Предыдущая публикация
❤️❤️
„ერთ-ერთ დედათა მონასტერში ერთ ქალწულს მრავალი სათნოება ჰქონდა, მათ შორის, მარხვა, ლოცვა და ა.შ., ყველაზე მეტად ლიტურგია უყვარდა. მოხდა ისე, რომ დასნეულდა, ლოგინად იწვა და აი, როცა ძელს შემოჰკრეს და დედები გაიკრიფნენ წირვაზე, ისე დაწყდა გული, რომ არ შეეძლო ფიზიკურად წამომდგარიყო და ლიტურგია მოესმინა, გადაბრუნდა კედლისკენ ზლუქუნით, ცრემლით ორი სიტყვა წამოიძახა: ღმერთო, შენ ხომ იცი, როგორ მინდა შენი წირვის მოსმენა. სიტყვა არ ჰქონდა დამთავრებული, მაგრამ პავლესავით ხორცში თუ ხორცის გარეთ, უცბად აღტაცებულია ზეციურ სიონში იერუსალიმში და უფლის საყდართან დგას საღმრთო ლიტურგიაზე, შარავანდედი, მადლი გადმოდის, გამოდის უფლისგან ნიჭები და მოეფინება მის მოციქულებს, წმიდანებს, წინასწარმეტყველებს და ერთი უდიდესი ამ სხივიდან ქალწულის გულსაც შეეხო. როგორც კი შეეხო, უცბად აღმოაჩინა, რომ მიწაზეა, ისევ ლოგინში წევს, მაგრამ სრულიად განკურნებული. ხედავთ, რა მადლი და ძალა ჰქონია ლოცვას!“
დეკანოზი არჩილ მინდიაშვილი.
Следующая публикация
Нет комментариев