Ք✟Խ Քրիստոնեական Խորհուրդներ

Դևերի համաշխարհային ժողովը։ Հերթական դևերի համաշխարհային ժողովի ժամանակ` սատանան մեծ խանդավառանքով ու հռճվանքով ներկայացրեց իր անվանն փառք բերող դևին:Ահա նա,կանգնեցնելով դևին կենտրոնում, դևն անցավ իրեն ներկայացնելու:Ես շատերի կյանք գալիս եմ,երբ նրանց մեջ Հավատքի նշան է իհայտ գալիս,իմ գալն ուղղված է միմիայն քանդելու և կործանելու,ասաց դևը:Իսկ Քրիստոնյաներին ինչպես որսալ հարցրեց ամենափոքրը:Գնացեք և Նրանց փողոցներում,բակերում սպասեք այնքան մինչեվ դռներ բացեն ձեր առաջ:Գայթակղեք նրանց,որ մոռանան Աստվածաշնչի մասին, և Նրա իրական Կյանք պարգեվողին:Տարածեք սուտ բաներ հեռուստացույցով,ճզմեք նրանց մտքերը նորություններով,օրը 24 ժամ դրանով շատ նորահավատներին կպահեք վախի մեջ,լցրեք համակարգիչնեը գեղեցիկ կանանցով և տղամարդկանցով,որպեսզի հավատան որ ամենակարևորը արտաքին գեղեցկությունն է, և չբավարարվեն իրենց կողակցով,սովորեցրեք Նրանց որ դրա մեջ վատ բան չկա:Դա խթան կհանդիսանա գործելու ձեր դեմ դրված նպատակն,- ասաց դևն,խաղեր հորինեք, դրանով կվնասեք նրանց առողջությունն,եթե չունենան բացվաց աչքեր `չեն կարողանա հասկանալ թե ինչ է Լույսն և նրաց Փրկչի մեջ եղած տեսարաներն:Գամեք նրանց սերյալներին և ոչ քրիստոնեական ֆիլմերին դա կստիպի նրանց մտնել սերյալներին և ֆիլմերին մեջ եղողների կյանքերին,և կթմրեցնի շատ հավատացյալներն,և Նրանք չեն էլ հասցնի հասկանալ,որ բանբասանքի մեջ են արդեն ընկել:Նրանց ուղարկեք զվարճանքի վայրեր, ծովափեր,որ ուրախանան իրենց մարմնով,թող որ արևհարվեն ու ավելիյով հոք տանեն իրենց մարմնին մասին,մոռանալով Հոգու շինության մասին:Սպորտային խաղերի ուղարկեք մարդկանց ամենուրեք գերզբաղված պահելով նրանց, համերգների,կինոների,ակումբների:Բերեք նրանց կյանք անմաքուրին խառնվելու գայթակղությունն,այնպես արեք որ իրենց Հավատքի մեջ կես քրիստոնյա և աշխհարիկով առաջ գնան,դա կստիպի նրաց ականջներին լսել միայն ցանկալին,եթե չունենան ականջներ`լսելու համար ապա,իվիճակի չեն լինի որևէ ձայն ըմբռնել կամ էացնել ՍՈւՐԲ ՀՈԳՈւՑ:Այնպես արեք որ` երեխաներն,հագնվեն և նմանվեն,իմ աղջիկների ու տղաների նման,որոնց աստղերեն կոչում:Լցրեք աշխհարն,մեր նշաներով և մուլտերով:Նրանց կյանքերը լցրեք տարբեր բարիքների ձգտումով,որպեսզի ժամանակ չունենան Հիսուսի զորությունը փնտրելու:Շուտով նրանք կսկսեն իրենց ուժերով անել ամեն բան՝ զոհելով իրենց առողջությունը այդ բարիքները ձեռք բերելու համար սա կգործի:Իրոք որ ծրագիր է ասաց.վախի ոգին: Այնպես արեք որ իրենց Ուխտն խախտեն իրենց Աստծո հետ,իսկ երբ մեկն կարևոր խոսք ստանա մյուսին փոխանցելու թույլ չտաք,որ խոսի ու մանավանդ ելնի բեմ(Աստծո խորան):Եթե նրանք չկարողանան խոսել շատերին կտանենք աշխհար:Իսկ երբ որ,մի տկարին ծառայող գտնվի,ամեն ինչ արեք,որ նորից չբերի հավաքույթի տկարին,քանի որ նրանց դժբախտությունն հենց սա է,որ ամեն հնարավոր տեսանկյուներով ու վարդապետական առումով գիտեն,որ մեզ անհրաժեշտ է ուղղարկի խանգարել,բայց մեր նպատակն է,որ մարդիկ մոռանան Քրիստոսի մասին,որովետև նրանք գտնվում են բարեկրթության ու բարոյականության ներքո:Եվ ամենակարևորն` ասաց թմրության դևը` այպես արեք,որ քրիստոնյաների սիրտն մշտապես լինի բավարա չափով վատ: Արդյոք սատանան հաջողե՞լ է իր ծրագրերը քո կյանքում` Ինքդ դատի՞ր Պատրաստեց...Ազո Բրոյանը

