Предыдущая публикация
«Каныкей»
"Заман"
"Коё бергин мени кайгы"
"Жүрөк сыздайт"
"Носонтэ"
"Не про нас"
"Сарала"
"Кара чаң"
"Жаш карек"
"Сен экөөбүз"
"Sarala"
"Знаю"
"Адаштым"
"Эсимде"
"Көпөлөк"
"Билбепмин"
"Ак кептерим"
"Садагам"
"Мекеним менин"
"Кыргызстан"
"Неге сен?"
"Турналар"
"Город"
"Адамдын өзү татаал"
"Куурчак"
"Кыялымда"
"Мен эстеймин"
"Курманжандын каты"
Следующая публикация
Комментарии 28
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Ар бир күндүн аткан таңы,
Турмуштун сага ызгаары.
Жарты нанга жан сатылган,
Зар жашоонун сен баласы.
Ыркырашып аш талашып
Күндөрүң өттү,
Иттердин жанында.
Эне сүтү ооздон кетпей,
Жетим калдың сен талаада.
Жалгыз жаның,
Жат турмушта -
Жашайсың сен – ырайымсыз.
Жан кейитип,
Көз жаш кетип,
Денеңди саттын тыйынга.
О турмуш,
Неге ач талаага,
Калтырдың жалгыз,
Жалгыз балаңды?
Кээ бирөөнө зар болгон бала,
Бирөөлөргө - кор бала.
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Капалыктын жарчысы,
Жан дүйнөмдү булгады.
Жамгыр төккөн талаада,
Жылаңайлак мен чуркадым.
Эрким жетпей сага багынып,
Чоң жолдо адашыпмын.
Чалынып сенин торуңа,
Жашапмын кайгыда.
Коё бергин мени, кайгы,
Мен эми башкамын.
Канат байлап колума,
Учуп чыгам алыска.
Канча кырды аша албай,
Өз оюма жете албай.
Кыял ичтен шыбырап,
Үнүм чыкпай түш курап.
Жүрөгүм соккон дабышы,
Сага багына албады.
Учкан ой үмүт тапканда,
Түшүндүм баарына.
Коё бергин мени, кайгы.
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Не себептен, не себептен,
Бактылуу күн бузулат?
Туталанам, туталанам,
Көзүмдөн жаш сызылат.
Бакыт кушу, бакыт кушу,
Учуп кетти колумдан.
Ала кетти, ала кетти,
Сүйүү отун кокустан.
Кайырма:
Жүрөк сыздайт, жүрөк сыздайт,
Өткөн күндү эстесем.
Таттуу күндөр, таттуу күндөр,
Кетпей койду эсимден.
Издеп күтөм, издеп күтөм,
Сүйүүмдү мен алыстан.
Бирок сүйүүм, бирок сүйүүм,
Менден качат алыстап, алыстап.
Ойлономун, ойлономун,
Өткөн күндү элестетип.
Өкүнөмүн, өкүнөмүн,
Тагдырыма башымды ийип.
Бар бакытты, бар бакытты,
Учурупмун колумдан.
Махабаттын көгүчкөнү,
Кайрылбайт го жолунан.
Кайырма:
Жүрөк сыздайт, жүрөк сыздайт,
Өткөн күндү эстесем.
Таттуу күндөр, таттуу күндөр,
Кетпей койду эсимден.
Издеп күтөм, издеп күтөм,
Сүйүүмдү мен алыстан.
Бирок сүйүүм, бирок сүйүүм,
Менден качат алыстап, алыстап.
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Я буду жить до рассвета,
Буду плакать с конца.
Незаметно тая,
Прошепчу лишь слова:
У солнца этого мира,
Остывающий взгляд.
Заторможена жизнь,
Что я усну опять.
Но может это не просто,
Чтоб влюбиться в осень.
Умолять себя,
Чтоб прожить лишь до сна.
Я за каждую осень,
Остаюсь в ответе.
Чтобы дольше прожить,
Не хватает мне слов.
