Предыдущая публикация
Այտ ի՞նչ սիրուն՝ երես ունես, շատ է նման՝ մարմարի,
Շատ սուր կծու խո՛սքեր ունես, մռմռացնող' բիբարի.
Հազար փերի ես տեսա միյակն ես դու աշխարհի
Ք՛ո թարիփը անողին՝ հազար դառդով մի՛ չարչարի:
Շատ մարդիկ՝ մահվան կերթան, ք՛ո շլացնող աչքերից.
Բառիտ արժան բառ չկա, բերնիցտ հելած խոսքերից,
Անմահություն է թափվում կամար սիրուն ունքերից.
Ինձնից խռով յա՛ր մի մնա, քո թարիփ ես հենց՝ չարի:
Դե արի ինձ ականջ արա
թե՛ քո կորուստ ե՛ս ոնց տարա,
Ինչքան ՝փերու սիրեցի, իմ սրտիս շատ ու շա՜տ օտար ա.
Հա ման եկա ՝գիժի պես, ջանս արար սաղ ՝խուռց յարա,
Սիրո բլբուլ ինձ մոտ եկավ աչքերը ՝արյունով ճանապարհի:
Ուշկ ու միտքս յ՝ար է կանչում, ամեն անգամ կգա ձեր յան,
Էլ ի՞նչի ես չարանում, ո՞նց ես փետով քշում նրան.
Սիրած յարս խոր քնել է, հալբաթ ազդել է քո՛ նանան,
Ո՛չ մի՛ սութ բան չեմ ասի, գրիս մեջ կեղծիք ման մի՛ արի:
Կգա մի օր յ՝ար կհասկանաս, թե՛ ի՞նչքան եմ ե՛ս քեզ սիրել,
Ի՞նչքան եմ ե՛ս աչք փակել, մինչև մահվան հասնելն եմ ներել.
Սաղ ք՝ո տված դառդերը ,սրտիս տախտակին եմ ե՛ս գրել,
Խեղճ Հրանտը՝աղաչում է ՝չարությունտ ի՛մ հանդեպ դադարի:
Հուլիս-11-ին 2014-թվական
Следующая публикация
Комментарии 2