Հետաքրքիր փաստեր քրիստոնեության մասին Արևմտյան Եվրոպայի միջնադարյան եկեղեցիներում տեղադրվում էին ագիոսկոպներ՝ հատուկ բացվածքներ պատերի մեջ, որոնց միջոցով հնարավոր էր լսել, թե ինչ է կատարվում ներսում և տեսնել զոհասեղանը: Դա արվում էր նրա համար, որ բորոտները  և այլ հիվանդները, ինչպես նաև եկեղեցուց վտարվածները կարողանային տեսնել ծառայությունը և չզրկվեին հոգևոր մխիթարությունից: Հիսուս անունն Ավետարաններում և Գործք Առաքելոցում հանդիպում է 700 անգամ և գրեթե 70 անգամ առաքյալների ուղերձներում: Քրիստոս բառը Ավետարաններում և Գործք Առաքելոցում հանդիպում է 60 անգամ, իսկ ուղերձներում  և Հայտնության գրքում՝ 240 անգամ: Մարիամն ու Հովսեփը ստիպված եղան մինչև Բեթղեհեմ քայլել մոտ 150 կմ, որպեսզի մասնակցեն մարդահամարին: Հիսուսից հետո Դավիթը երկրոդն է Աստվածաշնչում հիշատակումների քանակով՝ 1118 անգամ: Սառան՝ Աբրահամի կինը, կանանց մեջ առաջինն է. Աստվածաշնչում նրա անունը հիշատակվել է 56 անգամ: «Տիրոջ դամբարան» տաճարը, որը գտնվում է Երուսաղեմում, բաժանված է քրիստոնեական 6 ուղղությունների միջև՝ կաթոլիկ, հունա- ուղղափառ, հայկական, ղպտիական, եթովպական և սիրիական:

«ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉՅԱՆ 5 ԽՈՍՔԵՐ ԱՍՏԾՈ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ» Երբ դուք կամ էլ ձեր որևէ հարազատ վտանգի և փորձության մեջ է, մեծ քաջալերանք, օրհնություն և ապավինություն կլինի կարդալ և հռչակել սուրբգրային այս խոսքերը, ինչպես նաև կառուցել ձեր աղոթքն այս խոսքերի հիմքի վրա։ «Մի՛ վախեցե՛ք, հանդա՛րտ մնացեք և տեսեք ՏԻՐՈՋ փրկությունը, որ այսօր անելու է ձեզ համար, քանի որ ձեր այսօր տեսած եգիպտացիներին այլևս չեք տեսնելու հավիտյան։ ՏԵՐԸ ձեզ համար պատերազմելու է, դուք լո՛ւռ մնացեք»։ Ելից 14:13-14 «Շատ են արդարի նեղությունները, բայց ՏԵՐՆ այդ ամենից փրկում է նրան»։ Սաղմոս 34:19 «Հազար հոգի քո կողքից ու տասը հազար քո աջ կողմից են ընկնելու, բայց դա քեզ չի մոտենալու»։ Սաղմոս 91:7 «ՏԵՐԸ բարի է, պատվար` նեղության օրում. և ճանաչում է նրանց, ովքեր Իրեն են ապավինում»։ Նաում 1:7 «Ամեն կողմից նեղված, բայց ո՛չ ճնշված, կարոտյալ, բայց ո՛չ հուսահատված, հալածված, բայց ո՛չ կործանված»։ 2-րդ Կորնթացիներին 4:8-9

ԴԱՍ - 33 - ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔ Տերունական ընթրիքը Տեր Հիսուսի կողմից պատվիրված արարողություն է, որը խորհրդապատկերում է Տեր Հիսուսի զոհաբերվելը մարդու փրկության համար և հիշեցումն է Նոր Ուխտի Աստծո հետ: Այս թեման կուսումնասիրենք չորս բաժիններով.1. Ո՞Վ Է ՊԱՏՎԻՐՈւՄ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔ ԿԱՏԱՐԵԼ2. ԻՆՉՊԵ՞Ս Է ԿԱՏԱՐՎՈւՄ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԸ3. ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԻ ԽՈՐՀՈւՐԴԸ ԵՎ ԳՈՐԾՆԱԿԱՆ ԱՐԴՅՈւՆՔԸ4. Ո՞Վ ԿԱՐՈՂ Է ՄԱՍՆԱԿՑԵԼ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԻՆ 1. Ո՞Վ Է ՊԱՏՎԻՐՈւՄ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔ ԿԱՏԱՐԵԼ Սուրբ Գրքում հանդիպում ենք եկեղեցական մի արարողության, որը կոչվում է ՙՏերունական ընթրիք՚ կամ ՙՀաց կտրել՚: Այս արարողությունը շատ եկեղեցիների կողմից անվանվում է ՙՀաղորդություն՚, իսկ մենք այն ընդունում ենք ՙՏերունական ընթրիք՚ անվանումով: Տեր Հիսուս Քրիստոսը պատվիրեց իր աշակերտներին մշտապես այդ արարողությամբ իրեն հիշել: Ղուկ.22:19,20; 1Կոր.11:20,23,24; 2. ԻՆՉՊԵ՞Ս Է ԿԱՏԱՐՎՈւՄ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԸ Հրեական զատկի տոնական սեղանին կար մսեղեն, բանջարեղեն և բավարար ուտելիք, որոնցով կարելի էր կշտանալ: Բայց Տերն իր աշակերտներին պատվիրեց և առանձնացրեց արարողության միայն այն մասը, որը բավարար էր իրեն հիշելու: Դա կատարվում է մի կտոր հաց ուտելով և մի փոքր գինի խմելով, որոնք խորհրդանշում են Տիրոջ մարմինը և խաչի վրա թափված արյունը: Մտթ.26:26-28; Պողոս առաքյալն էլ է այս հաստատում անձամբ Տիրոջից առած լինելով: 1Կոր.11:23-26;ՙՏերունական ընթրիքը՚ հավատացյալներին կարող են մատուցել եկեղեցու առաջնորդները: Գործք.2:42; Եփ.4:11,12; 3. ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԻ ԽՈՐՀՈւՐԴԸ ԵՎ ԳՈՐԾՆԱԿԱՆ ԱՐԴՅՈւՆՔԸ ՙՏերունական ընթրիքը՚ իր մեջ ներառում է այս երկու խորհուրդը.Հիշել և դավանել Աստծո փրկարար գործը և հավատացյալներիս իրար հետ մեկացած լինելը Տիրոջ մեջ:Հրեական բաղարջակերաց տոնը հիշատակումն էր այն իրողության, թե ինչպես Աստված Աբրահամի սերնդին ազատեց եգիպտական գերությունից` Զատկի գառան արյան սրսկումով, իսկ ՙՏերունական ընթրիքը՚ հիշեցումն է այն իրական փրկության, որը Տեր Հիսուսի խաչի և հարության շնորհիվ կատարվեց, որով հավատացողներն ազատվեցին մեղքից և մեղքի պատժից` հավիտենական տանջանքից: Այո´, ընթրիքը խորհրդանիշերով` հացով և գինով Տեր Հիսուս Քրիստոսի փրկագործության հիշատակումն է`հավատացյալի հավատքի դավանությունը, կապված Տիրոջ գործին: Գինին խորհրդանշում է նրա խաչի վրա թափած արյունը, իսկ հացը` նրա մարմինը: Հովհ.6:47-52,64,65 - համարներում ուտել և խմելը հոգևոր իմաստ ունի, որը նշանակում է հավատալ և ընդունել սրտանց: Ոչ թե հավատում ենք, թե գինին ու հացը փոխվում են Տիրոջ արյան և մսի, այլ դավանում ենք Տեր Հիսուս Քրիստոսի կատարած փրկագործությունը:Հովհ.3:16;ՙՏերունական ընթրիքով՚ հավատացյալը հիշում և դավանում է, որ Տերը իր մեղքերի համար զոհվել է խաչի վրա, հարություն է առել և իրեն համար հաղթություն ապահովել մեղքի և մահվան դեմ և որ իրենք`հավատացյալներով միասին մեկ մարմին են Աստծո դրած նպատակների մեջ: Եւ որպես այդ մարմնի առանձին անդամներ, իրենց հոգևոր գոյությունն ու կատարելությունը իմաստավորված է մեկ մարմնի մեջ`Հիսուս Քրիստոսի գլխավորությամբ: 1Կոր.10:16,17; 12:12,13; Եփ.1:22,23; 4:1-6;ՙՏերունական ընթրիքի՚ խորհուրդը շատ կարևոր է, սակայն միջոց չէ փրկվելու, այլ կարևոր է հիշեցնելու իմաստով: Քրիստոսի հանդեպ ունեցած հավատքով փրկված անձը խորհրդով իր մեջ կատարված կյանքի փոփոխության դավանությունն է տալիս: Այսպիսով, ՙՏերունական ընթրիքը՚ մեզ հիշեցնում է Քրիստոսի անձով Աստծո կատարած փրկագործությունը: Մենք հիշում ենք Տեր Հիսուսին` մարմնով եկած, չարչարված, մեռած և հարություն առած: Եւ այս գործով ընդունում ենք, որ նա հատուցեց մեր մեղքերի պատիժը և մեզ գնեց գերությունից, կորստից և դարձրեց Աստծո սեփականությունը: Եւ քանի որ Աստծո սեփականությունն ենք, ուստի Տեր Հիսուսի արյամբ Նոր ուխտի մեջ ենք և նրա զորությամբ կապրենք հավիտյան:ՙՏերունական ընթրիքը՚ ունի գործնական մեծ օգուտներ.• Հիշում ենք Տիրոջ խաչով կատարված փրկագործությունը - Եբ.12:2;• Հավատքով և դավանությունով օրհնություն ենք ձեռք բերում - Հռ.10:9,10; 4. Ո՞Վ ԿԱՐՈՂ Է ՄԱՍՆԱԿՑԵԼ ՏԵՐՈւՆԱԿԱՆ ԸՆԹՐԻՔԻՆ ՙՏերունական ընթրիքին՚ կարող է մասնակցել նա, ով ապաշխարելով Տեր Հիսուսին ընդունել է Տեր ու Փրկիչ և մկրտվել ջրով: Գործք.2:37-42;ՙՏերունական ընթրիքի՚ մտքից շեղված մարդկանց առաքյալը համարում է հերձվածներ և դատապարտելի 1Կոր.11:17-22, որոնք ՙՏերունական ընթրիքը՚ կատարում են որպես պարտադիր ծես և ոչ թե Տիրոջ Ուխտի միտքն ու խորհուրդը ընդունողներ: Մեր օրերում էլ կան ոմանք, որոնք ՙՏերունական ընթրիքի՚ նպատակից և խորհրդից շեղված` սովորեցնում են, իբրև թե հաց ուտելով և գինի խմելով ուղղակի Տիրոջ մարմինն ու արյունն են ուտում և խմում: Նրանք չեն կարևորում հավատքը Աստծո գործի նկատմամբ և վարմունքը եկեղեցու հետ, այլ ուտում են, որ փրկվեն: ՙՏերունական ընթրիքը՚ կարևոր է, սակայն չի փրկում, այլ հիշեցնում է Աստծո տված փրկությունը, որը ապաշխարածի կյանքում արդեն կատարված է:Այս օրինակի պես էլ Հին Ուխտի մեջ հրեական Զատիկն էր հիշեցնում Աստծո փրկագործությունը և ուխտը: Ամեն անգամ Զատիկ անելով` իսրայելացին ոչ թե փրկվում էր Եգիպտոսի գերությունից, այլ հիշում և դավանում էր Աստծո փրկարար գործը: Այսպես էլ Նոր Ուխտի մարդիկ ոչ թե ՙՏերունական ընթրիքին՚ մասնակցելով են փրկվում մեղքի և Սատանայի գերությունից, այլ հիշում և դավանում են Աստծո փրկագործությունը, որը արդեն կատարված և ընդունված է հավատացյալի կյանքում:ՙՏերունական ընթրիքին՚ մոտեցողը պետք է հավատքով, երկյուղով և ինքնաքննությամբ մոտենա, եթե ոչ, անարժանաբար մոտեցողներին` ՙՏերունական ընթրիքի՚ խորհրդի նպատակից շեղվածներին Աստված պատժում է: 1Կոր.11:27-32;Անարժանաբար մոտենալ նշանակում է.Ա. Անհավատություն ցուցաբերել Աստծո փրկագործությանը: Օրինակ` չհավատալ նոր մարդ լինելուն, չհավատալ հավիտենական կյանք ունենալուն, հարությանը, Քրիստոսի երկրորդ գալուստին:Բ. Մարդը չի վարվում քույր-եղբայրների հետ այնպես, ինչպես Տերն է պահանջում: Օրինակ` նա բամբասկոտ է, խռովկան, չներող, կռվարար, նախանձ: Հետևաբար` նրա Տերունական ընթրիքով դավանությունը սուտ է. դավանում է, թե Քրիստոսով մեկացած է հավատացյալներին մեկ մարմնի մեջ, բայց իրականում նա սրտի բաժանություն, աչառություն, անարգանք և արհամարհանք ունի ոմանց հանդեպ: Այսպիսի մարդը չի զանազանում Տիրոջ մարմինը` եկեղեցին: Ամփոփում. Տերունական ընթրիքը Տեր Հիսուսի կողմից պատվիրված արարողություն է, որը խորհրդապատկերում է Տեր Հիսուսի զոհաբերվելը մարդու փրկության համար և հիշեցումն է Նոր Ուխտի Աստծո հետ:

