Предыдущая публикация
Համբերությունդ կապույտ-կապույտ ծով,
ես մի ակնթարթ լողալ չիմացա,
սիրո անհունդ մաքուր էր ու թով,
ես չխորտակվել չկարողացա։
Քնքուշ բառերդ մաշկիս էիր կարել,
հանգուցել հատ-հատ թելով սիրակեզ,
իմ շունչն առել էիր ու հետդ տարել,
ախր էլ ինչպե՞ս ետ կանչեի ես քեզ։
Ար Մատ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев