Ա Պտ 5:8.

«Զգա՛ստ եղեք, արթո՛ւն եղեք: Ձեր հակառակորդը` բանսարկուն, ինչպես մռնչացող առյուծ, շրջում է` փնտրելով, թե ո՛ւմ խժռի»: ...Եթե մեր ողջ անհանգստությունը Նրա վրա չենք գցում, ապա զգաստ լինելը դժվար կլինի: Շատ սրբեր անհանգստության պատճառով շփոթմունքի մեջ են ընկնում: Եթե կառչենք մեր անհանգստությանը, մեր միտքը զգաստ չի լինի: Զգաստ լինելու փոխարեն մենք գուցե կլինենք շփոթմունքի խիտ ամպի տակ և ուղղության զգացում չենք ունենա: Եթե մեր միտքն անհանգստությամբ տագնապում է, մենք չենք կարող զգաստ լինել: Մեր մտքերը մաքուր չեն լինի, մեզ համար դժվար կլինի Տիրոջ խոսելը լսելը: Անհանգստությունը գուցե մեզ նաև կստիպի անմտորեն խոսել: Հետևաբար եթե ուզում ենք զգաստ լինել, պետք է մեր անհանգստությունը Տիրոջ վրա գցենք: …Անհանգստությունը նենգ թշնամի է: Շատ անգամ անհանգստությունը Սատանայի մարմանվորումն է լինում: Պետք է արթուն լինենք և թույլ չտանք, որ անհանգստությունը ներխուժի մեր մեջ: …«Արթուն» բառը ենթադրում է պատերազմ: Մենք պատերազմի ենք ներքաշվել ու պետք է զգոն լինենք: Թույլ մի՛ տվեք, որ թշնամին ներս գա: Անհանգստությունը նենգ թշնամի է: Հաճախ բանսարկուն թաքնվում է անհանգստության ներսում կամ դարանակալում դրա հետևում: Եթե դուք գրկաբաց ընդունեք անհանգստությունը, ապա գրկաբաց կընդունեք Սատանային՝ բանսարկուին: Հետևաբար պետք է արթուն լինեք: Տեր Հիսուսը նույնպես Իր աշակերտներին պատվիրեց արթուն լինել ու աղոթել (Մտթ 26:41): Մենք պետք է արթուն լինենք, աչալուրջ:
...Անհանգստությունը բանսարկուի՝ որպես մեր հակառակորդի ձևերից մեկն է: Ամեն անգամ, երբ անհանգստանում կամ տագնապում ենք, պետք է ասենք. «Սատանա՛, դու մերկացված ես: Այս անհանգստությունն իրապես դու ես: Մի՛ դիմակավորվիր: Ես գիտեմ, որ դու ես: Սա անհանգստություն չէ, սա դու ես, բանսարկո՛ւ: Սատանա՛, հեռացի՛ր ինձնից»:
Ըստ համատեքստի՝ անհանգստությունը փաստացի բանսարկուն է: Բանսարկուն գալիս է անհանգստության դիմակի տակ մեզ վրա հարձակվելու: Նա ձևացնում է, թե անհանգստություն է: Հետևաբար պետք է արթուն, զգոն լինենք: (Ա Պտ ԿՈՒ, հղդ 33)