Արդեն հասել էին անտառի վերջը, երբ տեսան... Տեսան փայտե խաչեր:Մարկը հարցական հայացքով նայեց խաչերին ու ասաց.
- Ախր ես շատ անգամ եմ եղել այստեղ, բայց դեռ ոչ մի անգամ չեմ հանդիպել նման բանի:
Այդ պահին մի ծերունի մոտեցավ նրանց ու ասաց.
- Այս խաչերը հրեշտակներն են թողել այստեղ: Ըստ պատմության նրանք այստեղ ունեցել են դղյակ, և իրենց գնալուց հետո թողել են այս ամենը:
Մարկը դեռ չէր հասկանում ինչ է կատարվում:
- Նար արի գնանք, չես տեսնում գիժա:
- Ա.արի:
Նարեն ուներ մի գաղտնիք, որը դեռ չէր ասել Մարկին: Նա հաջորդ օրը որոշեց, որ Մարկը պետք է իմանա իր անցյալը: Առավոտյան կանչեց Մարկին ու ասաց.
- Մարկ:
- Ջան:
- Մարկ էսքան ժամանակ ես քեզ չեմ ասել, բայց հիմա պիտի ասեմ: Մարկ մինչև քեզ հետ ծանոթանալը ընկեր եմ ունեցել անունը` Գոռ: Բայց մենք բաժանվել ենք: Եվ ես դրա համար էի եկել Ֆրանսիա: ՈՒզում էի իրան մոռանայի, բայց քեզ... Գտա քեզ... Մարկ խնդրում եմ մենակ չթողնես ինձ:
- Նարս, գիժս ո՞նց կարամ քեզ մենակ թողնեմ:
- Մարկ մի բան էլ կա:
- Ասա իմս:
- Մարկ ուզում եմ գնամ Գոռի մամային տեսնելու:
Մարկի դեմքը գունատվեց, բայց տվեց համաձայնություն: Նարեն գնաց: Պարզվեց, որ Նարեի գնալուց հետո, Գոռը ինքնասպանությամբ վերջ է տվել կյանքին: Նարեն շատ տխուր էր: Որոշեց գնա Գոռի գերեզմաններ: Սպիտակ մեխակներ գնեց և գնաց:
Հասավ գերեզմաններ, նստեց քարի մոտ: Մի քանի րոպե նայում էր գերեզմանաքարին: Հետո հայացքը շրջեց և տեսավ...
Շ.Հ. +
#ՄԱՐ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 4