Предыдущая публикация
1918-ci ildə quldur Andronikin dəstəsi Ordubad rayonunun Üstüpü kəndinə hücum edib əliyalın kənd camaatını məhv edəndə kənddən yeganə olaraq Hüseyn (sonradan qaçaq Hüseyn, aşağıda onun şəkli verilib), onun böyük qardaşları İbrahim, Həsən və Ramazan əlinə silah alaraq daşnak quldurlarına qarşı vuruşmuşdur.
Ermənilər sonradan İbrahimi zəhərləyib öldürmüş, Həsəni hələ 1918-ci ildə Üstüpünün Xokəlin dağında güllə ilə vurub oldürmüş, Ramazanı isə tutub gedər-gəlməzə göndərmişlər. Tək qalan qaçaq Hüseyn türklər 1918-ci ildə Naxçıvana gələndə onlara qoşulmuş və təkbaşına 70 erməni daşnakını məhv edərək "Üstüpünün qisasını aldım" demişdir. Androinikin dəstəsi Naxçıvandan qaçandan sonra bu qardaşlar Üstüpüdən ermənilər tərəfindən aparılan var-dövlətin və malların qaytarılmasında xüsusi fəallıq göstərmişlər. Çox təəssüflər olsun ki, 20-ci əsrin 30-cu illərində ermənilərin yaxından dəstəyi ilə bir neçə nəfər Üstüpüdən olan şərəfsiz vəzifəli şəxs Hüseynə şər ataraq və üzünə duraraq onu həbs etdirmişdilər. Həbsxanadan bir çox əziyyətlə qaçıb gələn Hüseyn günahsız tutulduğu üçün bəraət almaq məqsədilə yenidən hökumətə müraciət etmiş, lakin onun işinə baxmaq əvəzinə o vaxtki qəddar Şura hökuməti milisi və Üstüpü kəndinin bəzi şərəfsiz adamlarını silahlandıraraq Hüseyni tutmağa çalışmışdılar. Bunu görən Hüseyn özünü müdafiə etmək üçün silah götürüb dağlara çəkilmiş (məhz bundan sonra ona "qaçaq" ləqəbi verılmişdi) və yaxın dostu və silahdaşı olan və əslən rayonun qonşu Düylün kəndindən olan qaçaq Tağı ilə ona və ailəsinə qarşı düşmənçilik etmiş bir neçə şərəfsiz üstüpülünü, eləcə də quldur Andronikin dəstəsindən qalaraq qonşu Çənnəb kəndində yaşayan və əlinə silah alıb qaçaq Hüseyn və qaçaq Tağıya qarşı vuruşan daşnak Baqratı alnından güllə ilə vurub öldürmüşdü. İrana tez-tez gedib gələn qaçaq Hüseyn və qaçaq Tağı axırıncı dəfə 1936-cı ildə yenidən İrana gedəndən sonra sərhədlər bağlandığı üçün bir daha geri qayıda bilməmişlər. Uzun illər Təbrizdə yaşayan qaçaq Hüseyn orada yenidən evlənmiş, onun iki oğlan övladı olmuş və özü ötən əsrin 70-ci illərinin ortalarında öz əcəli ilə dünyasını dəyişmişdir. Onun Üstüpüdə qalan ailəsi və yaxın qohumları isə ötən əsrin 30-cu illərinin ortalarında qəddar Sovet hakimiyyəti tərəfindən Qazaxıstana sürgün olunmuş, bəziləri orada dünyasını dəyişmiş, bəziləri isə bəraət aldıqdan sonra Zaqatalaya qayıtmışlar. Çox təəssüflər olsun ki, qaçaq Hüseyn barədə indiyədək yazılmamış, onun və yaxınlarının faciəli həyatı barədə məlumatlar Üstüpü kənd camaatı tərəfindən nəsildən-nəsilə ötürülmüş, onlara qarşı pislik edənlər qədirbilən üstüpülülər tərəfindən lənətlənərək ən şərəfsiz ad olan "tünbətün" adı ilə adlandırılmışlar. İnanırıq ki, yaxın vaxtlarda üstüpülü qaçaq Hüseyn və onun ailəsi və yaxınları barədə əsil həqiqətlər kitab şəklində yazılıb çap olunacaqdır.
Следующая публикация
Нет комментариев