Սուտ վարդապետներ. Մաս 1-ին Այսօր կեղծ եկեղեցին մեծացել ու ընդարձակվել է, կորցնելով ամեն չափ ու սահման, հասկանում ենք, որ մարգարեություն է այս ամենը, և չկատարվել չի կարող, սակայն, մենք, որ գիտենք ճշմարտությունը չենք կարող թույլ տալ, որ նրանք կատարելով գազանի կամքը մոլորեցնեն Աստծո ժողովրդին։ Այս թեմայով ուզում եմ անդրադառնալ «Եհովայի վկաներ» աղանդի և «Ես Քրիստոնյա եմ» կազմակերպության աղանդավորական և դեպի դժոխք կարճ ճանապարհ բացող վարդապետություններին։ «Ես քրիստոնյա եմ» - ը `նույն «ադվե տիստներ» - ն են, ավելի պարզ «Շաբաթապահները», որոնք ներկայանում են Ավետարանական եկեղեցու ճյուղ, Ավետարանչական եղբայրության անդամ, սակայն վկաներից վտանգավոր և խորամանկ են, նրանք առաջին հայացքից ոչնչով չեն տարբերվում Ճշտադավան, Նիկայի հանգանակի հավատքով շարժվող եկեղեցիներից և խմբերից, նրանք ասում են, որ ընդունում են Երրորդության գաղափարը, նրանց նյութերում և հոլովակներում ոչինչ չեք գտնի արտասովոր, բայց վայ ձեզանից որևէ մեկին, որ կխաբվեք և կընկնեք դրանց ճանկը։ Անգամ այսօր տեսնում եմ շատ հովիվների և քահանաների, որոնք հավանություն են տվել «ես քրիստոնյա եմ» էջերին ու հոլովակներին, մի գուցե չեն խորացել դրանց նյութերի, բառերի և վարդապետական ուսմունքի վրա։ Ինչևէ եկեք սկսենք ծավալվել թեմայի շուրջ։ Կառանձնացնեմ նրանց առավել պիղծ հինգ վարդապետությունները... 1. Հիսուսը Աստված չէ, այլ Միքայել հրեշտակապետն է։ 2.Դժոխքի և գեհենի տանջանք գոյություն չունի, և մեղավոր մարդու հոգին մահանալու է, հավիտյան չի տանջվելու։ Այս ուսմունքը հաճելի է ցանկացած թմրամոլի, մարմնավաճառի, շնացողի և համասեռամոլի ականջներին, ինչպես ուզեն կապրեն, իսկ հետո անէություն, սակայն սա սատանայի ծրագիրն է, որը աշխատացնելու դեպքում շատերին կտանի իր հետ։ 3.Նրանք ասում են, որ Աստված պատժող ու տանջող չի, որ մենք Աստծուն շատ դաժան ենք ներկայացնում։ Համամիտ եմ, Աստված դաժան չի, և Նա մեղավորի կորուստը չի ուզում, բայց ես Աստվածաշնչով ձեզ ցույց կտամ, Աստծո զայրույթը և նախատեսած պատիժը։ 4.Նրանք ասում են, որ մեղավորի պատիժը հոգով մահանալն է, անէության գաղափար են առաջ քաշում, իսկ արդարինը`ապաշխարած մարդունը, հավիտենական կյանք է։ 5.Նրանք ասում են, որ հարություն են առնելու միայն արդարները, հոգով, այսինքն մարմինը մեռած կմնա, իսկ արդարի հոգին մեռած կլինի, ու կարթնանա հոգին մեռած վիճակից, չեն հավատում հոգու անմահությանը և մարմնով հարության մեր Տիրոջ տված խոստումին։ Սիրելի քրիստոնյա այսօր կանրադառամ 1-ին պիղծ վարդապետությանը, թե Հիսուս Աստված չէ, եկեք տեսնենք աստվածաշնչի խոսքերը սրա վերաբերյալ։ Քրիստոսի` Աստված լինելու փաստերն ըստ Աստվածաշնչի «Նա ճիշտ հոր պատկերն է»։ Այս արտահայտությունը գործածում են` նկարագրելու երեխայի` իր