Предыдущая публикация
Այն բթացավ խուլ լռության գրկում,
Ամե՜նը թողեցինք, թողեցի՜նք հեռվում՝
Սերը կողպելով լռության սրտում։
Մեր սերը չունեցավ նախաբան,
Ծագեց ու զարգացավ սրընթաց,
Ավարտն էլ մնա՜ց անվերջաբան՝
Թողնելով հարցե՜ր, հուշե՜ր անանց։
Մեր սերը դարձավ մի հո՜ւշ կյանքի,
Սրտերի փակ լարերում մնաց,
Դարձավ թախծոտ էջը մեր հուշագրքի.
Ա՜խ, տեսնես մեր սերն էդ ո՞ւր գնաց։
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев