Предыдущая публикация
გამარჯობა დაკარგულო სიყვარულო..
აუხდენელო ოცნებავ ტკბილო მოგონებებო..
ნეტავ გჯეროდეს ჩემი,
ნეტავ იცოდე ახლა როგორ ძლიერ
მენატრები,
ვნანობ გეფიცები ვნანობ,
არ მინდოდა შენთვის გული მეტკინა,
ნეტავ სულ ცოტა ხნით მაინც შემეძლოს
დროის უკან დაბრუნება,
სხვებს არ ავყვებოდი,
მარტო არ დაგტოვებდი..
ჩემს სიყვარულს დავიცავდი...შენ
დაგიცავდი,
მაპატიე რომ შენი არ მჯეროდა,
მაპატიე რომ გული გატკინე,
მაპატიე რომ წასვლის ნება მოგეცი,
შენი თვალები ძველებურად
მძირავს ოცნებათა მორევში...
ჩამეხუტე, ძველებურად მომეხვიე გთხოვ...
შემიბრალე ძველი სიყვარულის ხათრით
მაინც,
ეხლა კი მარტო ვარ, აღარ ვიცი რა ვქნა, ვის
მივმართო დახმარება,
ამიტომაც კალამი და ფურცელი ავიხე და
ვწერ ჩემს გრძნობების შესახებ,
ნეტავ ვიცოდე ამ წუთას სად იმყოფები ?
ზღვის ტალღებს გამოვყვები, იქნებადა მათ
მიმიყვანოს შენამდე,
წვიმის წვეთებს ვკითხავ ახლა სად ხარ ?
სად გეძებო ?
იქნებ მან მასწავლოს გზა..
ღამეს ვკითხავ..სად დაკარგე...იქნებ მან
მაპოვნინოს შენი თავი...
ხოლო როცა გიპოვი მაგრად ჩაგეხუტები და
გეტყვი რომ
ამქვეყნად შენსვით არავინ მყვარებია..
უზომოდ მომენატრე,
Следующая публикация
Нет комментариев