Մի օր ես կլռեմ սրտիս ողջ աղաղակով, որ աշխարհը հասկանա, թե որքան անկեղծ սերեր կան այս կյանքում, թե ոնց են սրտերը կանգ առնում սիրո շատությունից, թե ոնց են ամեն առավոտ արթնանում հեռախոսի էկրանին այն լուսավոր անունը փնտրելու ժպիտով, թե ոնց են բոլոր մարդիկ մոռացվում, երբ հայտնվում է նա ու թե ոնց են բոլոր ոտնահոտքերը մի հասցեի հետքերով տանում:
Մի օր կնայեմ աշխարհի աչքերին ու սիրտս կխոսի, թե ոնց եմ քեզ ամեն գիշեր բոլորից թաքուն սեր պատմել, թե ինչպես եմ դատարկ պատերի անհուն խորքերում քեզանով լցրել ամեն մի անկյուն ու խնդրել սլաքներին, որ առաջ չշարժվեն, որ գիշերը երկարի քո ձայնի ներքո ու առավոտը անսպասելի հյուրի նման չթակի մեր միասին լինելու դուռը:
Մի օր ես կլռեմ ու կթողնեմ, որ սիրտս նկարի այն սերը, որի վրձինը միայն երազանքների կտավին է գույներ ստանում ու սերս ամենահմուտ նկարչի նման կպատկերի այն զարկերը, որոնք քո անունն ունեն ու սրտիս ռիթմը, որտեղ քո սիրտը իմ մասին է միայն բաբախում:
Մի օր կնայեմ քո աչքերին ու կասեմ, որ երբ լռել եմ, ավելի շատ եմ սիրել, որ երբ գնացել եմ, ավելի շատ եմ կարոտել, որ առանց քեզ, օրս քեզանով է սկսվել ու աղոթքս քո մասին է եղել: Կպատմեմ, թե ոնց եմ ամեն օր արթնացել քո մասին երազելով ու քնել քո նկարը սրտիս հոգուն սեղմելով, թե ոնց եմ ամեն օր քայլել մեզ հարազատ փողոցներով ու մեր թողած հիշողություններով եմ սիրուս քաղցը հագեցրել:
Մի օր մեզ բաժանող անսահմաությունը, կդառնա սիրո հավերժություն ու քո աշխարհում ես իմ աշխարհը կկառուցեմ, բայց մինչ այդ մեկ օրը, ես միշտ սպասելու եմ այդ մեկ օրվան:
Արմինե Ասպար
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев