Kenan MM Huseyn Derya ucun yazdigi

Seiri Fanatlar adini yazdi divara
Səsini eşidən heyranin oldu
Əcəl səni tez cəkdi məzara
O daşlar torpaqlar yorqanin oldu
Gülürdün elə bil göy guruldayir
Gözlərin qəlbin tək yanir parlayir Deyirdin yaralar elə sizlayir
Tək ölüm dərdinə dərmanin oldu
İndi həsrətində necə göz qulaq
Özünü bənzətdi sənə cox uşaq
Dəryalar Dəryaya yas saxlayacaq
Bax bütün dəryalar umanin oldu Zalimlar bezdirib vurdular səni
Ürəyiaciqliq nöqsanin oldu
Əclaflar oğraşlar yordular səni
Boynunda nə qədər böhtanin oldu
Fahşələr soyundu səhnəyə cixdi
Dedilər eybi yox axi yaraşir Bu alcaq gedişlər evini yixdi
Dedinki ruhuma ilan dolaşir
Əsil göbələklər durdu qəsdinə
Birləşib hamisi düşdü üstünə
Sən isə apardin sənətlə döyüş
Narkaman dedilər alkaş dedilər Bir soran olmadi niyə beləsən
Cadular dedilər qarqiş dedilər
Sən yaziq istədin cavan öləsən
Düz dörd il vətəndə səngərdə oldun
Könüllü şəkildə əsgərdə oldun
Canindan cox əziz sevdin milləti Sevdin qarabaqi sevdin dövləti
Canini səsini verdin millətə
Bütün həvəsini verdin millətə
Keyf elə söylədin keyf görmədin sən
Qəlblərdə yaşadin hec ölmədin sən
Biz sənin qədrini indi bilirik Lənət olsun güya səni sevirik
Bu necə sevgidi yixildin güldük
Sən öldün səninlə bərabər öldük
Əlini uzatdin boş qaldi əlin
Gözlərin yaşardi qisaldi dilin
Budurmu vətənin budurmu elin Biz sənin qatilin olduq DƏRYA
Ən nankor sevgilin olduq DƏRYA
Səsində xirilti gözündə kədər
Deyirdin qocalar gənclərdə gedər
Ammaki dillərdə qalar DƏRYA
Baxişla DƏRYA sən bu milləti Yixilana balta adətimizdir
Tərk edə bilmədik biz bu adəti
Nəolsun yixilan millətimizdi
Tanridan özünə ölüm istədin
Yoruldun qoy gəlsin zülüm istədin
Qoy indi utansin səni əzənlər Adina nalayiq sözlər düzənlər
VƏ DƏRYA ALLAHİN yanina getdi
Bu xalqa bu elə o cox şey etdi
O getdi əbədi qaldi sədasi
Getdi millətimin HUSEYN DƏRYASİ
KəNaN MM
Elgun