ծնողին նման լինելու համար։ Քրիստոնեության առանցքը Հոր և Որդի փոխհարաբերություններն են։ Որդին աշխարհ եկավ, որպեսզի ցույց տա, թե ինչպիսին է Հայր Աստվածը։ Հովհաննես 1:18-ում ասվում է, որ Որդին եկավ, որ հայտնի մեզ անտեսանելի Աստծուն։ Հետևաբար, մենք Հորը ճանաչում ենք բացառապես Որդու լուսաբանմամբ և հայտնությամբ։ Այս առումով Հիսուսը բացառիկ և անփոխարինելի է։ Աստվածչանաչողությունը հնարավոր չէ այլ կերպ, եթե ոչ միայն Որդու միջոցով։ Հովհաննես ավետարանի 14:6-ում Հիսուսն իրեն վերագրում է մի բացառիկ դեր` հայտնելով, որ Նա է միակ ճանապարհը դեպի Հայրը։ Հետևաբար, Հիսուսից դուրս գտնվող ցանկացած ճանապարհ, տանում է մոլորության։ Քրիստոնեության պատմության մեջ թերևս չի եղել այնպիսի ճշմարտություն, որն այդքան շատ հարձակման ենթարկված լինի և կասկածի տակ դրվի, որքան Քրիստոսի աստվածությանը վերաբերող ճշմարտությունը։ Ես չեմ փորձի աստվածաբանական խորը վերլուծություն կատարել և խորասուզվել տարբեր տեսությունների մեջ, քանի որ բազմաթիվ աստվածաբանների և Աստվածաշնչի ուսուցիչների կողմից սա արդեն լուսաբանված և ուսումնասիրված թեմա է։ Ինձ համար Քրիստոսի աստվածության ճշմարտությունը չի քննարկվում, քանի որ այն բացարձակ ճշմարտություն է։ Սակայն ես բազմաթիվ քրիստոնյաների կողմից հարցեր եմ ստանում, որտեղ մարդկանց անկեղծ հետաքրքրում է սուրբգրային այն հատվածներն ու համարները, որտեղ հստակորեն գրված է Քրիստոսի աստվածության մասին։ Շատերին լրջորեն հուզում է այն հարցը, թե Աստվածաշնչում կա՞ արդյոք որևէ համար, որտեղ ուղղակիորեն գրված լինի, թե Քրիստոսն Աստված է։ Իմ պատասխանը նման մարդկանց հետևյալն է. Աստվածաշունչը լի է նման համարներով։ Ահա Աստվածաշնչից մի շարք համարներ, որոնք բացահայտ խոսում են Հիսուսի աստվածության մասին. 1. Հովհաննես 1:1 «Սկզբում էր Բանը. և Բանն Աստծո մոտ էր և Բանն աստված էր»։ Հետագայում պիտի հայտնի դառնար, որ այդ Բանը` Լոգոսը, Խոսքը, Գիտությունը, Բանականությունը , հենց Հիսուս Քրիստոսն էր, որի մասին ուղիղ և անմիջական կերպով գրված է, որ Նա Աստված էր։ Հեղինակը պիտի շարունակեր և ասեր, որ ամեն ինչ Նրանով եղավ, առանց Նրա ոչինչ չեղավ, և Նա է մարդկանց կյանքը։ 2. Հովհաննես 20:28 «Եվ Թովմասը պատասխանեց և Նրան ասաց. -Իմ Տե՛ր և իմ Աստվա՛ծ»։ Հիսուսի և Թովմասի այս հուզիչ հանդիպման մասին հայտնի է մեզ։ Արդյունքում թերահավատ Թովմասը, համոզվելով Հիսուսի հարության մեջ, Նրան դավանում է որպես իր Տեր և իր Աստված։ Հիսուսն ամենևին չի հակառակվում այս խոսքերին, այլ հաջորդ համարում քաջալերում է նրան և հաստատում է վերջինիս խոսքերը։ Մի՞թե մեզ որևէ բան խանգարում է Հիսուսին Թովմասի պես դիմելուն. «Իմ Տե՛ր և իմ Աստվա՛ծ»։ 3. Եսայա 7:14 «Ահա կույսը կհղիանա և մի որդի կծնի և նրա անունը կկոչի Էմմանուել»։ Անշուշտ խոսքը Հիսուսի կուսական ծննդի մասին է։ Իսկ այն անունը, որ կրելու էր մանուկը եբրայերենից բառացի թարգմանությամբ պիտի նշանակեր` Աստված մեզ հետ։ Այսպիսով, ըստ Եսայա մարգարեի, ծնվողը Հիսուսն է, ով Աստված է` մեզ հետ։ 4. Եսայա 9:6 «Քանզի