Предыдущая публикация
СИЙРАТ...
Учинчи фасл...
8 - қисм...
2015- йил... Қарши
Афрузааа! Афрузаам озгина сабр қил жоним озгина сабр қил! Нега сени уйда қолдириб кетдим? Негаям сени уйда ёлғиз қолдирдим! Чалғиб қолдим. Мен гангиб қолиб сени асрай олмадим! Мен ҳаммасига тупирдим! Ҳаммасига дадангаям анави олифта аёлгаям! Кўз ёшларини артиб олган йигит югуриб уйдан чиқди. Мен сени олиб кетаман! Машинасини тезлик билан бошқариб кетаётган йигит йўл ўртасига чиқиб олган ДАН ходимини кўриб юраги шуув этди. Хужжатларим қаерда экан? Жин урсин шу вақтда шу муаммо етмай турувди!
Хужжатлари жойида эканлигини билса ҳам юраги нохуш бўлди. Нима сабабли тўхтатди? Қоида бузмадим-ку! Тез келганимгамикан?
Машинасидан тушмай ўзи томон келаётган ДАН ходимини ён кўзгудан кузатиб ўтирди..
-Нимадир бўлдими? Машинасига яқинлашган ходимга ёвқараш қилиб савол берган заҳоти машинасининг ён эшиги очилиб иккита бири ёши тахминан элликлардан ошган гавдаси чайир эркак бўлса, орқа ўриндиқда ўтиргани ёши тахминан ўзи тенги гавда тузилишидан спортчиларни эслатадиган қора қошли.
Иккисини сўроқсиз машинага чиқишларини ёқтирмай қош учириб олган йигит бир бир иккисига кўз ташлаб олиб ташқарида тик турган ходимга савол назари билан боқди.
Кечирасиз, ўнг қўл кафт бурчагини чаккасига теккизиб олди. –Илтимо шу ходимларимизни манзилларига етказиб қўйсангиз.
Мен жуда шошилинч Қаршига кетаяпман норози тунғиллади.
-Биз ҳам шу томонга ука, илтимос йўқ деманг! Олд ўриндиқда ўтирган эркак жилмайиб олди. -Рахмат камандир эгилиб ходимга миннадорчилик билдирди.
-Зўр йўлини топибсизлар машина жойидан қўзғалди.-Текин кетишни зўр йўлини топибсизлар! Сал нарида таксилар турадиган парковка бор, шу ерга ташлаб қўйсам кета оласизларми?
-Йўқ. Биз айнан сизнинг машинангизда кетишимиз керак!
Эркакнинг сўзларидан сунг машинасига тормоз бериб йўл четига тўхтатган йигит эркак томон бурилди.
-Тушунмадим? Қошларини паст баланд қилиб хотиржам, ҳаттоки, бир оз сурбетлик билан машина ўриндиғида ястаниб ўтирган эркакка боқди.
-Бизни сизнинг бобонгиз Алижон ака жўнатган, сиздан кўз узмаслигимиз, у кишининг буйруғи. Бобонгиз буйруғи бажарилмаса жахли чиқади.
-Тушунмадим!?
-Давронбек, сиз кетаётган жойда сизга ишончли ва ҳар қандай холатда ёнингизда туриб бера оладиган одам кераклиги бизга аён. Шунинг учун биз билан баҳслашиб вақт йўқотманг!
Бир оз ҳайрон боқиб ўтирган йигит индамай калит буради.
Менимча буларни Афруза опа юборган. Ҳа тўғри ўйладим уша юборган уни қўлидан келади шу каби ишлар. Ҳмм. Тўғри топдим. Бобонгиз Алижон ака деди-ку, Афруза Алижоновна! Ҳаммаси тушунарли! Ҳаммаси маълум ажабланишга ҳожат йўқ!
-Тушунишимча сизлар мени улардан ҳимоя қилиш учун юборилгансиз...
-Йўқ. Бир нарса тўғри сизни химоя қиламиз, лекин улардан эмас...
-Кимдан?
-Ўзингиздан
-Ўзимдан?
