Предыдущая публикация
***Бир адашиб териб қўйинг рақамимни, Биласизми шу тугмалар нега қодир.
Сиз бехосдан содир этган илтифот ҳам, Ажабтовур мўъжизалар этар содир. Соғинчингиз кетмас меҳмон бўлиб олган, Еб битирди юрагимнинг бор будини. Қаерларга беркитишни билмаяпман, Ишқнинг қолган энг охирги умидини. Минг чалғимай хаёлингиз оёқ тираб, Эшик ёпсам деразамни кирар бузиб. Сўнг кўнглимни дастурхондек ёзади-да, Илинжларим бурдалайди узиб-узиб.Тақдир дедик, пешонадан тутдик гина, Қисмат дедик, кўнмасликнинг чораси йўқ. Таслим бўлиб қуролларни топширсак ҳам, Ҳижронингиз ҳеч тўхтамай ёғдирар ўқ. Ҳаммаси жўн, ва ҳаммаси жуда оддий, Воз кечгансиз, унутгансиз: ойдек равшан.Менинг эса қолган митти умидим ҳам,Оёғим-у қўлларимга солган кишан. Айтмадимми, соғинчингиз бошга бало, Қилич олиб, пойлаб юрар қадамимни. Шу бошимиз кундасига қўйилмасдан, Бииир адашиб териб қўйинг рақамимни.... Малика Тавфиқ
Следующая публикация
Комментарии 1