մեզ համար մի մանուկ ծնվեց, մեզ մի որդի տրվեց. և իշխանությունը նրա ուսերի վրա է լինելու. և նրա անունը կոչվելու է Սքանչելի, Խորհրդական, Հզոր Աստված, Հավիտենական Հայր, Խաղաղության Իշխան»։ Ուշադրությամբ կարդալով նշված կոչումները` կհասկանանք, որ սրանք բացառապես աստվածային մենաշնորհ են։ Միայն Աստված է արժանի կրելու այս կոչումները։ Սակայն կարդալով այս համարի սկիզբը` հասկանում ենք, որ այս կոչումները պատկանում են բացառապես Հիսուս Քրիստոսին։ 5. Գործք Առաքելոց 20:28 «Արդ զգույշ կացեք ձեր անձերին և բոլոր հոտին, որի մեջ Սուրբ Հոգին ձեզ վերակացուներ դրեց, որ արածեցնեք Աստծո եկեղեցին, որ Իր արյունով ստացավ»։ Այս խոսքում Պողոս առաքյալը հորդորում է եկեղեցու երեցներին, որ ուշադիր լինեն Աստծո եկեղեցու հանդեպ, քանի որ Աստված եկեղեցին Իր արյունով է ստացել։ Ակնհայտ է, որ խոսքը գնում է Տեր Հիսուսի մասին, ով խաչի վրա Իր արյունը հեղեց` եկեղեցու համար։ Հետևաբար «Աստված Իր արյունով ստացավ» արտահայտությունն աներկբա վերաբերում է Տեր Հիսուսին։ 6. 1-ին Տիմոթեոս 3։16 «Եվ հայտնապես մեծ է Աստվածպաշտության խորհուրդը. Աստված հայտնվեց մարմնում, արդարացավ Հոգով, երևաց հրեշտակներին, քարոզվեց հեթանոսներին, հավատացվեցավ աշխարհում և վերացավ փառքով»։ Աստվածապաշտության խորհուրդը, ըստ Պողոս առաքյալի, վեց սյուների վրա է հենվում. ա. Աստված հայտնվեց մարմնում։ Այս խոսքը միանշանակ վերաբերում է Քրիստոսի մարմնացմանն ու ծնունդին։ Քրիստոսը մարդկանց մարմնով հայտնված Աստվածն էր։ Անտեսանելի Աստված տեսանելի դարձավ մարմնավոր մարդկանց` ի դեմ Քրիստոսի։ բ. Արդարացավ Հոգով Քրիստոսն Իր հնազանդությամբ Իր մարմնի մեջ քավեց մարդկային բնությունը` փրկագնելով այն Իր արյամբ և արդարացնելով այն Իր մահվամբ ու հարությամբ։ գ. Երևաց հրեշտակներին Հրեշտակները Հիսուսի ծառայության անբաժան մասն են եղել։ Սկսած Իր ծնունդից, այնուհետև անապատում և հարության օրը` գերեզմանում, Նա հայտնի է եղել հրեշտակներին։ դ. Քարոզվեց հեթանոսներին Գործք Առաքելոցում տեսնում ենք, որ հեթանոսներին քարոզվում էր հենց Քրիստոս անձը։ Եթե Նա հրեաներին ներկայացվում էր որպես խոստացված Մեսիա, ապա առաքյալները հեթանոսների առաջ Քրիստոսին ներկայացնում էին որպես Աստված, Փրկիչ, որից դուրս փրկություն գոյություն ունենալ չի կարող։ ե. Հավատացվեցավ աշխարհում Նա հավատացվեցավ որպես Աստված։ զ. Վերացավ կամ համբարձվեց փառքով Ավետարաններից մեզ հայտնի է, որ հարությունից հետո Քրիստոսը համբարձվեց Երկինք։ Նույն այդ համբարձվողը կամ վեր բարձրացողը հենց Աստված էր։ Նշված կետերը բացառապես հաստատում են Քրիստոսի աստվածությունը, որն առաջին դարի քրիստոնյաների համար եղել է անհերքելի և անքննարկելի փաստ։ 7. Տիտոս 2:13 «Սպասելով այն երանելի հույսին և մեծ Աստծուն և մեր Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի փառքի հայտնությանը»։ Այստեղ Պողոս առաքյալը Քրիստոսին ներկայացնում է որպես երանելի հույս, մեծ Աստված և մեր Փրկիչ։ 8. 