Եթե աշխարհում կա մի լռություն,
Այն իմ հոգում է անհույս թեվածում,
Եթե աշխարհում կա մի տխրություն,
Այն իմ իմ սրտում է ինձ տիրանում,
Եթե կա հույսի մի լուսե փարոս,
Ապա այն ինչու՞ Է ինձանից հեռանում
Ու իմ կյանքին չի էլ հանդիպում,
Նա չի մոտենում իր լուսե շողով
Ու ճանապարհս չի լցնում հույսով,
Որ առաջ քայլեմ
Մութ հորձանուտում ես չմոլորվեմ,
Որ լուսը կյանքի արթնացնի
Ու իմ հոգին ջերմությամբ վառվի
Եվ մի տաք հողմ իմ սրտին հարի.