Предыдущая публикация
18
📕Լ Ի Լ Ի Ա ~Մ📕
--- ՍԻՐՈ ՄԱՅՐԱՄՈՒՏ --
Չեմ սիրում մայրամուտները։
Ցավոտ են, քե՛զ հիշեցնող:
Ամեն անգամ մայրամուտի հրակարմիր, բորբ արևի
վառվող լույսից ողջակիզվում է հոգիս։
Ու մոխրանում, որպես անցած երազի անդարձ մի հուշ։
Ամեն ինչ այնքա՛ն գեղեցիկ սկսվեց․․․
Մեկ՝ հայացք, մեկ ժպիտ։
Ու փոխվեց լիովին ամեն ինչ։
Կարծես նորից սկսվեց սառած կյանքս։
Նոր շունչ հաղորդեց, հույսերով լի։
Ուզում էի հավերժ կողքիդ լինել:
Բայց ինչ որ ներքին տագնապից հոգիս կծկվել էր։
Ցավեցնող զգացում կար ներսից եկող։
Զգում էի ցավի մոտ լինելը։
Սիրտս թպրտում էր վախից:
''Ամեն ինչ լավ կլինի ''- ասացիր դու:
Բայց ավա՛ղ հիմա հուշերիս մեջ թաթախվել է հոգիս։
Մայրամուտը բաժանեց մեզ։
Դա մեր սիրո մայրամուտն էր, որը երբե՛ք չի կրկնվի:
Սիրտս նորից էլ քոնը չի՛ լինի։
Մեր սերը մահացել էր մայրամուտից առաջ։
11 սեպտեմբերի, 2018 թ. ·
Հեղ․ Լ Ի Լ Ի Ա - Մ
Հրանուշ Ղազարյան
00:50
Следующая публикация
Нет комментариев