" ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები"..

ვიდრე ქარი, დაასრულებს, ეპიტსოლეს...
შემოდგომის, ქრიზამთმებს, კართან ველი..
მაგ ხელებზე, ფიქრი ვეღარ, მივატოვე...
ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები..
სექტემბერის, უნაზესი, ესკიზი ხარ...
დაუწერელ,ლექსის მიღმა, კალმით გნატრობ..
გვირილებით, მოიქარგე, თეთრი კაბა ..
სანთლის შუქზე, პაემანზე რომ ვიცევოთ..
მიძინებულ, ოცნებებში, კლავ ცოცხლდები..
როგორც წვიმის, უნაზესი აკაპელა..
შემოდგომის, ჭადრის ტანზე, გეფერები...
ვეღარ შევძელ, სიყვარულის არ გამხელა..
ვიდრე ქარი, დაასრულებს, ეპისტოლეს...
შემოდგომის, ქრიზამთმებს, კართან ველი..
მაგ ხელებზე, ფიქრი ვეღარ, მივატოვე...
ფოთოლცევნას, შენს თმებივით, ვეფერები..ზ.ბ.