Предыдущая публикация
<> MEHDİ (ə) QİYAMINDAN QABAQ BEŞ ƏLAMƏTİN BAŞ VERƏCƏYİ QƏTİDİR <>İmam Sadiq (ə): Qaimin qiyamından qabaq beş əlamətin baş verəcəyi qətidir: Yəməni (inqilabı), Süfyani (xürucu), asimani nida, Nəfsi-Zəkiyyənin qətlə yetirilməsi və səhrada (qoşunun) yerə batması.
(Biharul-ənvar, c. 52, səh. 204) 1. İmam Baqir (ə): Süfyani, Yəməni və Xorasaninin xürucu bir ildə, bir ayda və bir gündə baş verəcəkdir, onlar eynilə təsbeh dənələrinin nəzmi kimi, biri digərindən sonra olacaqdır. (Bu zaman) hər tərəfdə müharibə baş verəcəkdir. Vay olsun onların müqabilində dayananlara! O bayrağların arasında Yəməninin bayrağı hamıdan çox hidayət edəndir. O, haqq bayrağıdır və sizi öz sahibinizə (Həzrət Məhdiyə) doğru də’vət edəcəkdir. (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 232 ) İmam Sadiq (ə): Süfyani, Yəməni və Xorasanlinin qiyamı bir ildə, bir ayda və bir gündə baş verəcək və onlar silsiləvar şəkildə, bir-birinin ardınca, tərtiblə baş verəcəkdir. Bu zaman hər tərəfdə pərişanlıq və çətinlik yaranar. Vay olsun o kəsə ki, onlarla müxalifət və düşmənçilik edə! Bayraqların arasında ən çox hidayət edən Yəməninin bayrağıdır. Çünki o, haqq bayrağıdır və sizi öz sahibinizə tərəf də’vət edəcəkdir. Yəməni qiyam etdiyi zaman camaata silah satmaq haramdır. O qiyam etdiyi zaman ona tərəf tələsin, çünki onun bayrağı hidayət bayrağıdır. Heç bir müsəlman üçün ona köməkdən imtina etmək caiz deyildir. Əgər bir kəs belə edərsə, Cəhənnəm əhlindən olacaq. Çünki o, camaatı haqqa və düzgün yola də’vət edəcəkdir. (Bişarətul-İslam, səh. 93, Nö’maninin “Qeybət” kitabından nəqlən.) 2. İmam Baqir (ə) Əli (ə)-dan nəqlən belə buyurur: < Şamda iki hərbi qrup ixtilaf edən zaman, ilahi nişanələrdən biri aşkar olar. > Soruşdular: < Ya Əmirəl-mö’minin! O nişanə nədir? > Buyurdu: < Şamda (güclü) bir zəlzələ baş verər və nəticədə yüz min nəfər həlak olar. Allah-taala bunu mö’minlər üçün bir rəhmət, kafirlər üçünsə bir əzab qərar verər. O zaman gəlib çatanda ağ at və sarı bayraq sahiblərini gözləyin ki, onlar məğrib tərəfdən gəlib Şama daxil olarlar və bu zaman uca fəryad, üzücü taqətsizlik və qırmızı ölüm gəlib çatar. Bu vəziyyət yaranan zaman baxın görün Dəməşqin kəndlərindən birinin yerə batmasını ki, ona Hərşa (başqa bir nüxsədə Xərişa) deyilir. Bu zaman cigər yeyən Hindinin oğlu Süfyani biyabandan xüruc edər və Dəməşqin minbərinə çıxar. Bu vurhavurda Məhdinin zuhurunun intizarında olun.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 253 ) (Həzrət Həmzə “Ühüd” döyüşündə şəhid olduqdan sonra Əbu Süfyanın arvadı Hindi Həzənin cigərini çıxardıb çeynəməklə öz qəzəbini söndürmüşdür.) İmam Əli (ə): < Cigər yeyən Hindin övladı Yasib vadisindən (quru dərədən) xüruc edər. Onun dörd nişanəsi var və zahiri çox xoşagəlməzdir. Yekə başı vardır, üzündə alaca (xora) xəstəliyinin izləri aydın sezilir. Onu gördükdə elə təsəvvür edirsən ki, bir gözü vardır. Adı Osman, atası Üyeymədir (bə’zi nüxsələrdə Ənbəsədir.) O, Əbu Süfyanın nəslindəndir ki, səfalı və gözəl təbiətə malik olan Qərar və Məin diyarına daxil olar, sonra oranın minbərinə çıxar.