პოეზია ❤ ზაზა ბაგალიშვილის ✞ ლექსები ✔

"თოვლში შემეფეთო მინდა".. ნაზი ფიფქებივით დნები .. ვცდილობ დაგინახო როცა... წვიმა დამრჩენია სულში.. ხელში იასამნის კონა.. რა ხარ ამისთანა რა ხარ .. კალამს გაუჩინე ცეცხლი.. ლექსში იისფერი ზღვა ხარ.. გულში სევდიანი გედი .. ჩემო ატმისფერო მზეო.. თოვლში შემეფეთო მინდა.. ისე გათოშილი იყო... "გულში ჩამიკარო" მითხრა.. ნაზი ფიფქებივით დნები .. ვცდილობ დაგინახო როცა... წვიმა დამრჩენია სულში.. ხელში იასამნის კონა..ზ.ბ.

" ჩემი, სულის, სარკეში".. სუნი, იასამანის.... მზერა, როგორც, აპრილი... ატმისფერი, სარმკლიდან.. მომიქარგე, ბარათი.. სუნქთვა, როგორც, ოცნება.. მზის, სხივებთან, თამაშობს.. გული, გრძნობის, გარეშე.. ჭკნება, როგორც, ყაყაჩო.. გრძნობა, როგორც, იმედი.. თითქოს, უფლის, სახეა.. სიყვარულის, გარეშე... ბრმაზე, უფრო, ბრმა გქვია.. მიამიტი, ნაბიჯით... უგზო-უკვლოდ, დავდივარ.. ჩემი, სულის, სარკეში.. შენი, მზერა, ატყვია.. ლექსებს, როგორც, საჩუქრებს.. გადამთვრალი, ვარიგებ... შენი, სარკმლის, ნახვისას.. თოვლის, მოსვლას, ვინატრებ.. სუნი, იასამანის... მზერა, როგორც, აპრილი... ატმისფერი, სარმკლიდან.. მომიქარგე, ბარათი..ზ.ბ.

" ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები".. ვიდრე ქარი, დაასრულებს, ეპიტსოლეს... შემოდგომის, ქრიზამთმებს, კართან ველი.. მაგ ხელებზე, ფიქრი ვეღარ, მივატოვე... ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები.. სექტემბერის, უნაზესი, ესკიზი ხარ... დაუწერელ,ლექსის მიღმა, კალმით გნატრობ.. გვირილებით, მოიქარგე, თეთრი კაბა .. სანთლის შუქზე, პაემანზე რომ ვიცევოთ.. მიძინებულ, ოცნებებში, კლავ ცოცხლდები.. როგორც წვიმის, უნაზესი აკაპელა.. შემოდგომის, ჭადრის ტანზე, გეფერები... ვეღარ შევძელ, სიყვარულის არ გამხელა.. ვიდრე ქარი, დაასრულებს, ეპისტოლეს... შემოდგომის, ქრიზამთმებს, კართან ველი.. მაგ ხელებზე, ფიქრი ვეღარ, მივატოვე... ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები..ზ.ბ.

" უნდა გეამბორო, გეძებ" .. თითზე, წუთებივით, გითვლი... სულში, გათავდები, თითქოს.. მინდა, დაგინახო, თორემ .. ყინვა, შეერია, სტიქონს... ვიდრე, ქარიშხალი, ჩადგა.. გული, აზიარე, აპრილს.. თორემ, იანვარი, დადგა.. თორემ, ფრესკავით, წაგშლის.. ჩემო, შემოდგომის, მზეო .. თვალებს, ღვინოსავით, ათრობ.. უნდა, გეამბორო, გეძებ.. თეთრი, გვირილების, მინდორს ... თითზე, წუთებივით, გითვლი... სულში, გათავდები, თითქოს.. მინდა, დაგინახო, თორემ .. ყინვა, შეერია, სტიქონს...ზ.ბ.

" ლოცვად, მომაგებე, მზერა".. შავ-თეთრი, კადრი ხარ, ფიქრის ... წყანრი, მუსიკა, ბლუზის... სარკმელთან, ანთია, მთვარე... თაფლისფერ, თვალებს, უცდის.. გულის, საგულეში, ცხოვრობ... სულის, სარეცელთან, სახლობ.. ლექსის, სტრიქონებში, გდარდობ.. როცა,გადამთვრალი,გნატრობ.. ისევ, იმედები, მრჩება ... სული, გაიწმინდა, ცრემლით .. შენი, ბარათები, მათბობს.. როცა, ვეფერები, ხელით.. ვიდრე, ამ თვალებში, ცხოვრობ.. სულზე, მეტმასნები, სევდად... ჩუმად, შობის ღამეს, გიხმობ... ლოცვად, მომაგებე, მზერა.. შავ-თეთრი, კადრი ხარ, ფიქრის ... წყანრი, მუსიკა, ბლუზის... სარკმელთან, ანთია, მთვარე... თაფლისფერ, თვალებს, უცდის..ზ.ბ.