Я обожгла свои ноги,
Чтоб пройти по земле,
Молча обнимая свое тело во сне.
Носонтэ, носонтэ не пролей меня,
Носонтэ, носонтэ не пролей меня.
Но может это не просто...
Чтобы влюбиться в осень
Я за каждую осень
Остаюсь в ответе
Каждый день привет,
Каждый день пока.
Знаю, точно буду ждать,
Лишь до твоего звонка.
Не скажу пока,
Не скажу потом.
Я бы хотела жить,
Дышать вдвоем.
Кайырма:
Знаю, точно не поймешь,
Ты сейчас меня.
Пройдет зима,
Все равно буду ждать тебя.
Улечу, улечу.
Не было не раз,
Нет любви про нас.
Сочиняя жду себе,
Твой навстречу шаг.
Не скажу пока,
Не скажу потом.
Я бы хотела жить,
Дышать вдвоем.
Кайырма:
Знаю, точно не поймешь,
Ты сейчас меня.
Пройдет зима,
Все равно буду ждать тебя.
Улечу, улечу.
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Саргайган сарала
Кайда, кайда
Өмүр жебесиндей
Учат сарсанага
Саргайган сарала
Кайда, кайда
Өмүр жебесиндей
учат сарсаанага
Картайган ак маңдай
Кайда, кайда
Өмүр жебесиндей
Учат урпактарга
Ак таңдай жарган
Адамдар мында мында
Өмүр жебесинде
Таазим кылат бабаларга
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Каргалар кара нанга,
Кол шилтеп конбойт.
Кара чаң конгон жайга,
Кимдер гана корголобойт.
Айрылышка жол калган,
Аргасызга арналган.
Жаралар көп, жаралар көп,
Айыпсыз армандар төп.
Кайырмасы:
Жаралар көп, жаргычтан көп,
Жер эне сыздаган.
Жаралар көп, жаргычтан көп,
Айыпсыз армандар төп.
Куурчактар билбейт жанды,
Кара жыгач сезет аны.
Картайган эч бир түн жок,
Кайрылган күн көзү чок.
Айрылышка жол калган,
Аргасыз арналган.
Жаралар көп, жаралар көп,
Айыпсыз армандар төп.
Кайырмасы:
Жаралар көп, жаргычтан көп,
Жер эне сыздаган.
Жаралар көп, жаргычтан көп,
Айыпсыз армандар төп,
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Жашырбачы, жүрөк, жашырбачы,
Жашка карек жамынбачы.
Жайсыз калса да сен деп жүргөн күндөр,
Жаш өмүрлөр сенсиз калат, түшүн.
Кайырма:
Жашка карек жамынбас болсочу,
Жаш жүрөктөр наз болсочу.
Кайра кайткан сезимге нук толсо да,
Кайраттуулар бар болсочу.
Жамынбачы, жүрөк, жамынбачы,
Жансыз күнгө кайрылбачы.
Айрылса да сенден жаш көңүлдөр,
Ак сезимдер картайбасын, түшүн.
Кайырма:
Жашка карек жамынбас болсочу,
Жаш жүрөктөр наз болсочу.
Кайра кайткан сезимге нук толсо да,
Кайраттуулар бар болсочу.
Сен экөөбүз издешип жүрүп, табышканбыз,
Тандаганыбыз бирдей болуп сезилгендей.
Бул тагдыр эмес муну экөөбүз тандаганбыз,
Келечектин кантип бүтөөрүн билбей.
Жакшы көргөн адамың жаныңда жүрүп,
Эмнеликтен өзгөрүп барат?
Сен экөөбүз кимибизди алдаганбыз,
Мага сенсиз сага менсиз жашоо жоктой?
Бул тагдыр эмес муну экөөбүз тандаганбыз,
Баш ийбей кыйынчылыктарга, жеңилбей.
Жакшы көргөн адамың жаныңда жүрүп,
Эмнеликтен өзгөрүп барат?.
Кимибиз кимибизге эми өзгөрдүк,
Бурулбаган тагдырды неге өзгөрттүк?