-Ҳа. Улар сизни яқинларингиз...
-Ақлли!
Очиқ деразадан ташқарига туфлаган Даврон сукиб юбормаслик учун лабини махкам тишлади.
Улар етиб боришдимикан? Нима бўлган бўлса? Тоғам унга айтдимикан? Дадамми энди у одам? Агар гаплари рост бўладиган бўлса, шунда дадам бўлади-да! Алам билан бош чайқаб олган йигит кулиб олди. Бунча зўр! Лаби қийшайиб кетиб ўй суришда давом этди. Афрузахоним онам бўлса меҳрибон тоғажоним дадам бўлиб чиқди! Тоғамнинг меҳрибончилиги тўғрисидаги ҳикояларимни ҳавас билан танийдиган анави ойимча эса онажоним! Эҳҳ худойим! Яна қандай кутилмаган совғаларинг бор!? Бир бир жўнатмада ҳаммасини бирданига бошимга қулат қўй! Хўрсиниб олди. Бундан кейин ҳеч нарсадан ажабланмасам керак! Дунёда нима рўй бермасин ҳеч бир ажабланишсиз қабул қилсам керак! Онам-чи, онам, онам нима бўлди? Онам бу гапларни билади, лекин бир умр алдаб келган! Бечора дадам! Дадасининг мулойим меҳрибон юз қёфаси кўз олдига келган Давроннинг кўзларига ёш келди. Бечора дадам хўрлиги келиб ўй сурди.
-Давронбек
Ёнидаги одамнинг чақириғидан ҳаёлларини жамлаган йигит бурун аралаш кўзларини артиб олди.
-Машинани тўхтатинг! Буюрди. Индамай итоат қилган Даврон машинасини йўл чеккасига олди.
-Жой алишамиз! Сиз чарчагансиз. Мен ўтирай йўқ деманг!
Эркакнинг таклифига жавобан индамай машинадан тушган Даврон машинани айланиб ўтиб эркак ўрнини эгаллади. Машина ўрнидан қузғалиши билан вужудига енгиб бўлмас чарчоқ ҳис қилиб бошини ўриндиққа суяб кўзларини юмди.
Нега мени бошимга бу савдолар тушди? Нима учун? Нега етишиш имконсиз банданга нисбатан кунглимда ишқ уйғотдинг? Кзўларидан сизган қайноқ ёшлари юзини ювди. Яхшиям тун бор! БАндаларинг нигохларидан ожизлигимни беркитадиган туннларни яхшям яратгансан. Худди мана шундай тунлардан бирида мен яралганман-да! Кунглидан ўтган аламли ўйдан танида титроқ туюган Даврон бош кўтариб йўлга кўз ташлади. Машинани моҳирлик билан бошқариб кетаётган эркакка кўз қирини ташлаб олди. Мен энди қандай яшайман?Ўзига ўзи савол берди.
-Давронбек, биламан ҳозир сиз жуда оғир аҳволга тушиб қолдингиз. Назарингизда сиз учун хаёт тугагандек туюлаяпти, аслида ўғлим, хаётингиз энди бошланаяпти.
-Тушунмадим,- дегандек савол назари билан боққан йигитга қараб жилмайиб олган эркак индамай олдинга тикилиди. Бирин кетин рупараларидан келаётган машинадар чироғи юзини ёритиб ўтаётган эркакка синчиклаб назар ташлади. Озғин юзининг ўнг томонидаги чуқур чандиқ диққатини тортди. Бу чеҳра айниқса юздаги чандиқ таниш туюлди.
-Бошимизга бир кулфат тушса, мен нима қилидим , мени гуноҳим нима, нега мени бошимга бу кунлар тушди? Энди қандай яшайман?- деган саволларни ўзимизга ҳар биримиз берамиз. Лекин биз уша вақтида меҳрибон Аллоҳимни унутиб қўямиз. Аллоҳим биз бандаларга кўтара олишимиз мумкин бўлганидан ортиқ кулфатни юбормайди.
