Предыдущая публикация
Ես հարցրի պատմաբան պրոֆեսորից Երևանում.
_Ինչու՞ Մաշտոցը պետք է արտասահման մեկներ, որ <<հորինի այբուբենը>>: Եվ ինչու՞ էր ճանապարհորդում իր մի խումբ աշակերտների հետ: Նստեր տանը ու աներ իր գյուտը:
Պատասխանն այս է.
_Ես կբացատրեմ Ձեզ: Նա մեկնեց արտասահմանյան խոշոր քաղաքներ, ու կային մեծ գրադարաններ՝ Էդեսա և այլուր, որտեղ ուսումնասիրեց հունական, ասորական և այլ այբուբենները ու քաղելով նրանից լավագույն հատկանիշները՝ ստեղծեց հայոց այբուբենը:
Ես ասացի.
_Դա անհեթեթություն է:
_Ինչու՞:
_Որովհետև Մաշտոցը, Սահակը և շատ ուրիշներ Հայաստանում շատ լավ գիտեին այդ լեզուներն ու այբուբենները: Հայաստանում կային հունական դպրոցներ, և Մաշտոցը ավարտել է դրանցից մեկը:Կարդացել Կորյունին: Հարյուր տարի առաջ չորս հարյուր հույն և սիրիացի եպիսկոպոսներ կարդում էին իրենց գրքերը հայաստանում իրենց լեզուներով: Այնպես որ անհրաժեսշտություն չկար արտասահման գնալու (այն էլ աշակերտների խմբով), որպեսզի ուսումնասիրեին այդ լեզուները:
_?(լռություն)
_Ես գիտեմ թե ինչու նա գնաց արտասահման:
_Ինչու՞:
_Որովհետև նա ուզում էր իմանալ, թե ինպե՞ս են հնչում հայկական բոլոր տառերը, ու դրա համար ուզում էր գտնել գոնե մի հայերեն գիրք: Հայաստանում նա չկարողացավ գտնել որևէ մի հայերեն գիրք, այնպես որ թագավորի և կաթողիկոսի որոշմամբ մեկնեց արտասահման աշակերտների հետ, որ հայերեն մի գիրք գտնի մեծ գրադարաններում, քանի որ այնտեղ հայկական գրքերը չէին այրվել, ինչպես այստեղ՝ Հայաստանում:Ու նա այդպիսի գիրք գտավ Սամոսատ քաղաքում:
Պարիս Հերունի
Следующая публикация
Нет комментариев