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 205. ) İmam Əli (ə) uzun bir hədisdə belə buyurur: < Onun müxtəlif nişanə və əlamətləri vardır. Süfyaninin xürucu qırmızı bayraqla başlanır. Onun başçılığı Bəni-Kəlb qəbiləsindən olan bir şəxsin öhdəsindədir.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 273) İmam Sadiq (ə): < Zühurun qaçılmaz nişanələrindən biri də Süfyaninin Rəcəb ayında xüruc etməsidir.> (Biharul-ənvar, c. 52, Səh. 249) İmam Sadiq (ə): < Süfyani zühurun labüd əlamətlərindəndir. Onun xürucu əvvəldən axıra qədər on beş ay çəkəcəkdir. O, altı ay müddətində müharibə aparacaq, beş şəhərə hakim kəsildikdən sonra 9 ay müddətində hakim olacaqdır. Buna heç bir gün də əlavə edilməyəcəkdir.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 248) Cabir Co’fidən nəql olunur ki, Əbu Cə’fər İmam Baqir (ə)- dan Süfyani barəsində soruşduqda, buyurdu: < Süfyani yalnız o zaman xüruc edər ki, ondan əvvəl Şeysbani İraqda xüruc etsin. O, suyun qaynadığı kimi yer üzündə qaynayar və sizin göndərdiyiniz elçiləri qətlə yetirər. Bundan sonra Süfyaninin xürucunun və Məhdi (ə)- ın zühurunun intizarında olun.> 3. İmam Əli (ə): Bir carçı səmadan < həqiqətən, haqq Məhəmməd Əhli-Beyti ilədir! > deyə fəryad qoparanda Mehdi camaatın dilinə düşəcək. Onlar onun məhəbbət piyalələrini başlarına çəkəcəklər və dillərində onu yada salmaqdan və onun adından başqa bir şey olmaz. (ət-Təşrif bil minən, səh. 129, hədis 136 ) Əli (ə) buyurub Qur’anda qeyd olunan < hizblərin ixtilafı fitnəsi > adlandırmışdır. O Həzrətdən < camaatdan bir çoxu (İsa (ə) barəsində) ixtilaf etdilər. Vay olsun bu kafir camaata, o böyük günün qorxusundan! (Məryəm surəsi, ayə. 37)> ayəsi barəsində soruşulduqda, buyurdu: < Üç nişanədən sonra fərəcin intizarında olun.> Soruşdular ki, ya Əmirəl-mö’minin, onlar hansılardır? Buyurdu: < Şam əhlinin öz aralarında ixtilaf etməsi, Xorasandan qara bayraqlıların gəlməsi və Ramazan ayında göydən fəryad səsinin eşidilməsi.> Sual olundu ki, Ramazan ayında göydən eşidilən fəryad nədir? Buyurdu: < Məgər Allah-talaanın <Əgər istəsək, onlara asimandan bir nişanə nazil edərik, belə ki, hamısı onun müqabilində təslim olarlar> - deyə buyurduğunu eşitməmisiniz?! (Şüəra surəsi, ayə. 4) Bu ayədə deyilən bu nişanə cavan qızlar pərdə arxasından çıxarar, yatanları oyadar, oyaqları vəhşətə salar.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 229) Səid Cabir İmam Baqir (ə)-dan belə nəql edir: < Asimandan bir nəfər nida edib deyər: < Agah olun ki, haqq Muhəmmədin Əhli-beyti ilədir!