-Бутун ҳаётингиз ёлғонлардан иборат эканлигини англашдан оғирроқ кулфат бўлмаса керак! Алам билан пичирлади.
-Ҳа албатта, жуда аламли холат. Энди нима қилмоқчисиз?
-Билмайман!
Тунд жавоб қайтарган Даврон кўзларини чирт юмди. Билмайман бош чайқаб олди. Жим кетишди. Жим кетиш машинанинг бир маромида чайқалишидан уйқу элитган йигит уйқуга кетганини сезмай қолди.
Нотаниш чўл деса чўл эмас. Туқай деса туқайга ўхшамайдиган жойда сарсон кезиб юрган йигит қаршсида пайдо бўлган уйга қувонч билан кўз ташлади. Ҳайрият етиб келдим! Уй тмон шошилиб қадам босди.
-Даврон ака!
Ортидан эшитилган овоздан юраги титраб кетган йигит бош бурди. Ўзидан чамаси йигирма қадамлар нарида оппоқ либосда жилмайиб боқиб турган Афрузага кўз тушган Даврон юрагининг гурсиллаб уриб кетишидан энтикиб кетди.
-Афрууз Афрууз сен шу ердамидинг? Мен сени излаб юрибман!
Қиз томон югурди. Етиб бориб тикилиб турдида авайлабгина бағрига босди.
- Азизам шивирлади Сени соғиниб кетдим.
-Мен ҳам мен ҳам сизни соғиндим!
Куксига бош қўйган қизни доимгидек ёндош холатида юз кўзига тўймай термулди.
-Даврон ака мен кетишим керак,- бош кўтариб кўзларига тикилган қиз жилмайганди, лабидан қон сизиб чиқди.
-Афруз нима бўлди сенга?
Юрагини қўрқув қоплаган йигит лабидаги қонни бармоғи билан артиб олмоқчи бўлганди. Қон оқиши тезлашиб Афрузнинг эгнидаги оппоқ либосининг ёқасига ёйилиб кетди.
-Афруз нима бўлди сенга? Афруз!?
Кўз қорачиғи тепага тортиб кетган қиз беҳол йиқилди. Қизни авайлаб қучоғига олган йигит уни силкитиб ўзига келтиришга урунди.
-Афруууз кўзингни оч, Афрузаа!
-Мен кетишим керак,- шивирлади. -Мен кетишим керак! Даврон ака мен кетишим керак ,-маюс жилмайди.
-Қаерга кетасан?- қизнинг оғзидан оқатган қонни ғойиб бўлганидан ажабланган йигит Афрузанинг юзига қўл чузди. -Қаерга кетасан?
-Мени кутишаяпти!
Боши билан ишора қилган томонга бош бурди. Бир гурух бўйи, қадди қомати бир хил тузилишга эга барчаси бирдек оппоқ либос кийиб олган қизлар Афрузага қўл силкитдилар.
-Биз кетишимиз керак,- шивирлади. -Биз кетишимиз керак Даврон ака мени унутмайсизми?
-Афруза нима деяпсан? Нималар деяпсан, қаерга кетасан?
-Мен кетишим керак! Шунда сиз ҳалос бўласиз.
-Нимадан халос бўламан?
Қизнинг гапларини англай олмаган Даврон юзни ўзи томон бурди.
-Нимадан халос бўламан?
Кўзларига тикилди. Индамай юз бурган қиз жавоб қайтармай тусатдан пиқ пиқ йиғлай бошлади.
-Афрузам нега йиғлаяпсан? Нега?
-Менга тегманг! Қучоғидан силтаниб чиққан қиз нари кетиб юм юм йиғлашга киришди.- Биз гуноҳ қилдик. Биз гуноҳ ишга қўл урдик!
-Афруз!
Юрагига қурқув ёпирилиб кирди.
-Афруза сен нималар деяпсан!? Қиз томон қадам босган Даврон мункиб кетди...
Чучиб кўз очган йигит ўзини машинада эканлигини кўриб туш кўрганини англади.
-Тушим экан пичирлади.
