Предыдущая публикация
ՄԱՍ 7
Ալվինան ապշել էր ու միանգամից ասաց.
- Լյուս? Ինչ եղավ?
- Ոչ մի բան Ալ ուղղակի...
Ես նորից մտա նրա սենյակ ու հարցրեցի:
- Դու ինչ որ հարազատ ունես?
- Հա ունեմ:
- Հեռախոս?
- ՈՒնեմ, բայց ոչ մեկին պետք չի զանգել: Ես հենց էսօր էլ դուրս կգամ ստեղից:
-Բայց ոնց?
- Սովորական:
- Դուուու, բայց չես կարա քայլես:
- Ես կարամ, եթե դու ինձ հետ լինես:
- Լաավ, բայց ես մի բան չհասկացա, թե որտեղից ես ինձ ճանաչում, ու...
- Ես երկար ժամանակ քեզ տեսել ու հետաքրքրվել եմ քեզնով ու ուզում եմ ասեմ, որ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ:
- Ինչ?
- Հա տենցա ես գժվում եմ քո համար ու պատրաստ եմ ամեն ինչի ու թեկուզ...
- Գիտես եթե ուզում ես ճիշտը լսել ինձ թվումա, որ ես էլ...
- Գիտեմ դու էլ ինձ ես սիրում: Բայց չգիտես ոնց:
- Դե հա տենցա ես սիրում եմ քեզ ու կապ չունի, որ դու չես կարողանում քայլել: Ես քեզ տեսնելու առաջին իսկ պահից անհանգստացա ու մարմնովս սարսուռ անցավ:
- ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ: Արի գնանք:
- Խենթթթթ...
#ՄԱՐ
Следующая публикация
Нет комментариев