Предыдущая публикация
- 00:18
- 00:51
- 00:31
- 00:41
- 00:15
- 00:09
- 00:20
- 00:13
- 00:13
- 00:13
…Ես հիմա գիտեմ, որ կարոտը կապույտ մի հավք է, որ ամբողջ կյանքում մարդու սրտում հյուսում է իր բույնը։ Ցերեկը նա լուռ է ու մենակյաց, իսկ գիշերն՝ անկարեկից ու խառնակիչ։ Արեւը մայր մտնելուն պես՝ նա թափ է տալիս իր փետուրներից երկնագույնն ու զարդարվում անցած-գնացած, այրված- մոխրացած հուշերի մոխրագույն հանդերձով ու թեւածում մարդու հոգում։ Նա մեկ արծվի պես ճախրում է ժամանակի հեռվում մնացած լավագույն օրերի լազուր երկնքում, մերթ՝ պոկվում երջանկության հորիզոնից, ծանր կռինչով նետվում հոգուդ հատակը ու կտցահարում անամոք վերքերդ։
...загрузка
Показать ещёЛевая колонка
О группе
Ինձանից առաջ հոգի´ս է խոսում,
Չի´ խոսում, երգո´ւմ է մի օտար լեզվով,
Ու թեև երգս ինձ չի մեկնվում,
Բայց ես կարող եմ պատմել այն՝ հոգով:
Ինձանից առաջ հոգի´ս է երգում,
Իմ հարուստ երգը Քեզնո´վ է լեցուն,
Ու երբ գովասանքս հասնում է Քեզ մոտ,
Հոգիս պոռթկում է մի նոր սաղմոսով:
Ինձանից առաջ գրիչս է վազում,
Չի´ էլ ենթարկվում ձեռքիս շարժումին,
Ու չի´ ճանաչում սահմաններ մթին,
Խրոխտ ճեղքում է անդունդները հին:
Ինձանից առաջ լեզո´ւս է վազում,
Վազում է առաջ՝ երգի մրցույթի,
Նախանձով լցված՝ շարքերն է ճեղքում
Հոգու մեծ երգի ճոխ փառատոնին:
Քեզանից առաջ ոչի´նչ է լեզուս,
Ոչի´նչ է գիրս Քեզանից առաջ,
Քեզնից առաջ թե երգել եմ ուզում,
Ձայնս նվաղում է կոկորդում իմ տաք:
- Сисиан
Скрыть информацию
Фото из альбомов
Ссылки на группу
9 590 участников