Мен кетишим керак, шунда сиз халос бўласиз. Сўзлари қулоғи остида акс садо берди. Донохон ғамгин жилмайди. Тушимдаям ўзингни сирли гапларинг билан ақлимдан оздирасан! Оз қолибди. Етиб келибмиз оз қолди. Ҳозир етаман сени азоблашларига йўл қўймайман! Сен мен билан кетасан! Афрузаларнинг кўчасига бурилган эркакка савол назари билан боқди. Индамай бош силкиб олган эркакка қараб туриб бу кўчага биринчи марта келмаётганини тушунди. Кўз олдига бундан тахминан ўн беш ўн олти йил олдинги қиш кунлари келди. Уша йили қиш жуда қаттиқ келди. Даврон яшаган юртда қиш илиқ келиши билан ажралиб турсада уша йили қиш қаттиқ келди. Ҳаттоки мактаблар каникулдан анча илгари ёпилди. Мактабда шу билан қишки каникул тугаганда дарсларга келишлари айтилиб хар кунгидан анча олдин жавоб берилди. Мактабидан югуриб чиққан Даврон одати бўйича уйига эмас тоғасининг уйига шошилди. Дарвозада анча туриб қолди. Қўли музлаб кетай деса ҳам дарвозани уриб тураверди. Ниҳоят дарвозанинг кичик табақасидан қовоғи солиқ янгаси кўринди.
-Тоғангиз уйда йўқ. Болалар ҳам уйда эмас. Тезда уйингизга қайтинг! Борақолинг! Онангиз кутиб қолдилар.
Келинойиси ёмон гаплар сўзламаса ҳам сўз оҳанги оғир ботиб ортига бурилган Даврон чунтагидаги пулни чамалади. Таксига етмайди. Бир ярим машина ўтмаса музғалоқ йўл машинадан ҳоли. Бўм бўш кўчага сарсон нигоҳлари билан боққан болакайнинг хўрлиги келди. Тоғаси уйида бўлмаган вақтлари янгаси ўзига ҳозиргидек муомила қилишини ўйлаб бош экканча йўл четида эрий бошлаган лой аралаш иркит қорларни ҳар қадам босганида оёлари остидан отилиб чиқишини томоша қилганча кетаверди.
Эй бола, ортидан олдин машина сигнали сунг эркак кишининг чақириғи эишитилди. -Қаерга кетаяпсан?
-Уйимга
-Чиқ, олиб бориб қўяман. Сен Аъзамни жиянимисан?
Тоғасини исмини эшитиб хурсанд бўлиб кетган бола машинага чиқиб ўтирди. Машинага ўтиришга ўтирди-ю. Ўзини тоғасининг дўсти деб таништирган ҳайдовчига қўрқиб кўз ташлади. У нимаси биландир қўрқинчли кўринар эди. Айниқса унинг юзидаги чуқур чандиғи болакайнинг юрагидаги қурқувни кучайтириб юборди. Ўғирлаб кетса вахима билан ўйлади. Аммо машина уйлари томонга юрганини кўриб бир оз хотиржам тортди....
Демак бу одам мени болалигимдан кузатиб юрган. Мана уни қаерда кўрганман! Шунда мени кузатиб юришни унга ким буюрган? Афруза опами?
Ўзи келишни мулжал қилган уйнинг дарвозасининг икки табақаси ҳам ланг очиқлигини кўрган Давроннинг юраги нохуш типирчилади.
Нима бўлди бу ерда? Машинани тўхташга сабр қилмай отилиб тушдида- уй томон югурди. Сал қолса ичкаридан шошилиб чиқиб келаётган Абдуллога урилиб кетаёзди.
-Даврон? Бир машинага бир қаршисида турган йигитга кўз ташлади.- Сен қачон келдинг?
-Нима бўлди? Афруза қаерда? Нега дарвоза очиқ?
-Афруза Афрузаа хунграб йиғлаб юборган ака оёғидан дармони қочгандек тиззалаб ўтириб қолди. Афрузааа ер муштлади
Нима бўлди? Нима бўлди унга гапир Адбулла гапир у қаерда?
Афруза касалхонада ..У ..У йиғи кучидан энтикиб қолган ака саждага кетгандек ерга бош қўйиб жим бўлиб қолди. Абдуллонинг бу тахлит чузилиб қолишидан қаттиқ хавотирга тушган Даврон тоққатсизланиб йигитнинг елкасидан кутариб олди.
Нима бўлди? Қаерда у?
Ичкаридан югуриб чиққан келинчак эрининг ёнига қўлидаги сумкани қўйиб Давронга кўз қирини ташлаб олди.
Афруза, уксус ичиб қўйди деди секингина.
Аааа? Деди Даврон худди нотўғри этимадимми дегандек бошини силкиб олди. Нималар деяпсиз? Нима қилди?
-Уксус...Абдулла ака, тик турган Давронни унутгандек ерда ўтирган эри томон эгилди. Адажон сизни кутаяптилар эрининг ёнига чуккалади. -Илтимос Абдулла ака ўзингизни қўлга олинг.Ҳозир ойижонга сиз далда бўла оласиз. Кучли бўлинг, қўлтиғидан олди тура қолинг!
-У қаерда? Бақириб юборди. Қаерда у?
-Шошилинчда Давронга қарамай жавоб қайтарган Абдулла хўрсиниб олди. Аҳволи оғир кўзлари бир нуқтада қотиб ўй суриб жим бўлиб қолди. Уни **** тугатишди. Пичирлади. У яшашдан чарчади. Уни бездиришди! Ўрнидан турди. Сумкани қўлига олиган йигит худди ақлдан озгандек югуриб кетган йигитни ортидан қараб қолган Даврон савол назари билан келинчакка қаради. Кўзларида ёш билан эрини кузатиб қолган келинчак, борақолинг дегандек имлаб олиб дарвоза томон юрди.
Эшитган хабаридан карахт бўлиб қолган Даврон манзилни машинада жим ўтириб ўзини кузатиб турган эркакка тушунтирди.
Касалхона ховлисида ўтирган Сайдулло Давронни кўриши билан у томонга ўлдириб ташлайдиган важоҳат билан отилди. Давронгача етиб кела олмади.
Давронни ортида турган йигитнинг бир муштиданоқ ерга гурсиллаб қулади.
-Агар унга бир нарса бўлса бунга сиз жавоб берасиз бош чангалаб ўтирган тоғаси тепасига келди. Агар Афрузага бир нарса бўлса бунга сиз жавобгарсиз бақириб юборган Даврон шу ерга қўйилган ўриндиқни тепиб юборди. Агар унга бир нарса бўлсаа мушт тугди. Абдулла қидирди.
Нарироқда ҳуд буҳуд бўлиб ўғлининг елкасига бош қўйиб ўтирган янгаси ва Абдуллани кўриб шу томонга қадам босди.
-Нима дейишаяпти?
Келинойи Давронга танимагандек кўз ташлаб олди-ю, жавоб бермай юз бурди.
-Аҳволи ўта оғир деди. Ичкаридан хабар кутиб ўтиримиз. Нима дейишса етказиб бераяпмиз ҳали хабар йўқ. Кутаяпмиз.
-Қачон келувдинглар?
-Тонг вақтида соат тўртмиди? Тонг отаётувди. Эсимда йўқ.
Соатига кўз ташлади. Икки соат бўлибди.
-Нима бўлди?
-Дард бўлди, бало бўлди! Ер ютсин сени! Илоё жувонмарт бўлгин! Сен единг қизимни! Кутилмаган ўрнидан сакраб турган янга Давронга ёпишди. Топиб бер қизимни! Мен сенга айтдимаа бу бехосият дедимаа қизингизни кўз қорачиғимдай асрайман девдингми? Шуми асраганинг? Қани асраганинг!? Топиб бер қизимни!
-Она бўлди. Онааа Давронда нима айб она ўзингизни босинг?! Онажоон йиғлаб юборган Абдулла онасини махкам қучди. Она ўзингизни босинг!
