Қиссаи ишқи ноком.

__Ҷавону духтаре ҳамдигарро дӯст дошта аҳди издивоҷ баста буданд.
__Аммо як рӯзи борони ҷавон бо духтар гуфт:Мо бо ҳам буда наметавонем...!
__Духтар дар ҳайрат шуд ва сабаб пурсид:
__Писар гуфт: Модарам мехоҳад бо дигаре издивоҷ кунам.
__Духтар дар ғазаб шуд ва писарро дашном дод: "НОМАРД"...!!!Ва ба паси худ нигоҳе накарда аз назди писар рафт.
__Писар аз пушти духтар бо садои баланд гуфт:"Дӯстат медорам"...!!!
__Бо ҳамин рузҳо сипари шуд.
Дар ин мудат ҷавоне ҳамеша пайгири духтар буд.
__ Духтар аз зиндагӣ дилсард гашт дигар ба касе бовар надошт ва аз паси илм омӯзи шуд.
__Бо мурури замон хонаводаи ҷавоне, ки тарки духтар карда буд ба дигар маҳал кӯч бастанд.
__Рузе тасодуфан духтар бо ҷавоне, ки ҳамеша пайгираш буд, бо ҳам рӯ ба рӯ зада шинос шудан.
__Аз байн соле сипари шуд ва онҳо дар охир аҳди ишқ баста бо ҳам издивоҷ карданд.Зиндагии хубе насибашон гашт.
__Шабе ҷавон ба ҳамсараш гуфт: Ҷавоне ки дусол пеш дӯсташ медошти ва аз ту рафт дар ёд дорӣ...?
__Духтар дар ҳарос шуд ба шавҳараш гуфт: Аз ин чихел хабардор шудӣ...?
__Ҷавон гуфт: Ҳамаашро медонам, он ҷавоне, ки аз ту рафт ӯ бародари ман буд .Ӯ бо касе издивоҷ накардааст, ӯ бемории саратон дошт ва нахост ба ту бигӯяд.
Ва пеш аз маргаш аз ман хоҳиш кард, ки бо ту издивоҷ кунам.
__Чун ӯ ба" Модарам "ваъда дода буд, ки ту бояд келини хонаи мо шавӣ.
ФОСИЛА.