Предыдущая публикация
Վիրտուալ կյա՛նք.
Իմ անուրջին շատ ես նման,
Անուրջիս պես հեքիաթային,
Կախարդական:
Սեր, բարություն ամեն կողմից.
Որքան ուզես,
Անծանոթին հոգուդ
Գույներով կտեսնես:
Թե իրական կյանքում
Չուզեն հասկանալ քեզ,
Այս աշխարհում՝
Հոգու ընկեր որքան ուզես:
Բոլորն այստեղ հարազատ են
ՈՒ բարեկամ,
Ո՞նց չսիրես այս աշխարհը
Կախարդական:
Թող որ լինի անուրջիս
Պես անիրական,
Բայց անուրջն է միշտ էլ
Մարդու հոգու պաշտպան:
Անուրջն է չէ՞,
Որ օգնում է չխենթանալ,
Կյանքի տված ամեն
Հարվածի դիմանալ:
Ա՛յ, իրական կյանքում էլ թե
Սերն ու բարին առատ լիներ,
Գուցե այսչափ վիրտուալը
Մեզ չգերե՞ր:
Следующая публикация
Нет комментариев