1-ին Հովհաննես 5:20 «Եվ գիտենք, որ Աստծո Որդին եկավ և մեզ միտք տվեց, որ ճշմարիտը ճանաչենք. և ճշմարիտի մեջ ենք, այսինքն Նրա Որդի Հիսուս Քրիստոսում. Նա է ճշմարիտ Աստվածը և հավիտենական կյանքը»։ Հովհաննեսի` Հիսուսի ամենամտերիմ աշակերտի խոսքերը, առավել քան պարզ են։ Բազմաթիվ կեղծ աստվածներ և կուռքեր կան աշխարհում, սակայն ճշմարիտ Աստվածը` միակ և եզակի թվով, Հիսուս Քրիստոսն է։ 9. Հովհաննես 9։7-10 Եթե ինձ ճանաչեիք, կճանաչեիք նաև Հորը, այսուհետև կճանաչեք նրան, և տեսել եք նրան։ Փիլիպոսն ասաց նրան. «Տէ՛ր, Հորը ցույց տուր մեզ, և դա բավական է մեզ»։ Հիսուս նրան ասաց. «Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, Փիլիպո՛ս, և ինձ չճանաչեցի՞ր, ով ինձ տեսավ, տեսավ Հորը, իսկ դու ինձ ասում ես, թե Հորը մեզ ցույց տուր։ Չե՞ս հավատում, որ ես Հոր մեջ եմ և Հայրը իմ մեջ»։ Ձեզանից ո՞ր մեկիդ հետ զրուցեմ, և ես ցանկանամ ձեր հոր հետ ծանոթանալ, և ո՞ր մեկդ կկարողանաք ասել ինձ այս խոսքերը, թե ես ձեզ տեսնելով, նաև ձեր հորն եմ տեսնում, թե որ ձեր հայրը ձեր մեջ է, և դու նրա մեջ,այսինքն նույն մարդն եք, իհարկե ոչ մեկդ չեք կարող այդպես պատասխանել, իսկ Հիսուսը կարողացավ, քանի որ նա նույն Աստվածն է, որը մարմնով որպես Որդի էր եկել։ 10. Հովհաննես 17։11 Սուրբ Հայր, պահի՛ր նրանց քո անունով, որով ինձ տվեցիր, որպեսզի լինեն մի, ինչպես մենք էլ մի ենք։ Դարձյալ նույն օրինակը կբերեմ, ո՞վ կարող է ասել որ ինքն ու իր հայրը մի են, նույնն են, իհարկե ո՛չ ոք, բացի Հիսուսից, քանի որ ինքը Աստվածն է։ Սրանք այն պարզ և ակնհայտ խոսքերն են, որոնք միանշանակ հաստատում են Քրիստոսի` Աստված լինելու փաստը։ Աստվածաշունչը լի է նման խոսքերով և հայտնություններով, և վերը մեջբերված խոսքերը պարզապես մի փոքր մասն են այն բազմաթիվ խոսքերից, որոնք հայտնում են մեզ Քրիստոսի աստվածության մասին։

Ձեր կյանքի համար հոգ մի՛ արեք, թե ի՛նչ պիտի ուտեք կամ ի՛նչ պիտի խմեք, և ոչ էլ ձեր մարմնի համար, թե ի՛նչ պիտի հագնեք. չէ՞ որ հոգին ավելին է, քան կերակուրը, և մարմինը՝ քան զգեստը: Նայեցե՛ք երկնքի թռչուններին. ո՛չ վարում են, ո՛չ հնձում և ո՛չ էլ շտեմարանների մեջ հավաքում. և ձեր երկնավոր Հայրը կերակրում է նրանց. չէ՞ որ դուք ավելին էք, քան նրանք: Եվ արդ, ձեզնից ո՞վ կարող է հոգս անելով՝ իր հասակի վրա մեկ կանգուն ավելացնել: Եվ հագուստի համար ինչո՞վ եք հոգս անում. նայեցե՛ք վայրի շուշանին, ինչպե՜ս է աճում. ո՛չ ջանք է թափում և ո՛չ հյուսում: Ասում եմ ձեզ, որ Սողոմոնն իսկ, իր ամբողջ փառքի մեջ, չհագնվեց նրանցից մեկի նման: Իսկ եթե դաշտի միջի խոտին, որ այսօր կա և վաղը հնոց կնետվի, այդպե՛ս է հագցնում Աստված, որքա՜ն ևս առավել՝ ձե՛զ, թերահավատնե՛ր: Այսուհետև հոգ մի՛ արեք ու մի՛ ասեք՝ ի՛նչ պիտի ուտենք կամ ի՛նչ պիտի խմենք կամ ի՛նչ պիտի հագնենք, որովհետև հեթանոսներն են այդ բոլորը որոնում. քանի որ ձեր երկնավոր Հայրը գիտե, թե այդ բոլորը ձեզ պետք է: Նախ խնդրեցե՛ք Աստծու արքայությունը և Նրա արդարությունը, և այդ բոլորը Աստված ձեզ ավելիով կտա: Այսուհետև հոգ մի՛ արեք վաղվա մասին, որովհետև վաղվա օրը իր մասին կհոգա. օրվա հոգսը բավ է օրվա համար (Մատթ. 6.25-34):