-Отанг иккинг единг қизимни! Илоё шу Малоҳатнинг қони оғидан келсин! У дунё бу дунё рушнолик кўрмасин! Гулдек қизимни нима айби бор эди? Нима айби бор эди қизимни? Нима қасдинг бор эди қизимда!? Онанг билан тилинг бирмиди? Ҳамма айб менда онанг ўлсин болам онанг ўлсин севдим деса даданг билмасин дебман. Учрашай дса даданг сезмасин дебмааан! Бу кунларни кўргунимча ўлиб кетсам бўлмасмиди!
Аёлининг тебраниб айтиб йиғлашидан тоқати тоқ бўлган Аъзамхон аёлини ёнига келди.
-Ўчир овозингни! Дўқ урди. Ўчир дейман!
-Ўчирмайман! Ўтирган ерида тиззасига муштлаган аёл эрига чақчайди. Ўттиз йил ўчириб келдинг энди ўчирмайман!
-Она, онажон эҳтиёт бўлиб гапиринг она! Ички ишларга жавоб бериш керак бўлади! Бу томонини ҳам ўйланг онааа! Бўлиди қила қолинг!
-Қандай бўлди қиламан болам? Қандай бўлди қиламан!? Ичкарида гулдек синглинг ўлим билан олишиб ётибди-ку ўғлим! Юрагим куйиб кетаяпти болам юрагим ёниб кетаяпти! Жон керак бўлса мени жонимни олсиин олсин меникиниии!
-Бўлди она, Афрузани ўйланг, уни оти ёмон бўлади. Онаа синглимни ўйланг! Дада бу ердан кетинг илтимос, кетинг дадаа!
Абдуллани гапларини пойлаб туришгандек касалхона ховлисида пайдо бўлган ички ишлар ходимлари ерга ўтириб олиб йиғлаётган аёлга бир зум қараб туришдида касалхона ичкарисига кириб кетдилар. Ярим соатлар чамаси вақт ўтиб ичкаридан чиқиб келган ходимлардан бири тўғри ўзи томонга юрганини кўрган Даврон ёнида жим воқеаларни кузатиб турган эркакка кўз ташлаб олди.
-Абдураҳмоновани ота онаси борми?
-Мен акаси бўламан,- Абдулла ўрнидан турди.
-Нима бўлди? Ўзимни таништирай Катта терговчи Хушвақтов. Синглингизни иши олиб бораяпман. Нима бўлди?
-Шишадаги уксусни сув деб ичиб юборибди. Сувсадим дебди янгамга, сув ичаман деб ошхонага кирибдида кейин ичиб юборибди.
-Адашган дейсизми?
-Балким адашгандир...
Даврон билан кўз уриштириб олган Абдулла елка қисди.-Адашган бўлиши ҳам мумкин.
-Адашган? Лабини тишлаб йигитнинг юзига қараб турган ходим юз буриштирди.-Адашганми?
-Билмадим. Мен у вақтда ухлаб ётувдим.
-Унда қаердан билдингиз синглингиз чанқаганини, сув ичгиси келганини?
-Катта янгам айтди. Акамни хотини..
-Бизга етиб келган хабарларга қараганда кундузи синглингизни унаштируви бўлиши керак экан аммо синглингиз яхши кўрган йигити билан қочиб кетибди. Лаби қийшайиб кетган терговчи ҳали ҳам ерда ўтириб тебраниб ўтирган Дилнозага кўз ташлаб олди.-Онангизми?
-Ҳа. Онам ҳозир саволларингизга жавоб бера олмайди. У кишининг руҳий ҳолати яхши эмас.
-Уша яхши кўрган йигитини исми фамилиясини биласизми?
-Менман уша йигит!
Ўзи томон хотиржам бурилган терговчининг совуқ нигоҳларидан сесканиб тушган Даврон бир қадам ортга чекинди.
-Ооо, қахрамон сизми? Буёғи қанчага тушди укам?
Терговчини нимани назарда тутаётганини англамаган йигит атрофга кўз ташлаб ўзини ўраб олган ички ишлар ходимларни қай вақтда етиб келганини сезмай қолганига хайрон бўлди.