" ოცნება შემრჩა" .. როცა ჩუმად ხარ.. უფრო მეტს ამბობ.. თეთრი თოვლივით.. უხდები ფიქრებს.. გარდაცვალებას.. დავარქმევ ზამთარს.. მკდრედით აღგომას.. აპრილის იებს... ოცნება შემრჩა .. ოდეს გხატავდი.. როგორც თვალები.. ლანდათ ნანახი.. სიჩუმე მომკლავს.. და ზამთრის სიო.. ან ატმის-ფერი.. შენი ბარათი ... როცა ჩუმად ხარ.. უფრო მეტს ამბობ.. თეთრი თოვლივით.. უხდები ფიქრებს..ზ.ბ.

" საჩუქარი, ყოფილა".. აღარავწერ, ბარათებს.. არ ვკითხულობ, ლექსებს.. სარკმლეში კი წვიმა.. უსარულოდ, იწვიმებს... შენი ყოფნით გავთბები.. ვიბუტბუტებ, დარდით.. საჩუქარი, ყოფილა.. შენთან, ყოფნის, წამიც.. სულ ყველაფერს, ვიხსენებ.. ვიხსენებ და ვკრთები.. ნომბერში, სარკმელთან.. ამ გულს, ვემართლები.. აღარავწერ ბარათებს.. არ ვკითხულობ ლექსებს.. სარკმლეში კი წვიმა.. უსარულოდ იწვიმებს...ზ.ბ.

" შენახარ ლექსში, მოსული წვიმა".. თეთრი ვარდი ხარ.. მტრედივით თეთრი.. თვალებშიი მზის გაქვს, მწველი და ნაზი... ყურძნის სურნელით, შემკული თმები.. ქარვისფერ ზღაპარს, მთვაზობ ტანით.. მყუდრო ხარ როგორც, სექტემბრის ბაღი.. უცნობი ფუნჯით, ნახატი დილა.. ფიქრში განცდილი, ბგერები ვალსის.. შენახარ ლექსში, მოსული წვიმა.. დარდი ხარ დარდი, უდაბნოს წყარო.. ორქედეა ხარ უცხო და ურჩი.. ამეთვისტო ხარ, ყველა რომ გნატრობს.. მარადისობის, წამი ხარ სულში... თეთრი ვარდი ხარ.. მტრედივით თეთრი.. თვალებში მზე გაქვს, მწველი და ნაზი... ყურძნის სურნელით, შემკული თმები.. ქარვისფერ ზღაპარს, მთვაზობ ტანით..ზ.ბ.

" ჩემი ლექსებივით ვამბობ შენ სახელს და".. იცი? გვიანია.. მაგრამ მარტი დადგა.. ახლა აყვავდება თვალწინ ყველაფერი .. მე კი შენს თვალებზე ჩუმად ვიოცნებებ.. ჩუმად ვიოცნებებ მარტით შეპყრობილი.. ნუშის ყვავილებით ვითვლი წვიმის წვეთებს.. ქარი ეს ესა სარკმელს მოადგება.. ჩემი ლექსებივით ვამბობ შენ სახელს და.. ისევ გამომთვრალი შენსკენ მოვიჩქარი.. ახლა ღამე არის..მე კი ახლოს გეძებ... თეთრი ენძელები გულზე მოგაპნიო.. ისე უცხო გახდი,როგორც მზის ამოსვლა.. როგორც ნათლისღების წმინდა საიდუმლო.. იცი? გვიანია.. უკრავს როიალი.. უკრავს როიალი გრძნობით, უთავბოლოთ.. ღმერთო არ დამთვრდეს, სულის ფორიაქი .. ღმერთო სიყვარული მომეც უსაშველო... იცი? გვიანია.. მაგრამ მარტი დადგა.. ახლა აყვავდება თვალწინ ყველაფერი .. მე კი შენს თვალებზე ჩუმად ვიოცნებებ.. ჩუმად ვიოცნებებ მარტით შეპყრობილი..ზ.ბ.

" კაბა შენი ვარდების".. მაისის-ფერ თვალებში.. აგიხდები ნატვრად.. კაეშანი დარდების.. გაგიქრება სადღაც.. კაბა შენი ვარდების.. თეთრი თეთრი ფანტელის.. მიხმე გადავიკარგო... შენი მზერის ფრაზებში.. ვიცი არ გადაიღებს.. წვიმა სევდით სათქმელი.. არ ჩაქრება ხატის წინ.. ლოცვით თბილი კანდელი.. სევდა სევდით ნამქერი.. ქუჩა შენი დარდების... მინდა გაგიფერადო .. კიბეები ვარდებით... მაისის-ფერ თვალებში.. აგიხდები ნატვრად.. კაეშანი დარდების.. გაგიქრება სადღაც..ზ.ბ.