Предыдущая публикация
Esas îmân eden kalp'tir...
Evet esas mümin, yâni îmân eden kalp’tir..
Esas ihlâslı olan kalp’tir..
Esas müttakî kalp’tir..
İleri derece takvâ sahibi kalp’tir..
Sarsılmaz inancın sahibi kalp’tir..
Yâni insana esas kumandan kalp’tir
Şu halde sen ey mümin,
"Lâ ilâhe illallâh”dediğin zaman, bunu önce kalbinle söyle sonra da dilinle..
Yalnız Allaha dayan,
Yalnız Allah’a güven,
O’ndan başkasına asla dayanma, güvenme..
Bil ki kim Allah’ı tanırsa, gamı, kederi, ağlaması çoğalır,
O’nun korkusu artar,
Allah’tan çok hâyâ eder,
Geçmişteki günah ve kusurlarına nedameti artar,
Allah’a olan yakınlığının zail olmasından şiddetle korkar ve çekinir. Zîra Allah dilediğini yapar, yaptığından da suâl olunmaz..
Halbuki kullar yaptıklarından sorguya çekilirler..
Yüce Allah hayatı bizlere emanet olarak vermiştir..
Taa ki o hayatta bulunduğumuz müddetçe Kendisine itaat ve kulluk edelim..
Sıhhat, varlık, zenginlik ve tüm nimetler birer emanettir..
Öyleyse bu emanetleri yerinde kulanma hususunda kusur etmeyelim. Zîra hiç şüphe yok ki, o emanetlerden sorguya çekilecek, her birinden teker teker mesul tutulacağız..
Kulun kalbinin îmânı Müslümanlıkla mümkündür.
Önce îmân etmek, sonra îmânın hakîkatinde derinleşmek gerekir..
Îmânın hakîkatinde derinleşmek, O’na tamamen teslim olmak,
Ve eksiksiz olarak O'nu yaşamak demektir..
Ve kâmil bir ihlâs, Allah’tan başka her şeyden arınmakla olur...
Allâhʼım!
Lisânımızı zikrine sal. Kalplerimizi Sen'den başkasına kapa.
Rûhumuzu Sana yakınlık rûhu ile huzura erdir. Esrarımızı sevginle doldur. Gönüllerimizi kullara hayır yapma niyetiyle dür âmin ecmâin...
Следующая публикация
Комментарии 2