу менен деди Нурай Медерди карап,мен сага айттым го кайра суроо бербе деди унун бийик чыгарып.
********
Аман Кадырович бугунку дем алыш куну эрте менен керектуу буюмдарды алып жакшы маанай менен айылга карай жол журду.
Конулу шат эле,айлананын кооздугуна суктанып музыканы жаныртып коюп озунчо кынкылдап бара жатты.
Ал жактагы жакшы бактарды сураштырып билди.
Айылдагы жаратылыштын керемети
Аман Кадыровичтин козуно жагымдуу корунуп жатты.
Журуп отуруп Тургунайлардын уйуно жетти.
Бул жолу эшикти кагып кутуп турбастан эле, туура уйго кирип барды.
Саламатсызбы?--- эже кандай отурасыздар?--- деди идиш жууп жаткан Тургунайга карап.
Оой кел,кел-- деди Тургунай кулуп колун сунуп.
Уйго кир деди, колу менен уйду корсотуп.
Жок эже,киргенге убакыт аз Нурай жакшыбы? --кандай болуп калды деди.
Жакшы кудайга шугур, жакшы эле,аны Медер уйуно алып кеткенине коп кун болду деди.
Эми гана жакшы ойлордо келген Аман Кадырович, суу сепкендей мостоё тушту.
Жумуш менен убакыт болбой жатып эми бошоп келдим,аны бир жакшы бакка алып барайын дегем деди маанайы чогуп.
Мен баарын уктум Нурай туурасында,ойлогон элем, чет жакка барып дарыланса жакшы жыйынтык болот деп деди Аман Кадырович.
Мен да ойлоп жатканмын ошентуу керек деп,бирок мага айтпастан Медер алып кетип калды деди окунуп Тургунай.
Анда мен кайтайын конгуроо кагып туруп келбептирмин,аны ашыкча тынчын албайын деп конгуроо кылбаган элем деди.
Анда жакшы калыныз, буларды таштайын сиздерге деп колундагы эки чон пакетти Тургунайга карматып озу коштошуп жолго тушту.
Жол катар конулсуз музыканы очуруп салды да унсуз жол журду.
Медер менин келгенимди билген чамасы деп, ,заматта аны жаман ойлор курчап алды.
Нурай жумушка чыгыш керек,ансыз менин ийгилигим жок,аны мен коруп туруум керек деп колун рулга катуу чапты.
Эмнегедир Амандын журогу капалуу,заардуу кандайдыр бир жакшы кунду сагынгандай болду.
Нурайдын нурдуу жылмайган элесин корбой калчуудай болуп, аны бир карангылык каптап алгандай сезилди.
Жарыгын чачкан шоолодай бир жарк этип ушуну менен кеттиби? --- деп Аман Кадыровичти тубу жок ойлор курчап алды.
Келе жаткандагы жанагы кооз табийгат кайра кайтканда ага мундуу корунду.
Уландысы бар.
И.Акпарова.
.
Следующая публикация
Комментарии 5