იცით, მინახავს სიტყვა „გამარჯობამ” როგორ გააღიმა მარტო მჯდომი მოხუცი.
შემიმჩნევია სიტყვა „მომენატრემ“ როგორ აამაღლა ადამიანის თვითშეფასება.
გამიგია როგორ გაუნათდა ცხოვრება მას, ვისაც უთხრეს „მიყვარხარ”.
ისიც მსმენია, როგორ გაუგრძელებიათ გზა სიტყვებით: „რაც არ უნდა მოხდეს, წინ იარე”;
გამარჯვებულებიც მინახავს, რომლებიც დაყვნენ სიტყვას: „გაბედე”.
სინათლეზე გამოსულებიც მინახავს სიტყვებით:
„მოვა უკეთესი დღეები”.
დაცემული ფეხზე წამომდგარი მინახავს სიტყვებით „წარსული უკან დატოვე“.
წარმატებულებზეც მსმენია, რომლებიც გამხნევდნენ სიტყვებით, „კიდევ ერთხელ სცადე”!
ეს სიტყვები შესაძლოა მათ მოისმინეს მშობლისგან, შვილისგან, მეუღლისგან, მეგობრისგან, თუ აბსოლუტურად უცხო ადამიანისგან. მაგრამ, ვიღაცამ უნდა წარმოთქვას ეს მარტივი და ამასათანავე, დიდი სიტყვები.
შენ და მე შეგვიძლია წარმოვთქვათ ეს სიტყვები.
ჩვენ გვგონია სიტყვა შემუჩნეველი რჩება, მაგრამ სიტყვას საუკუნო ექო აქვს!
/ ნიკა ჯიაძე/
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев