Предыдущая публикация
Աղոթք սառնարանի մոտ
Աղոթք սառնարանի մոտԻմ երկվորյակ աղջիկներն այժմ 4 տարեկան են: Այս տարվա հոկտեմբերին նրանք հիվանդացան սուր բրոնխիտով:
Երկու շաբաթ շարունակ նրանք բուժումներ անցան հակաբիոտիկների ու սրսկումների միջոցով:
Սակայն վերջում բժիշկը մեզ ասաց. «Ես ցավում եմ, բայց երեխաների վիճակն ավելի է վատացել:
Անհրաժեշտ է ավելի լուրջ բուժում հիվանդանոցային պայմաններում, այլապես նրանց հետո վերակենդանացման բաժին ենք տանելու»:
Մենք կանչեցինք շտապ օգնություն: Պատրաստվում էինք շուտափույթ տեղափոխվել հիվանդանոց:
Եվ մինչ շտապ օգնության մեքենան կգար, մենք երեխաներիս ձեռքերը բռնեցինք և թաց աչքերով ու ծանրացած սրտով սկսեցինք Աստծուց ողորմություն խնդրել: Մենք աղոթեցինք հենց խոհանոցում՝ սառնարանի կողքին կանգնած:
Եկավ շտապ օգնության մեքենան և հասցրեց մեզ հիվանդանոց:
Երբ հիվանդանոցի ընդունարանում նստած էինք, հանկարծ ինձ մոտ խուճապ սկսվեց, սարսափելի անհուսություն համակեց ինձ: Երեխաներս իրենց շուրջն էին նայում ու տարբեր հարցեր մեզ տալիս. «Իսկ ինչի՞ համար ենք մենք այստեղ, իսկ երկա՞ր ենք մենք այստեղ մնալու»: Ես ուժ չունեի նրանց ասելու, որ դեռ երկար ու ցավալի բուժում է նրանց սպասվում:
Անցնելով հերթապահ բժշկի սենյակ, որտեղ ձևակերպում էին փաստաթղթերը, հանկարծ զգացի, որ հոգիս համաձայն չի բժշկի այդ սարսափելի ախտորոշման հետ: Ես խնդրեցի, որ բժիշկը ուղղակի ստուգի իմ աղջիկներին, և մենք տուն գնանք:
Բժիշկը, ի զարմանս ինձ, միանգամից համաձայնվեց: Նա թողեց փաստաթղթերի ձևակերպումը և կանչեց երեխաներիս ներս:
Եվ գիտե՞ք, թե ինչ տեղի ունեցավ՝ հրաշք: «Աղոթքը սառնարանի մոտ» գործել էր: «Ձեր երեխաները միանգամայն առողջ են: Արագ տարեք նրանց տուն, քանի դեռ չեն վարակվել ուրիշ հիվանդներից»,- ասաց բժիշկը:
Աստված լսել էր մեր աղոթքը և բժշկել մեր բալիկներին: Մենք դուրս եկանք հիվանդանոցի դռնից՝ գովաբանելով Աստծուն:
Անգամ մեկ ժամ չմնացինք հիվանդանոցում: Եվ երբ մտանք տուն, երեխաներս բարձրաձայն աղաղակեցին. «Տատի´կ, տատի՛կ, պատկերացնո՞ւմ ես, Աստված այնպես արագ մեզ բուժեց, որ մենք հիվանդանոցում չհասցրեցինք պառկել»:
Հ.Գ. Կարևոր չէ´, թե որտեղ ես աղոթում և որքան երկար ես աղոթում: Կարևորը սրտի աղոթքն է՝ հոգով և ճշմարտությամբ: Լինես դու սառնարանի կողքին, այգում, թե մեքենայի մեջ, եթե քո խոսքերը սրտից են բխում, անկեղծ են ու հավատքով, սպասումով լի, ապա դրանք երբեք անպատասխան չեն մնա:
Աղբյուրը՝ golgofa.kiev.ua
Следующая публикация
Комментарии 1