Дар идомаи баҳси намози ҷумъа дар ин қисмат аз баҳс чанд масъала дар мавриди намози ҷумъаро баён хоҳем кард.

Дар қисматҳои гузашта дар мавриди аҳаммияту шароити сиҳҳат ва вуҷубу суннатҳои намози ҷумъа суҳбат кардем, дар ин қисмат аз баҳс чанд масъала дар мавриди

Дар китобҳои мо омилҳои бисёре дар бораи пойдорӣ ва бақои иззат нақл шудааст, ки риояти онҳо дар зиндагӣ инсонро бар тибқи суннати Паёмбари Акрам (с) тарбия

Чанд масъалаи дигар аз аҳкоми талоқ:

Номи падар:                        Зайд             

Озодӣ ва ҳуррият, ки аз ахлоқи некӯи фардӣ ба ҳисоб меравад, замоне ба иҷро мерасад, ки ҳамаи муқаддамоти он ҳамроҳ бо омилҳояш фароҳам шаванд. Дар баҳсҳои

 Дар қисматҳои қабл бо мушаххасот, ном, куния, номи падару модар, ҳамсар, замони Ислом овардан ва аз кадом қабила будани Абдуллоҳ ибни Равоҳа ошно шудем. Дар

Дар ибтидо лозим ба назар мерасад баҳсро бо тарҳи шубҳа оғоз кунем. Шубҳа ин ки чаро ман аз дороӣ ва моли худ ба фуқаро ва ниёзмандон бибахшам, магар Худо Худ

Дар ин бахш ба идома баҳсҳои талоқ ва баёни аҳкоми он мепардозем.

Сифати шуҷоат, ки яке аз фазоили барчастаи инсони ҳаст дар шакли комил худро дар вуҷуди нозанини Расули Худо(с) намоён намуда буд. Ба гунаи, ки Расули Худо(с)

Дар қисмати якум аввалин муқаддимаи озодӣ яъне истиқлол, маънои он, аҳамияти он ва истиқлоли паёмбаронро зикр кардем, дар идомаи баҳс дар ин қисмат роҳу расми