http://www.e-girq.com
Ուսումնական տարվա հունի մեջ մտնելով <<Գիրք>> ակումբը թևակոխում է մի նոր փուլ: Փուլ որում փորձելու է սերտ կապեր հաստատել մերօրյա գրողների հետ,համախմբել նրանց, և պատրաստակամություն է հայտնում աջակցել այսօրվա սերնդի գրողներին: Եւ առաջին մարդը, ով գրավեց մեր ուշադրությունը իր ոչ միանշանակ ընդունվող մտքերով՝ Արա Մկրտումյանն է, իր <<Շաբաթ օրերը հոգեբուժարանում>> գրքով
: <<Գիրք>> ակումբում ունեցած իր հարցազրույցում Արա Մկրտումյանը նշեց, որ գրելու ձգտումը իրեն դարձրել է նաև հոգեբան, այնինչ մասնագիտությամբ հնագետ է:
Ստորև ներկայացնում ենք հարցազրույցի այն հատվածները, որոնք ավելի շատ են հետաքրքրում ընթեցողին.
-Ինչպե՞ս եղավ,որ սկսեցիք գրել:
-Հավանաբար անհանգստությունից:Երբ մտքեր ու հարցեր էին անվերջ պտտվում գլխումս, իսկ պատասխանող ու բացատրող չկար՝ փորձեցի ինքս ինձ հետ զրուցել:
-Ո՞ր տարիքում և ինչպե՞ս են եղել Ձեր առաջին գրական քայլերը:
-Առաջին մտքերս երբ հանձնել եմ թղթին, եղել է մոտ 13-14 տարեկանում: Բարդ տարիք էր` աշխարհ ու կյանք ճանաչելու խիստ ձգտում: Նախ գրում էի ամեն ինչի մասին, որ ինձ անհանգստացնում կամ հետաքրքրում էր: Դրանք կիսամշակված մտքեր էին` կարճատես, բայց և անկեղծ:
-Ինչու՞ որոշեցիք գրել այսպիսի գիրք՝ հոգեբուժարակի ու հոգեկան հիվանդների մասին։ ԵՒ չլինելով բժիշկ՝ ինչպիսի՞ ջանքեր պահանջվեցին Ձեզանից, մասնագիտական որոշ նրբություններ նկարագրելու գործում:
-Սկսած գիտակցական կյանքիս ամենավաղ փուլերից առնչվել եմ ամենատարբեր տերմինների հետ՝ բարի ու չար, վատ և լավ, նորմալ-աննորմալ բայց զարմանքով նկատել եմ, որ դրանք խիստ հակասում էին իրար՝ մի բան և՜ լավ էր, և՜ վատ, և՜ նորմալ, և՜ աննորմալ: Բոլորը սրբորեն հետևում էին ինչ-որ չգրված օրենքների, որ անհասկանալի էին ինձ: Հետևում էին՝ իրենք էլ չիմանալով թե ինչու՞: Ավելի բարձր տարիքում իմացա հոգեբանության մասին՝ մի երևուկթի, որը պիտի բացատրեր մարդու վարքը, որոշումները, ու սկսեցի ինքս ուսումնասիրել թե՜հոգեբանություն, թե՜ մարդկանց:Աստիճանաբար հասունացավ գրելու մի բան, որը կարտացոլեր լավի ու վատի, բարու ու չարի, հասկանալիի ու անհասկանալիի, նորմալի ու աննորմալի ծայրահեղ դրսևորումները: Այցելեցի հիվանդանոցներ, շփվեցի այսպես կոչված խելագարների ու բժիշկների հետ, ուսումնասիրեցի մասնագիտական գրականություն ու էլ ավելի մեծ զարմանքով արձանագրեցի, որ աշխարհը կարծես գլխիվայր շուռ է եկած, ու վերը թվարկված տերմինները ոչ միայն չեն արտացոլում իրենց նշանակությունը, այլև լիովին ձևախեղված են: Գիրքը ավելի շուտ հարցարան է մարդկանց ուղղված, որովհետև բոլորս էլ մեր իսկ կազմած թակարդում ենք:Ինչպե՞ս ազատվել:Թող Ընթերցողը իր պատասխաններն ասի:
Մենք միամտորեն կարծում ենք, թե ուղեղը սպանելով հոգուն զրկում ենք զգալուց:
...Երբ աթեիստն է սկսում հավատալ, ամենանողկալի հրաշքներն են սկսում իրականանալ:
Հատված ՙՇաբաթ օրերը հոգեբուժարանում՚ գրքից:
Խմբագիր՝ Տիգրանուհի Առաքելյան
https://drive.google.com/file/d/0B1xNeazVk2ZGc3V6VXB0NkdIVnM/view
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев