Предыдущая публикация
ШЕЪРИЯТ ГУЛШАНИ
Шеърият аталмиш гулшан ,боғида,
Сокин бўл,кўпчима жимирламагин,
Устозлар ўтиргай унинг тўрида,
Сен улар олдида қимирламагин.
Шу боғнинг султони эрур Алишер,
Унга таъзим қилгин ,кўлларингни бер,
Бу боғдан гуллар тер, чечакларни тер,
Навоий сўзларин ўғирламагин.
Ҳар кимга кимлиги қилинган ато,
Қисмати ипакдан- тўқилган мато,
Адашди десанг гар қиларсан хато,
Муҳаммад йўлини тўғриламагин.
Шеърият мусаффо нурли бир осмон,
Порлади мангуга Абдулла, Чўлпон,
Ёзсанг ёзибсанда бир барча достон,
Бу гулшан осмонин таъхқирламагин.
Сўзлардан тузиб, бир ажиб гулдаста,
Онангга тутдингми эй кўнгли хаста,
Кимларнинг йўлида бўлдинг пайваста,
Отангнинг дилини қахрламагин.
Ёзсанг ёзибсанда икки сатр шеър,
Эркиндек ёзиб сўнг, кўкрагингни кер,
Зўр бўлсанг суяди ўзи азим эл,
Ўзингча шонланиб кибрланмагин.
✍Хуршид Карим
Следующая публикация
Нет комментариев