Кимибиз, ким айтчы тагдыр айтчы,
Мен эми кантип толуктайм,
сен алып кетип калган жанды?
Айтчы тагдыр айтчы,
Мен эми кантип,
Толуктайм сен алып кеткен жанды?
Сөзү: Мамасадык Багышовдуку
Обону: Каныкей Алымбекованыкы
When the cool air
Whispers tunes of love
How come, how come
With a flow of life
Time takes away
I breathe it deep
When going away, going away…
When the sun comes down
I see the face of life
My time, my time
Will be Running away
As life moves on
Only one way, only one way
When the drops of tears
Falling out of joy
Somehow, some how
I’ll lose a touch
Flying like an arrow
I strike them all
From the rainbow, from the rainbow
Знаю, ты ждешь и не поймешь,
То, чем жила я,
И не смогла.
Не проси, не проси, не моя вина,
Не проси, не проси, я уже ушла.
Знаю, уйдешь (без слов),
И не поймешь (того, что было).
То, чем жила я,
И не смогла.
Не проси, не проси, не моя вина,
Не проси, не проси, я уже ушла.
(Жизнь тебя увела…)
Знаю, ты ждешь и не поймешь,
То, чем жила,
И не смогла.
Все равно люблю,
Все равно люблю,
Я люблю тебя…
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Жашоо деген сандык экен,
Сандыкты ачасың сен үмүт менен.
Жашоомдун ар түрдүү кырдаалын,
Мен бүгүн сага айтып берем.
Ичтен сызып, сыртыман күлөмүн,
Эмне себептен өзгөрүлдү өмүрүм?
Кайырма:
Жүрөгүм сыздап, ыйлады,
Айтчы, эмнеден жаңылдым?
Эмнеден адаштым,
Эмнеден жаңылдым?
Жүрөгүм сыздап, ыйлады,
Күткөнүмдөй болбой калды,
Эмнеден адаштым,
Эмнеден жаңылдым?
Өз тагдырымды табамын деп тай кылдым,
Кечир жердешим, мен үлгүлүү боло албадым.
Бирок, мага күндүн нуру жетпей кетет,
Ата-журтум, жылуулугуң эңсеп келем.
Кайырма:
Жүрөгүм сыздап, ыйлады,
Айтчы, эмнеден жаңылдым?
Эмнеден адаштым,
Эмнеден жаңылдым?
Кара түндө жарык издейм адашсам да...
Жайдын бир гана толук ай кезинде, ай,
Адырлуу гана тоонун бетинде.
Сан гүлдөн тандап бирди үзгөн, ай,
Жайдары гана селки, ай эсимде.
Ааа-иий,оо-о иий эсимде...
Жайдын бир гана толук ай кезинде, ай,
Адырлуу гана тоонун бетинде.
Сан гүлдөн тандап бирди үзгөн, ай,
Жайдары гана селки, ай эсимде.
Ааа-иий,оо-о иий эсимде...
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Жаш көпөлөк жаш учту,
Жарты канатын бузду.
Көпкөк болгон асманда,
Сулуулугу бир жайга анын.
Кайырма:
Жаш жанын карч уруп,
Жашады жан куруп.
Жайы кышка айланган,
Жаш көпөлөк кайда конду эми?
Жаш көпөлөк жаш эле,
Деп жамгыр ыйлайт неге?
Жайы кышка айланган,
Тагдыры ушундай беле анын?
Кайырма:
Жаш жанын карч уруп,
Жашады жан куруп.
Жайы кышка айланган,
Жаш көпөлөк кайда конду эми?
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Билбепмин көздөрдүн картаярын жансыз айлардан,
Билбепмин сөздөрдүн картаярын учкан шамалдан.
Эмне үчүн тагдырлар табыша алышпайт өз убагында?
Мезгил жетип сезимдер ачылганда, турмуш өз шамалында,
Ойлорум тамчы агылды да калды.
Билбепмин сезимдин картаярын үнсүз жамгырдан,
Билбепмин шамалдын учурарын бизди ар тарапка.
