Предыдущая публикация
Халифа Умар ибн Абдулазиз хикмат ва мулойимликда таниқли кишилардан бири эди.
Кунларнинг бирида ўғилларидан бири хузурларига кириб:
"Эй отажон! Нима учун баъзи ишларга енгил қарайсиз? Аллохга қасам, агар сизни ўрнингизда бўлганимда хақни айтишда бирор кишидан қўрқмас эдим", деди.
Шунда халифа ўғилларига:
"Эй ўғлим, шошқалоқлик қилманг! Аллох таоло аввалига ароқни Қуръонда икки марта ёмонлади. Охири учинчисида харом қилди. Мен хам одамларга аввалги мартадаёқ мажбурлаб, кейин улар уни рад қилиб қолишларидан ва оқибатда фитна келиб чиқишидан хавф қиламан", дедилар.
Ўғиллари оталарининг яхши тадбирларини эшитгач рози бўлган холда чиқиб кетди. Оталари бу нарсани заифхоллигидан эмас, динини яхши фахмлаганидан шундай қилишини билди.
Следующая публикация
Комментарии 1