-Нима деганиз бу?
-Керакли жойга борганингда нима дейётганимни тушуниб оласан! Қани укам, мен билан юрчи! Қўлтиғидан олган теровчи паст овозда аммо таҳдид билан сўзларини доно доно қилиб сўзлади.
-Ўзингга муаммо яратмай индамай биз билан юр! Куч ишлатишга мажбур қилма!
Телефонда қисқача ким биландир суҳбатлашиб олган ҳамроҳи Давронни ортидан келди.
-Илтимос бир дақиқага мумкинми? Илтимос йигитлар бир дақиқага кўп эмас.
-Майли гаплашиб олинг. Давронни қўлтиғидан қўйиб юборган терговчи ходимларига хушёр бўлинглар дегандек ишора бериб ўзи чунтагидан телефонини олиб нари кетди.
-Давронбек, бўлган воқеаларни олиб ташламай, ўзингиздан қўшмай ҳаммасини гапириб беринг. Ҳеч нарса бўлмайди Даврон! Биз шу ерда бўламиз. Сизнинг айбингиз йўқ! Гапларимни тушунаяпсизми? Ҳеч нарсани яширмасдан гапириб беринг!
Кетма кет бошига тушаётган воқеалардан карахт бўлиб қолган Даврон нигоҳларини эркакнинг елкаси оша олис олисларга тикди.
-Даврон бардам бўлинг. Жиноят иши очиладиган бўлса, агар қизнинг ота- онаси сизга даъво қилса сизга қарши иш очилиши мумкин. Ўзингизни қўлга олиб ҳаммасини батафсил айтиб беринг.
Икки соат давом этган савол жавобдан сунг, ички ишлар биносидан чиққан Даврон касалхонага қайтиб борди. Абдулланинг ҳеч қандай хабар ўқ деган гапидан сунг, ўзини касалхона ичкарисига урди.
-Биз қўлимиздан келган ишни қилаяпмиз. Ҳозирча олдига кириш мумкин эмас. Даврон сизми? Қўзойнак ортидан синчков боқди.
-Ҳа мен.
-Икки уч марта сизни исмингизни тилга олди. Керакли муолажалар ўтказаяпмиз, ҳозир мумкин эмас, мумкин бўлган вақтида сизни чақиртираман. Хўпми шу ерда бўлиб туринг. Ҳозир бизга ҳалал берасиз.
-Шундай бир кўз ташласам бўладими? Шундай бир қарайман бўлди. Бир марта!
-Хўп қаранг!
Икки қўли каровотнинг икки ёнбошига тортиб боғланган қизнинг тепасида куймалашётган докторларга қараб турган йигит ортига бурилди. Мен кетишим керак! Туши кўз олдида гавдаланди. Биз кетишимиз керак! Маюс жилмайган чеҳраси кўз олдига келиб кўзларига ёш қуйилган йигит бир бир босиб ташқарига чиқди. Кетма пичирлади. Кетиб қолмааа, сен кетиб қолсанг мен ҳам ўламан. Мен бу азоб билан яшай олмайман. Афрузааа, мени азоблар орасига ташлаб кетмаа илтимоос сендан! Ундай қилмаа пичирлади. Ўзига қаратилган нигоҳлардан безган йигит бир чеккага бориб ўтирди. Савол жавоблар оқибатидами атрофдаги воқеаларга нисбатан бефарқли пайдо бўлганини ҳис қилган Даврон бошни кафтлари орасига олди. Афруза кетиб қолма! Ёлворди.
Докторлардан чиқарилаётган қоғозга ёзилган дори дармонларни етказиб келаётган Аъзамхонни жим кузатиб турган Даврон шундай душман кайфиятда ўтириш тўлови Афрузанинг жони бўлиши мумкинлигини тушуниб машинасида ўтирган эркак томон қадам босди.
-Менга Афруза опа керак!
-Хўп! Бош ирғади. У шу ерда. Шу ерга келсинми ёки олдига борамизми?