Эмне үчүн тагдырлар табыша алышпайт өз убагында?
Мезгил жетип, сезимдер ачылганда, турмуш өз шамалында,
Ойлорум тамчы агылды да калды.
Сөзү: Кубанычбек Маликовдуку
Обону: Элдики
Жагалмайдай кайкып учуп бара албай,
Жаш жүрөккө жагар дары таба албай.
Ак кептерим, түтөбөйүн арманга,
Кучак жайып, кумар жазып кала албай.
Асманга учсаң мен да күтөм жолуңду,
Ак маңдайым, кармасам дейм колуңду.
Эч болбосо сен конуучу токойго,
Жаным, секет, жая албадым торумду.
"Күйсөң күй" деп кашты серпип күлгөнүң,
Жанымды өрттөп, жал-жал карап жүргөнүң.
Мынча неге түлкү куумай ойноттуң,
Айтчы деги анык беле сүйгөнүң?
Сөзү; Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Биздин баштан нелер гана өтпөгөн,
Сезимиңде жаш жүрөгүң өрттөнгөн.
Айтайын деп дарманың жок айтышка,
Башты салып кайра артка барышка.
Биздин баштан нелер гана өтпөгөн,
Сезимдерге нелер гана чөкпөгөн.
"Жылуу кийин! Жолдор узак!"- дешчү эле,
Кыйын күндө апаң жапкан нанды эсте!
Кайырма:
Сен кайгырба "көңүл калды" деп,
"Өмүр жарды" деп, садага.
Сага арналган ар бир күнүңдү теңебегин санаага!
Кантсе да жашоо - белек!
Таарынбагын, тагдыр өзү тараза,
Таарынганда айтчы, жаным, не пайда?
Бул күн өтүп, нечен күндөр таң атар,
Өзүңдү өзүң кечире бил, садагам!
Кайырма:
Сен кайгырба "көңүл калды" деп,
"Өмүр жарды" деп, садага.
Сага арналган ар бир күнүңдү теңебегин санаага!
Кантсе да жашоо - белек!
Сөзү: Канатбек Азимов, Каныкей Алымбекованыкы
Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Сени сүйөм, сүйгөндүгүм сүттөн ак,
Сени сүйгөн тагдырыма ырахмат.
Бул жашоого жаралуу бир бакыт,
Бактым сенсиң.
Эгер үшүсөң, мен сени калкалайм,
Сага деген жанымды аябайм.
Аздектеген жашоомдун ак маңдайы,
Жаркыным менин.
Кайырма:
Мен кубанам жашоонун барына,
Сени менен бир болгон жазыма.
Сага окшош менин да мүнөзүм ай,
Жөлөгүң болоюн.
Мен кубанам өзүңдүн барыңа,
Жашоомо бек берген таңыңа.
Сен бар үчүн жашоо дагы нурданат,
Жашоо дагы нурданат.
Гүлдөй, гүлдөй өмүрлөр жайнаган,
Чексиз эркин жашооңо байланам.
Тоскоолдукту сен үчүн жеңе алам,
Кубатым сенсиң.
Кымбатсың сен баарынан туулган жерим,
Кыйналып, алсырасам арка бел.
Өркүндөй бер, өсө бер Кыргызстаным,
Мекеним менин.
Кайырма:
Мен кубанам жашоонун барына,
Сени менен бир болгон жазыма.
Сага окшош менин да мүнөзүм ай,
Жөлөгүң болоюн.
Мен кубанам өзүңдүн барыңа,
Жашоомо бек берген таңыңа.
Сен бар үчүн жашоо дагы нурданат,
Жашоо да...Ещё"Мекеним менин"
Сөзү: Канатбек Азимов, Каныкей Алымбекованыкы
Обону: Каныкей Алымбекованыкы
Сени сүйөм, сүйгөндүгүм сүттөн ак,
Сени сүйгөн тагдырыма ырахмат.
Бул жашоого жаралуу бир бакыт,
Бактым сенсиң.
