Предыдущая публикация
Թե մահը մեզ չսիրահարվեր,
Ո՞վ էր կյանքն այսքան սիրելու,
Թե ցավն էլ իր գիրկը չառներ,
Ո՞վ էր վերքերին բուժում փնտրելու:
Թե ճանապարհը փշոտ չլիներ,
Ո՞վ էր կոշիկի գինը զգալու,
Գնացողը մեզ խաչին չհաներ,
Ո՞վ էր բաց գրկով կրկին մոտ գալու:
Թե մեղքի ծովը իր ափ չկանչեր,
Ո՞վ էր անմեղի ուղին կիսելու,
Թե հանցագործը հանցանք չգործեր,
Բարու գոռոցը մենք չէինք լսելու:
Ու թե մահը մեզ չսիրահարվեր,
Ո՞վ էր կյանքը շատ սիրելու,
Թե խաղաղությանը հեշտ տրվեր,
Ով էր պատերազմի դեմ պայաքրելու:
Թե մարդկանց մեջ չարը չլիներ,
Մարդկության գինը չէինք իմանալու,
Մարդը պետք է, որ գետնին ընկներ,
Այդպես էր մարդուն նա շատ սիրելու:
Արմինե Ասպար
Следующая публикация
Нет комментариев