> Digər bir nida da yerdən qalxar ki: < Bilin ki, haqq (ya) İsanın, (ya da) Abbasın xanədanı ilədir (şəkk ravidəndir). Həqiqətən, yerdən gələn nida şeytanındır ki, o, camaatı naümüd edəcəkdir.> (İşadu Mufid, səh. 404 ) İbn Məs’ud Peyğəmbər (s)-dan belə rəvayət edir: < Asimani səda mübarək Ramazan ayında eşidiləndə, bilin ki, Şəvval ayında şiddətli hay-küy vardır. Zil-qə’də ayında qəbilələr bir-birindən ayrılar, Zil-həccə ayında isə qan axıdılar.> Sonra üç dəfə buyurdu: < Amma Məhərrəm ayına gəldikdə isə... necə bir Məhərrəm olacaqdır! Necə də üzaqdır, uzaqdır! Bu Məhərrəm ayında (baş verən) iğtişaşlar nəticəsində çoxları öldürüləcək.> Soruşdular ki, ya Rəsuləllah! Asimani səs nədir? Buyurdu: < Bu səs Ramazan ayının orta gecəsi (cümə axşamı gecə ) baş verəcəkdir. O səs yatan şəxsi oyadar, ayaq üstə olanı oturdar, nəcib və hicablı qadınları pırdə arxasından çölə çıxarar... O ildə zəlzələlər çöxalar. Cümə günü sübh namazını qıldıqdan sonra evlərinizə gedin, qapı-pəncərələri bağlayın və özünüzü gizlədin... O səsi eşitdiyiniz vaxt başınızı səcdəyə qoyub deyin: Sübhanəl-quddus, sübhanəl-quddus, sübhanəl-quddus. Hər kəs belə edərsə, nicat tapacaq, hər kəs belə etməzsə həlak olacaq.> (İrşadu Müfid, səh. 60 ) 4. İmam Əli (ə)-dan nəql olunan rəvayətdə: < Sizə, filankəsin xanədanının süquta uğraması vaxtından xəbər verməyimmi?!> Dedik ki, bəli, ya Əmirəl-möminin! Buyurdu: < Qüreyş qəbiləsindən olan günahsız bir şəxsin Hərəmdə qətlə yetirilməsi zamanı. Dənəni yaran və insana varlıq bağışlayan Allaha and olsun ki, bundan on beş gün sonra onlar üçün heç bir səltənət olmayacaqdır.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 234) İmam Sadiq (ə) Zürarəyə belə buyurdu: < Ey Zürarə! Hökmən Mədinədə bir yeniyetmə qətlə yetiriləcəkdir.> Soruşdum: <Sənə fəda olum, onu Süfyani ordusu qətlə yetirəcək?> Buyurdu: < Xeyir! Onu filankəsin xanədanının ordusu qətlə yetirəcəkdir. Bu qüvvələr, camaatın səbəbini bilmədikləri halda, Mədinəyə daxil olacaq və bu zaman həmin cavanı tutub qətlə yetirəcəklər. O cavanı zülm üzündən öldüyü zaman Allah-taala onlara möhlət verməz. Bu zaman fərəcin intizarında olun.> (Biharul-ənvar, c. 52, səh 147) Peyğəmbər (s): < Məhdi yalnız o zaman qiyam edəcəkdir ki, Nəfsi-Zəkiyyə qətlə yetirilsin. O, şəhadətə çatanda asimanın və yerin əhli onun qatillərinə qəzəb edər. Bu zaman camaat Məhdinin yanına gələr, toy gecəsi bəxt evinə aparılan gəlinin ətrafına yığışan camaat kimi, onun ətrafına yığışarlar.> (Süyutinin Fətavi kitabından, c. 2, səh. 135) 5. Peyğəmbər (s): < Sığınacaq axtaran bir şəxs Allahın evinə pənah aparar, bu zaman ona doğru bir ordu göndərilər, nəhayət bu ordu Mədinə çöllərinə çatar və orada yerə batar.