Вучыўся ў Панявежскай настаўніцкай семінарыі, пасля чаго настаўнічаў у школах Літвы. У 1913–1915 гадах навучаўся на Петраградскіх політэхнічных курсах, але з пачаткам Першай сусветнай вайны далучыўся да арміі. Скончыў Казанскае ваеннае вучылішча, атрымаў званне прапаршчыка і ваяваў у Галіцыі і пад Вільняй, дослужыўшыся да капітана.
Пасля Лютаўскай рэвалюцыі вярнуўся на свой хутар, але падчас Грамадзянскай вайны служыў у арміі Дзянікіна, а затым — у арміі Юдзеніча, якая дзейнічала ў Эстоніі. Улетку 1920 года вярнуўся ў Беларусь, апынуўшыся на тэрыторыі, акупаванай польскімі войскамі.
У снежні 1920 года ўзначаліў Слуцкую брыгаду. Пасля паразы паўстання разам з байцамі перайшоў савецка-польскую мяжу і да мая 1921 года знаходзіўся ў інтэрнаванні.
У міжваенны час быў праваслаўным святаром і настаўнікам. Да 1931 года захоўваў сцяг Першага Слуцкага палка стральцоў БНР.
У 1941 годзе быў арыштаваны савецкімі ўладамі, але здолеў вызваліцца пасля пачатку вайны. У 1941–1944 гадах працаваў школьным інспектарам у Ганцавічах, удзельнічаў у беларускім нацыянальным падполлі, меў званне падпалкоўніка Беларускай краёвай абароны і быў сябрам Беларускай незалежніцкай партыі.
Пасля вайны быў арыштаваны савецкімі ўладамі ў 1945 годзе, асуджаны на 25 гадоў зняволення і вызвалены ў 1957 годзе па амністыі.
Апошнія гады жыў у Шчэціне (Польшча), дзе напісаў успаміны пра Слуцкае паўстанне 1920 года.
Памёр 7 сакавіка 1983 года.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев