Предыдущая публикация
СИЙРАТ...
Учинчи фасл...
22 - қисм...
-Ҳеч бўлмаса тасодифан учрашгандек қилиб кўришсанг бўлади-ку! Бу масалани бир ёқли қилишинг керак! Онанг бечора учиб қўниб юрганди. Алишернинг тўйи билан Беҳзодни ўғлини тўйини бирга қиламан деб. Нега бунча қайсарлик қиласан? Қийинми бориб кўришиш? Оооов гапирасанми ё сени ўзим бир нарса қилиб қўя қолайми?
-Ойбек,- Иномжонинг сокин овози эшитилди.- Қизишманг дўстим.
-Ё сен бу латтани ўтиришини кўрда. Хўп бўпти. Сени бошинга тушган ишга ишонмабди. Баҳона дебди. Ҳа баҳона эди. Пулим йўқ эди деб қўйсанг бўларди-ку А!? Мени кечир асалим десанг, ё онасини эмсин ишинг битгунича тиз чукиб ялиниб қўлини ўпворвайсанми а?
-Нимааа?
-Бу ахмоққа оғзингни оғритиб гапириб ётма! Ҳеч нарса таъсир қилмайди! Бирданига лов этиб тезда совийдиган Азизбек гапга аралашди. -Уша ойимтилла буни ўқитиб иситиб олган! Минг гапир фойдаси йўқ!
Дўстларининг бир олиб бири қўйиб бераётган танбеҳларидан биронтаси қулоғига кирмаётган Алишер хўрсиниб олиб Икки чаккасига бош бармоқлари билан қаттиқ сиқди. Қаердан ҳам уша куни Шаҳнозани ёнидан ҳайдаган куни жахл устида дўстлари тўпланиб ўтирган кафега борди? У ерда алам устида Шаҳноза билан ораларида бўлган гапларни гапирди?! Қаердан ҳам шу ишни қилди!? Шундан бери дўстларининг тили жағини тийиб бўлмаяпти. Ўзларини гапиргани етмагандек оналари ҳар куни камида иккита қиз топадилар. Мақсад битта Алишерни уйлантириш.
-Бўптиеей уйланадиган Алишер сен иккинга нима а?! Бўлди қилинглар шу темадан ўлай агар тўйдим мен! Бошқа гап йўқми сен иккинга?! Фарходнинг Ойбек ва Азизбекка қараб урган дўқи Алишернинг қулоғига мойдек ёқди
-Ундан кўра бошқа гаплардан гаплашайлик. Бир ойда бир марта кўришсак. Шуни ҳам жанжал билан ўтказамизми?
-Сен бир ойда бир кўришасан. Мен бу иккиси билан кунда кўришаман. Буларнинг гаплари менга ёд бўлиб кетди. Иккала дўстини навбати билан бармоқ билан кўрсатган Алишер кафт қиррасини бўйнига тиради. Мана шундай бўлдим иккисидан!
-Биз сени ўйлаб гапираяпмиз!
Жаҳлдан қип қизил бўлиб кетган Азизбек ушқириб бериш билан бир қаторда келиштириб сукиниб олди.
-Бўлди қилинглар ҳозир урушиб кетасизлар. Бўлди. Ойбек Азизбекни тинчлантиришга урунди. Бўлди қил сенам Алишерга юзланди. Келаси ҳафтада холамни йилини бераркан. Хурсиниб олиб стулга ўтирган Ойбек бармоқлари билан соч таради.
-Нега бунча тез? Ҳайрон бўлган Фарход бармоқларини сочлари орасига тиқиб ўтирган Ойбекка тикилиб қолди.
-Исломда аза уч кун дейилган.
-Аза уч кун бўлса нега ўзинг тўқсонга кириб ўлган бувингга роппа роса бир йилда йил оши бердирдинг!? Амал қилсангиз гапиринг муллабува!
-Азиз Зафарнинг норози тарзда эътироз билдиргандек қилган қўл харакатига эътибор бермаган Азизбек ўтирган ўрнида Иномжонга чақчайди.
-Бу ерда муллалик қилиб асабимга ўт ёқма! Мулла қилганини қил айтганини эмас деймиз шекилли бу ахволда. Ҳиии оналарини...
Ўрнидан сакраб туриб ўзи ўтирган стулни тепиб юборган Азибек хонадан ташқарига отилиб чиқиб кетишини хона ичидагилар жим кузатиб қолишди. Унинг гаплари хақиқат бўлгани учун ҳам барчаси бирдек бош эгдилар.
-Унга нимадир бўлдими нега бунча асабий? Оилавий муаммоси борми? Иномжон дўстларини хижолатдан қутқазмоқчи бўлгандек биринчи бўлиб гап бошлади. Азизбек мени айблаб ташлади. Дадам кенжа ўғил акаларини юзидан ўта олмади.
-Азизибекни биласанку дўстим ҳафа бўлма. Хўп нега бунча шошилинч ўтказилаяпти? Фарходнинг саволини ёқтирмагандек юз буриштириб олган Ойбек:
-Дадасини уйлантирмоқчи шунга эртароқ беришмоқчи шекилли.-деди.
Шу билан суҳбатларига кимдир якун ясагандек жимгина овқатланишди ва ҳар ким эртага ишлари куплигини айтиб бирин кетин тарқала бошлаганларида Ойбек Алишернинг ёнига келди.
-Сенда гапим бор эди...
-Хўп. Гапир эшитаман.
-Бу гап орамизда қолсин. Фақат иккимиз билайлик.
-Хўп...
Ишхонасига қайтиб келган Алишер Ойбек билан ораларида бўлиб ўтган суҳбатни узоқ вақт ўйлаб ўтирди. Ўйла ўйлаб стол устида турган телефонга узалди. Бир нечи марта қилинган қунғироққа жавоб берилганини эшитиб кулиб олди. Хачир деб сукиши мос келади шунга.
-Рустам яхшимисан дўстим? Сенда жуда зарур гапим бор эди. Йўқ дема бугун кўришсак дгандим. Биламан Тошкентдасан. Хўп. Ишхонамда бўламан. Ярим соат . Бўпти кутиб ўтираман.
Дўстини кутиб ўтирди. Узоқ қолма тез етиб келган Рустамнинг чарчоқли юзига қарабоқ Ойбекнинг гаплари хақида ўйлаб юраги увушди. Агар уйланиш бола чақа орттириш дегани шу бўлса умуман керакмас деган ўй миясини яшиндек ялаб ўтиб сесканиб тушган Алишер эшик олдида тик қолган дўстига пешвоз юрди.
-Кел. Кир жўра нега бусағада қотдинг? Сафардамидинг?
-Ҳмм қаршисига чиқишига парво қилмай стулга ўзини ташлагн дўсти саволомуз боқди. Нима гапинг бориди?
-Қачон қайтдинг?
-Кеча...Йўқ бугун...
Унда юр мен билан. Ўрнидан турди. Қани мен билан юрчи сенга бир нарса кўрсатаман.
-Эйй нима гапинг брр гапр мени бунақа жумбоқларга ҳоҳшим йўқ.
-Бу жумбоқмас уни ўзинг кўзинг билан кўришинг керак...Юрақол жўра ё жуда чарчаганмисан?
-Чарчашга чарчадим.
Чуқур хўрсиниб олган дўсти истамайгина ортидан эргашди.
-Мана шу икки кишилик шу қаватнинг энг зўр хонаси сен учун дўстим. Биламан сенга унча мунча нарса ёқмайди. Мен гапимга жавоб бераман бундан ортиқ хона топа олмайсан! Шу хона сеники. Истаган вақтингда келиб кетасан. Хона эшигини очиб ичкарига имо қилди. Ҳозир эса ичкарига кир жўра. Ювин мазза қилиб ухлаб ол. Эрталаб гаплашамиз. Ҳеч нарсани ўйлама. Очиқ эшикдан ичкарига киришга шошилмаган дўсти хўрсиниб олди-да:
-Ойбек билан гаплашдингми –деди.
-Йўқ лаб буриб елка қисган Алишер ўзига синчков боққан кўзларга тик боқиб бош чайқади. Йўқ. Мен уни ҳали гапда бир кўрдим. Вақтим йўқ эди мен тез кетдим у ердан. У у ерга бормайдиган бўлиб қолганман.
-Анави олифтанг учунми?
-Рустааам
-Мен уша таннозчангни кафега чақирдимда оғзи бурнини тўлдириб сукдим.
-Қачон?
-Ааа унга анча бўлиб кетди? Ҳафсаласи пир бўлгандек қўл силтаб олган Рустам лаб қийшайтирди. - Ундан кейин сен иккалланг нечи марта урушиб неччи оғиз бурун ўпишиб кетганларингни худо билмаса бандаси ҳисобдан адашади. Қисқаси ушанингни бир куни боплаб сукдим...
-Сабаб?
-Мен бировни сукишим учун сабаб керакмас..Шунчаки сукким келиши керак. Аянг билан гаплашгандим. Кўзим тириклигида уйлансайди. Уша қизи жуда қийнаб юборди. Дедилар. Унақа бўлса бошқага уйлантириб ташланг дегандим. Дадаси васият қилганлар. Ая менга мана шу қиз керак мен шу қизни ё аёлни севаман деса норози бўлмай уйлантираман. Севмаганига ёқтирмаганига мажбурлаб кўз ёш қилиб уйлантирмайман деб дадасига ваъда берганман дедилар. Даданга берган сўзи учун сабр қилиб юрган аянгни кўз ёшларига чидай олмадим. Ошна мендан хафа бўлма. Жаҳлим чиқиб кетди. Ким экан у бир кўрай дедим. Сукиш ниятим йўқ эди. Олифталиги асабимни бузди. Ўзини арирстократ деб биладими икки уч марталаб ўтиришга таклиф қилсам ҳам осмонидан тушгиси келмади. Тушириб қўйдим. Узр ошна. Айтмадими?
-Айтганди. Бўпти сен дамингни ол кейин гаплашамиз.
-Бўпти......
Демак тўй хабарини ҳам шулардан бири етказган. Балки аламини келтирмоқчи бўлгандир. Ҳар каллада ҳар хаёл. Балким мени ҳолатимни кўриб чидай олишмагандир. Каридорда қўлидан тутиб кетаётгани гузал қизга соғинчли назар ташлаб олди. Шунча ақли билан шунча билағонлиги билан ҳозирги учрашувимиз ҳам дўстларим томонидан уюштирилганилигини албатта у билмайди. Ҳалиги аёл билан навбат алишганимдан ҳам бу бехабар қолади....
-Алишер эртага анавинг онасини касалхонага олиб борар экан. Ойбекнинг хабаридан юраги шув пастга ташлаган йигит хўрсиниб олди.
-Ойбек керакмикан шу а?
-Иии эшамия еганмисан а сен? Мен уни қанчадан бери йўлини пойлаб эртага у билан учрашишинг учун энг қулай жойни топсам...Турреей одаммасан сен бору! Каллангга урай сени қари буйдоқ! Сени деб куйиб пишган мен ахмоқ!
-Бўпти бўпти бораман. Борамааан! Қаерга борай?
-Ўн етти поликланикасига. Машҳура опа деган аёлга бораркан. Эрталаб соат еттидан уша ерда кукармасанг сени кечда димлаб ейман!
-Бўпти!
-Айтмоқчи сенга тўй хабарини ким етказганини эсладингми?-деди ўзига ялт боққан қизга.
-Ҳи эсладим.-деди зарда билан. Бир сап-сариқ пишак айтди.
-Ҳа у пишак шунақа. Жиз этиб кетади. Уша жизиллаб кетганда кўпчилик кўйиб қоладида.
-Нега сизнинг дўстларингиз шунақа?
-Қанақа?
-Онамни олиб кирайлик, кейин айтаман.
Қўлини қўйиб юбориб онаси томон шошилган қизга эргашди....
-Опажон сиз бир оз каридорда ўтириб турсангиз мен қизингиз билан куёвингизга дорилар ёзиб берардим.
Доктор аёлнинг сўзларидан икки юзи ловуллаб кетган қизга қараб жилмайди...
-Шаҳноз ўзингиз тушунасиз мен ўтган сафар ҳам сизга айтгандим. Онангизни аҳволи кундан кунга...
-Биламан биламан...Шоша пиша бош силкиб олган Шаҳноза қараб турган Алишер унинг ожизларча бош силкиб олишини кўриб юраги ачишиб кетди.
-Афсус баъзида беморларимизни ўзлари ўзларини шу аҳволга олиб келишади. Мен ёзиб берган дориларни вақтида ичириб туринг. Безовта бўлсалар олиб келасиз.
-Хўп рахмат.
-Доктор нима деди қизим?
-Ҳеч нарса она. Ёзиб берган ориларимни вақтида ичсинлар деди.
-Ишга борасанми?
-Ҳа онажон сизни уйга олиб бориб қўямиз сунг мен ишга кетаман.
Орқа ўриндиқда кайфиятсиз кетаётган қизни жим кузатиб кетаётган йигитнинг юраги сиқилди. Демак онасининг аҳволи оғир. Енгилгина хўрсиниб олган Алишер олд ўриндиқда ўтириб жимгина шаҳар кузатиб кетаётган аёлга кўз ташлаб олди. Жуда рангпар бўлиб қолибди. Қизнинг манзилини сўрамай уй манзилига етиб келган йигит кўзгу орқали жилмайиб боқди.
-Тушамизми?
-Аблах! Қароқчи! Йўлтўсар!
Паст овозда таҳдидли пичирлаган қизга қараб туриб кулиб юборди.
-Нима дединг?- аёл ортига бурилишга харакат қилди.
Келдик онажон тушамиз деяпман.
-Чиройли уй олибсан. Маҳалла ҳам тинчми дейман.?
Онасини уйга қўйиб чиққан қиз ён ўриндиққа ўтиргач савол берди.
-Ҳа. Тинч.-Деди кесатиб.-Бу ерда қароқчилар йўқ шунисидан хурсандман!
-Шаҳноооз Шунақа девирмагин сени узоқдан бўлса ҳам бир кўрмасам ўлиб қолардим...
-Унақа деманг. Етарлича айрилиқ тотиб кўрганман. Олдинда мени яна бир айрилиқ кутиб турганини юрагим сезиб турибди...
-Аҳволлари оғирми? Қўлидан тутди.
-Ҳмм.
Куксига бош қўйган қизнинг йиғлаётганини сезган йигит индамай сочидан сийпаб турди.
-Онам тугаб бораяптилар... Бу дунёда якка қолиб кетишимни ўйлаб
-Унақа дема. Яхши ният қил. Тушкун бўлма. Мен ёнингдаман. Гапларимни эшитаяпсанми? Мен ёнингдаман. Сен биланман. Ҳар қандай ҳолатда ёнингда бўла оламан. Сен ёлғиз эмассан!
-Мени ишга олиб бориб қўя оласизми?
-Ми? Албатта! Кел бугун иккимиз бирга вақт ўтказамиз. Кечда онанг билан бирга овқатланамиз а нима дейсан?
-Аҳа. Шундай қилсак хурсанд бўлади дейсизми?
-Ҳада кунгли кўтарилади.
-Ҳали гапимиз чала қолувди...
-Ҳмм хўп гапир эшитаман. Калит буради. Йўл йўлакай гапириб кет.
-Дўстларингиз нега ўйламай иш қилишади?
Биласанми мен дўстларм ҳақида сенга гапириб бергандим. Уларни ишлари ҳақида гапирадиган бўлсам... Агар уларнинг юрагида хам меникидек ҳислар бўладиган бўлса. Уларнинг ўрнида бўлсам мен ҳам шундай қилган бўлар эдим. Ва бундан афсус чекмасдим. Аслида улар сен ўйлагандек одамлар эмас. Ҳаммаси бамаъни йигитлар. Энди қизлар аёллар йигитлар дўстлигини барибибр тушуна олишмайди. Кел яхшиси сен мени дўстларимни мен учун кечир...Мен эса дўстларим учун узр тилай. Ишонавекр ҳали уларнинг хақиқатда ажойиб инсонлар эканлигига ўзинг амин бўласан!
-Қандай?
-Худойимни ўзи чевар. Уларни сенга ёмон томонларини кўрсатган зот яхши томонини ҳам кўрсатар.
-Гапирганимни фойдаси йўқ. Яхшиси уларни йўқ ҳисоблай қолай а?
-Бу ҳам яхши йўл
Кун бўйи қиз билан бирга вақтни қандай ўтганини сезмай қолди. Алишер бирга ўтказган вақтларида бир нарсани сезди. Шаҳнозани икки ё уч марта қучоқлаган бўлса ҳам у илгаридек куксига қўл тирамади. Нафаси қайтиб безовта бўлмаганига диққат қилди. Савол бергиси келди. Аммо кунглига оор бераман деган ўйда индамай қўя қолди. Аксинча дераза ёнида туриб ховлидаги талабалрни кузатиб турган қизнинг ортидан бориб қучдида чаккасига лаб босди.
-Шаҳнооз-деди бахтдан жнтикиб
-Ҳмм
Кел турмуш қурайлик. Мен аямни юборай...Қара қанча вақт ўтказдик. Мана кўрасан биз энг бахтли жуфтлик бўламиз!
Ахир бой берган йилларимиз ҳаққи биз бахтли бўлишимиз керак. Йўқ дема жоним хупми? Йўқ демагин...
-Хўп.
-Ростданми? Розиман деганингми бу а?
-Ҳа. Фақат...Иккиланиб сўзлашдан тўхтаган қизни ўзи томон бурди.
-Нима? Айт нима қилишим керак?
-Фақат... Мен олдин онам билан гаплашиб олишим керак. Онамни қандай қабул қилишини билмайман. Менга икки кун вақт беринг.
-Хўп. Икки кун эмас, икки йил десанг ҳам кутаман.
-Жинни! Яна қочиб кетмоқчимисиз!?
-Асло йўқ!
-Бугун аммамни чақираман. Аммам орқали етказаман. Демоқчиман аянгизни хафа қилиб қўймасинлар. Онамни олдиндан қандай харакат қилишини айтиб бўлмайди.
-Хўп. Унда индин...Кел яхшиси ўзинг айт. Мен кутаман.
Розилик билдиргандек бош ирғаган қизнинг қучоғига тортди.....
Қиз билан вақт ўтказган йигит тун ярим бўлганда уйига қайтди. Хар доимгидек ўзини кутиб ўтирган аясига жилмайиб боқди.
-Ҳмм дада ўғли, тинчмисиз?-деди пичинг билан. - Худди менга эртага келин олиб келадигандек оғзингиз қулоғингизда! Аясининг пичинги жилмайишини кулгуга айлантирди.
-Кул ҳаа кул сен! Сенга кулгу бўлса бўлди!
-Ая мен у билан гаплашдим.
-Ким билан? Ҳайрон кўз пирпиратиб савол берган аясига норози кўз ташлади.
-У билан. Юзи қизиб асабийлашиб кетаётганини ҳич қилган йигит лаб тишлади.
-Ҳа хўп ким экан У!?
-Аяяя
-Хўп. Нима деди?
-Онам билан гаплашай. Сунг майли келсинлар деди. Аммасини чақирар экан.
-Вооой қачон?
-Эртага чақирса индин борсангиз бўлар...
-Вооой ана бўлмасам! Мени бўлса бир тайёргарлигим йўқ. Бугун кун нима?
-Чоршанбага ўтди.
-Унда болам мен эртага Ойбекжонни онаси билан гаплашай. Хайрли ишни жума куни бошлаганимиз маъқул. Нима дейсан?
-Менга фарқи йўқ. Бу ёғи сизни ишингиз.
-Бўлдида бу ёғини бизга қўйиб берасизда. Вой шу қизни келин қилсам ишонасанми қирқ кун эрталаб қирқ мартадан салом солдирмасам кўрасан! Ҳар куни қирқ эгилтириб салом солдираман!
Хохолаб кулиб юборган Алишер онасини қучди.
-Нега унақа қиласиз?- деди чаккасига лаб боса туриб
-Шошмай турсин! Сенга берган азобларини кўзига кўрсатаман. Илоҳим бахтинг очилгани рост бўлсин. Эртага келин келади. Иккимиз бозор тушамиз. Индин бостириб бораверамизда! Илоҳим қўлини дуога очган онанинг кўзларига ёш қалқиди..............
ЛАЙК БАСИНГ....😊😊😊😊😊😊😊😊
Давоми бор
#сийратдил
Следующая публикация
Нет комментариев