Эгер үшүсөң, мен сени калкалайм,
Сага деген жанымды аябайм.
Аздектеген жашоомдун ак маңдайы,
Жаркыным менин.
Кайырма:
Мен кубанам жашоонун барына,
Сени менен бир болгон жазыма.
Сага окшош менин да мүнөзүм ай,
Жөлөгүң болоюн.
Мен кубанам өзүңдүн барыңа,
Жашоомо бек берген таңыңа.
Сен бар үчүн жашоо дагы нурданат,
Жашоо дагы нурданат.
Гүлдөй, гүлдөй өмүрлөр жайнаган,
Чексиз эркин жашооңо байланам.
Тоскоолдукту сен үчүн жеңе алам,
Кубатым сенсиң.
Кымбатсың сен баарынан туулган жерим,
Кыйналып, алсырасам арка бел.
Өркүндөй бер, өсө бер Кыргызстаным,
Мекеним менин.
Кайырма:
Мен кубанам жашоонун барына,
Сени менен бир болгон жазыма.
Сага окшош менин да мүнөзүм ай,
Жөлөгүң болоюн.
Мен кубанам өзүңдүн барыңа,
Жашоомо бек берген таңыңа.
Сен бар үчүн жашоо дагы нурданат,
Жашоо дагы нурданат.
Сөзү: Кыялбек Урманбетов
Обону: Эрик Кадырбаев
Канча жолу өчүп кайра тирилдик,
Касиеттүү эл катары билиндик.
Кара келип боздобосун энелер,
Калкыбызда болуп дайым биримдик.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Баары күтөт жакшы заман келишин,
Бак тигели, балдар жесин жемишин.
Наркыбызды сактап бекем туралы,
Намыс үчүн, мекен үчүн, эл үчүн.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Каныбызда мөл булагы агылат,
Каректерде шам чырагы жагылат.
Дүйнөдө жок мындай жерди издесең,
Биздин гана жүрөктөрдөн табылат.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Асылдар көп залкар чыгып заманда,
Калайыктын бактысына жа...Ещё"Кыргызстан" Каныкей & Ома, Омар, Айбек Замиров, Арсен
Сөзү: Кыялбек Урманбетов
Обону: Эрик Кадырбаев
Канча жолу өчүп кайра тирилдик,
Касиеттүү эл катары билиндик.
Кара келип боздобосун энелер,
Калкыбызда болуп дайым биримдик.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Баары күтөт жакшы заман келишин,
Бак тигели, балдар жесин жемишин.
Наркыбызды сактап бекем туралы,
Намыс үчүн, мекен үчүн, эл үчүн.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Каныбызда мөл булагы агылат,
Каректерде шам чырагы жагылат.
Дүйнөдө жок мындай жерди издесең,
Биздин гана жүрөктөрдөн табылат.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Асылдар көп залкар чыгып заманда,
Калайыктын бактысына жаралган.
Ошол үчүн бийик болуп Ала-Тоо
Байыртадан улуу кыргыз аталган.
Кайырма:
Кыргызстан,
Кандай жер сага теңелет
Карачы кандай керемет
Менин жерим
Кыргызстан
Ажайып көркү ачылат
Карачы кандай нурданат
Менин элим.
Неге сен, неге сен жаш жүрөгүңдү кыйнадың.
Жазды күтүп кеч күздө, жан оорутуп ыйладың.
Бардыгы сен үчүн
Кабагыңды бүркөбөчү
Сага деп арналат,
Чыккан күн таң зардан.
Неге сен, неге сен өзүңдү өзүң сүйбөйсүң,
Карангыга жашынып, неге калдың адашып.
Бардыгы сен үчүн
Кабагыңды бүркөбөчү
Сага деп арналат,
Чыккан күн таң зардан.
Неге сен, неге сен - гүл өмүргө ишенбейсиң,
Тарчылыкка малынган тагдырды “ташбоор” дейсиң.
Убакыт термелет,
Термелип жан кейитет
Кайрымдуулук жашаган,
Жан дүйнөңө жылуулук бер!