Предыдущая публикация
Մի սովորական սև ագռավը մտնում է ռեստորան և անմիջապես նկատում անկյունում նստած սպիտակ ագռավին։
Նա գնում է վաճառասեղանի մոտ, հանում դրամապանակը և արհամարհանքով բղավում.
«Մատուցո՜ղ, - այս ռեստորանում բոլորի համար ուտելիք եմ գնում, բացի այն սպիտակ ագռավից»։
Մատուցողը վերցնում է փողը և բոլորին ուտելիք բաժանում, բացի սպիտակ ագռավից։
Սակայն սպիտակ ագռավը անհարմար զգալու փոխարեն պարզապես նայում է սովորական սև ագռավին, ժպտում և բղավում.
«Շնորհակալ եմ»։
Սա ավելի է զայրացնում սև ագռավին։
Նա նորից հանում է դրամապանակը և բղավում.
«Մատուցո՜ղ, այս անգամ բոլորին գինի եմ հյուրասիրում, բացի այն սպիտակ ագռավից»։
Եվ այսպես, մատուցողը վերցնում է փողը և սկսում բոլորին գինի բաժանել, բացի սպիտակ ագռավից։
Բայց սպիտակ ագռավը բարկանալու փոխարեն նորից բղավում է.
«Շնորհակալ եմ»։
Սև ագռավը, զայրույթից կատաղած, կռանում է դեպի բարմենը և հարցնում.
«Ի՞նչն այնպես չէ այն սպիտակ ագռավի հետ: Ես բոլորին ուտելիք և գինի եմ գնել այս ռեստորանում, բացի նրանից, իսկ նա բղավում է ինձ. Շնորհակալություն: Նա խե՞նթ է»:
Մատուցողը ժպտում է և ասում.
«Ոչ, նա պարզապես այս ռեստորանի տերն է»:
Հեռու մնացեք զայրույթից, այն ցավ է պատճառում միայն ձեզ:
Եթե դու ճիշտ ես, ուրեմն պետք չէ բարկանալ:
Իսկ եթե սխալվում եք, իրավունք չունեք բարկանալու։
Ընտանիքում համբերությունը՝ սեր է:
Ուրիշների հանդեպ համբերությունը՝ հարգանք:
Ինքներդ ձեր հանդեպ համբերությունը՝ վստահություն է:
Աստծո հանդեպ համբերությունը՝ հավատք:
Հիշեք, որ մեր կյանքի յուրաքանչյուր մարտահրավեր մեզ հնարավորություն է տալիս ավելի լավը կամ ավելի վատը դառնալու:
Следующая публикация
Нет комментариев