Գանձերս~ 😍 🙌 😇 💗մերսի շատ 50+-ի համար🌝 🌈 🌸այսօրվանից մենք սկսում ենք աշխատել☺ 😘և մեր առաջին թեման կլինի Վարդգես Պետրոսյանի «Ապրած և Չապրած տարիներ» վիպակից💁 📒 🌳 💕ակտիվ լայքում ենք՜☺ 🌒 🔮 🔛 💐
Ես գիրքը վերցրել եմ,ուղղակի գիրքն ընթերցելու համար որոշ ժամանակ էր տրված,դասերս խանգարեցին ու ես ժամանակ չունեցա կարդալ,բայց որոշել եմ այս ամառ վերցնել#Ա
Ես գիրքը վերցրել եմ,ուղղակի գիրքն ընթերցելու համար որոշ ժամանակ էր տրված,դասերս խանգարեցին ու ես ժամանակ չունեցա կարդալ,բայց որոշել եմ այս ամառ վերցնել#Ա
Ֆիլմն էլա շատ լավը իմ կարծիքով։ Ես հենց այդ թեմաներով եմ սիրում գրքեր կարդալ(Դրամաներ) իմ համար նրանք ավելի հետաքրքրիր են գրադարանից մի ամիս առաջ վերցրեցի Քերեյի և Կալիրոյի սիրո մասին գիրքը իրականում մի այլ կարգի հետաքրքիր էր,այդքան դժվարություններից հետո նրանք միասին եղան ու դրանից հետո ուղղակի անհնար է չհավատալ սիրուն։
Շատ հաճելի է,որ ընթերցասեր մասնակիցներ ունեմվեպը կարդալուց ամբողջությամբ խորասուզվել էի,անգամ մտքումս պատկերացնում էի հերոսներինամեն պահն ու դրվագը ֆիլմի նման աչքիս առաջ էր հայտնվում,իրոք շատ տպավորիչ էր,կարդալուց էլ մի տեսակ լարված էի կարդում,մանավանդ այն պահերը երբ Սառայի մասին էր խոսվում,վեպի մեջ շատ տարօրինակ և խորաթափանց աղջկա կերպար էր մարմնավորում#Ա
Իրականում ես այս տարի եմ սկսել գրքերով հետաքրքրվել խորհուրդ կտամ կարդաք Վարդգես Պետրոսյանի <<ինչու են շուտ մահանում ծաղիկները>> համացանցում կա ոչ շատ երկար չէ ես 30 րոպեում ընթերցել եմ։
նա ուղղակի չէր հասկանում ինձ, և ոչ մի բժիշկ չի հասկանում, որ մարդիկ մեռնում են միայն այն ժամանակ, երբ հոգնում են:Այնքան էի տպավորվել այս տողերովչգիտեի թե որ պատմվածքից է,հենց հիմա կարդում եմ,դեռ չեմ վերջացրել,բայց կասեմ,որ հիանալի պատմվածք է
Ու մի օր ես նորից տեսա երկինքը, մեր գերեզմանոցը քանդել էին և նրա տեղում այգի էր՝ խոտեր, ծաղիկներ: Ես ծաղիկ էի: Ես հրճվանքով նայեցի շուրջս, ուրախանալով, որ կգտնեմ նրան և կտամ այս խոսքերը, որ իրենն էին...Բայց նա չկար. իմ շուրջն ուրիշ ծաղիկներ էին, որոնց չէի ճանաչում: հասկացա,որ երևի մի ամբողջ հարյուր տարի մնացել եմ հողի տակ, և նա էլ, երևի, հիմա կամ ծաղիկ է, խոտ կամ մի բուռ ցորեն, ո՞վ գիտի, աշխարհի ո՞ր դաշտերում... Ես պատրաստ էի նրան գտնելու համար ման գալ ամբողջ երկրագունդը, բայց ես միայն ծաղիկ էի և իսկույն մեռա, երբ փորձում էի ոտքերս հանել հողից: Մեռա վերջին անգամ: Ու երբ նորից դարձա հող, այդ պահին միայն հասկացա, թե ինչու են շուտ մեռնում ծաղիկները: Բոլոր ծաղիկներն էլ երևի ինչ-որ մարդիկ են, որոնք հողից դուրս գալով փնտրում են մեկին որովհետև չեն գտնում, մեռնում են շուտով, մեռնում են վերջին անգամ: Ու ես հասկացա, որ աշխարհում ոչինչ չես գտնի երկրորդ անգամ և դրա համար ուզեցի գոռալ իմ ծաղկային ամբողջ ձայնով «Մի՛ կորցրեք,մարդի՛կ»: ...ЕщёՈւ մի օր ես նորից տեսա երկինքը, մեր գերեզմանոցը քանդել էին և նրա տեղում այգի էր՝ խոտեր, ծաղիկներ: Ես ծաղիկ էի: Ես հրճվանքով նայեցի շուրջս, ուրախանալով, որ կգտնեմ նրան և կտամ այս խոսքերը, որ իրենն էին...Բայց նա չկար. իմ շուրջն ուրիշ ծաղիկներ էին, որոնց չէի ճանաչում: հասկացա,որ երևի մի ամբողջ հարյուր տարի մնացել եմ հողի տակ, և նա էլ, երևի, հիմա կամ ծաղիկ է, խոտ կամ մի բուռ ցորեն, ո՞վ գիտի, աշխարհի ո՞ր դաշտերում... Ես պատրաստ էի նրան գտնելու համար ման գալ ամբողջ երկրագունդը, բայց ես միայն ծաղիկ էի և իսկույն մեռա, երբ փորձում էի ոտքերս հանել հողից: Մեռա վերջին անգամ: Ու երբ նորից դարձա հող, այդ պահին միայն հասկացա, թե ինչու են շուտ մեռնում ծաղիկները: Բոլոր ծաղիկներն էլ երևի ինչ-որ մարդիկ են, որոնք հողից դուրս գալով փնտրում են մեկին որովհետև չեն գտնում, մեռնում են շուտով, մեռնում են վերջին անգամ: Ու ես հասկացա, որ աշխարհում ոչինչ չես գտնի երկրորդ անգամ և դրա համար ուզեցի գոռալ իմ ծաղկային ամբողջ ձայնով «Մի՛ կորցրեք,մարդի՛կ»: Այս հատվածից նույնիսկ հուզվեցիհրաշք էր ուղղակի
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Нет комментариев