Аёлнинг кутилмаган ишлар қилишга қодирлигини билган Даврон унинг бу ерда эканлигидан ажабланмади.
-Мен кета олмайман! Шу ерга келсин гаплашиб олайлик.
-У ўлаяпти! Касалхона томон бош ирғаб машинасида ўтирган аёлга тик боқди.- Уни бу ердан олиб кетишимиз керак. Нимадир қилиш керак! Бу ерда уларни қачон ичкаридан чиқиб ўлди деган хабарни айтишини кутиб жим ўтира олмаймиз!
-Мен докторлар билан гаплашиб олишим керак. Ичкарига олиб кира оласизми мени?- касалхона ховлисида тўпланиб турган Дилнозанинг қариндошларига имо қилди.
-Юринг мен билан. Аёлни еттовига олган Даврон дадил қадамлар билан касалхона томон етаклади.
Даврон етаклаб келаётган аёлга кўзи тушган Дилноза ўрнидан туриб серрайганча аёлга тикилиб қолди. Давронни назарида касалхона ховлисидаги шовқин сурон бир зумга тиниб қолгандек туюлди...
Даволовчи шифокорга ўзини таништирган аёл доктор билан алланималарни пичирлаб гаплашиб турди.
Бош шифокор хонасидаги маслахатга кўра пойтахтдан чақиртирилган доктор йўлига кўз тиккан Даврон хўрсиниб олиб қиз ётган катта залнинг эшигига термулди. Шошилма кетиб қолишга шошилма! Ё Аллоҳ раҳминг келсин! Билиб турибман унга яшаб кетиш жуда оғир бўлади. Лекин тирик қолсин! Ўлиб қолмасин! Мен айнан уни шу нарсалардан сақлаб қолмоқчи бўлган эдим. Ўзинг асра уни! Ўзинг асра ўтинаман у ўлиб қолмасин!
Пойтахтдан етиб келган доктор хонада ўтирган Аъзамхонга ё даволовчи докторга эмас Афруза Алижоновнага юзланди.
-Барча ёрдам тўлиқ кўрсатилган. Бир оз кеч олиб келишибди. Бу энди масофа билан боғлиқ деб айтдилар. Имкон қадар харакат қиламиз сақлаб олишга. Имконимиз кам, лекин харакат қиламиз. Олдинда қирқ саккиз соат ўта хавфли. Шу хавфли соатлардан ўтиб олса, тузалиб кетади. Оғир холатдан кейинги асоратлар билан докторлар сизни таништиришади. Афруза Алижоновна аввало худо, докторлар бир сабабчи.
-Ҳа албатта! Бош силкиб олган аёл ўрнидан турди.-Рахмат сизга илтимосимизни беэътибор қолдирмай етиб келганиз учун каттакон рахмат. Сизни кузатиб қўйишади.
-Арзимайди. Яхши кунларда кўришайлик.
Хонада ўтирганлар билан бош ирғаб хайрлашган доктор, Афрузанинг даволовчи докторига имлаб қўйиб чиқиб кетди.
Докторнинг имлашидан юрагига хавотир оралаган Даврон хонадан секин сирпаниб чиқиб, икки доктор ортидан етиб олди.
-Умид кам дўстим, жуда жуда кам. Пойтахтдан келган докторнинг ўйчан овози эшитилди. -Харакат қилинглар.
-Биз қўлимиздан келганини қиламиз. Лекин жуда ёш қиз экан-да, одамни ичи ачияпти...
-Юрагингизга унча яқин олманг. Касалингиз холатини ўзингиз кўриб турибсиз. Майли ишларингизга омад чарчаманг!
Хайрлашиб кетган доктор ортидан тикилиб қолган Даврон докторнинг сўзларидан сунг Афрузанинг асл аҳволини тушуниб етди....
Демак у..Демак у...Мен энди қандай яшайман? Бу хаётда қандай яшайман, қандай бош кутариб юраман? Энди қандай яшайман!? Қандай!?..................................
ЛАЙК БАСИНГ😊😊😊😊😎😎
Давоми бор
#Сийратдил
Следующая публикация
Нет комментариев