> (Müstədrək, c. 4, səh. 429; Biharul-ənvar, c. 52, səh. 182) İbn Həmmadın əlyazmasında Həfsədən belə nəql olunur: Peyğəmbər (s) belə buyurduğunu eşitdim: < Bir ordu məğrib tərəfdən gələcək və bu evi (Kə’bəni) almaq istəyəcəkdir, nəhayət onlar bir çölə çatacaqlar, yer onları udacaqdır. İrəlidə gedənlər geri qayıdıb nə baş verdiyini öyrənmək istədikləri vaxt onların başına gələn, bunların da başına gələcəkdir. Allah hər kəsi, onun niyyəti əsasında dirildəcəkdir.> (İbn Həmmadın əlyazması, səh. 90) <Kəşşaf> təfsirinin müəllifi < və əgər görsəydiniz, o zaman ki, qorxuya düşdülər və yaxın yerdən tutuldular> Səba surəsi 51-ci ayənin təfsirində belə qeyd edir: < İbni Abbasdan rəvayət olunmuşdur ki, yuxarıdakı ayə Beyda çölündə (qoşunun) yerə batması ilə əlaqədar nazil olmuşdur. < Məcməül-bəyan> təfsirinin müəllifi yazır: Əbu Həmzə Somali dedi: Əli ibni Hüseyn və Hüseyn ibni Əlidən eşitdim ki, o iki böyük şəxsiyyət belə buyurdular: < Yuxarıdakı ayədən məqsəd, çöldəki ordudur ki, ayaqlarının altından giriftar olarlar (yer onları udar).> (Biharul-ənvar, c. 52, səh. 186) Hüzeyfə Yəmanidən belə rəvayət olunur: Peyğəmbəri-Əkrəm (s) məşriqlə məğrib arasında baş verən fitnəni xatırlatdı və buyurdu: < Onlar belə bir fitnəyə giriftar olduqları zaman Süfyani Yabis çölündən (quru səhradan) onlara qarşı qiyam edər və nəhayət Dəməşqə gələrlər. Bu zaman iki ordu - biri şərqə, digəri isə Mədinəyə tərəf yola düşər, nəhayət Babil çölündə və qarğışlanmış şəhərdə (Bağdadda) yerə batarlar. Onlar üç min nəfərdən artıq adamı qətlə yetirər, yüz qadını zorla öz ixtiyarlarına keçirər, sonra oradan çıxaraq Şama doğru irəliləyərlər. Bu zaman hidayət ordusu qiyam edər və onlara çatıb hamısını qətlə yetirər, onların ölüm xəbərini aparacaq bir kəs belə, sağ qalmaz. İkinci ordu isə Mədinəyə daxil olub gecə-gündüz ərzində oranı qarət edər və camaatı qətlə yetirər, sonra oradan çıxıb Məkkəyə doğru yola düşər. Nəhayət, bir çölə çatdıqları zaman Allah-taala Cəbraili göndərər və buyurar: < Ey Cəbrail! Get onları məhv et!> Sonra Cəbrail o yerə güclü bir zərbə endirər və yer onları udar. Cübhəynədən olan iki nəfərdən başqa onlardan heç kəs sağ qalmaz. > ((Biharul-ənvar, c. 52, səh. 186) Əbu Qubeyldən belə nəql olunur: < Onlardan heç biri sağ qalmaz, yalnız iki şəxsdən – müjdə verib qorxudandan başqa. Müjdə verən, Məhdi (ə) və onun köməkçilərinin yanına gəlib baş verən hadisələri xəbər verəcək, o səhnənin əlamətləri onun üzündən seziləcəkdir. Yə’ni Allah-taala onun surətini arxaya çevirəcəkdir. Beləliklə, onun üzünün arxaya çevrilməsini müşahidə etməklə özünü təsdiq edəcək və agah olacaqdır ki, o qövm yerə batmışdır. İkinci şəxs də birincisi kimidir. Allah onun üzünü də arxaya çevirmişdir. O da Süfyaninin yanına gəlib yolda baş verənləri deyəcəkdir. Süfyani də onda gördüyü əlamətlərə görə onun sözlərinə inanacaq, sözlərinin gerçək olduğunu qəbul edəcəkdir. Bu iki kişi Kəlb qəbiləsindəndir.> (İbn Həmmadın əlyazması, səh. 91)
Следующая публикация
Нет комментариев