Предыдущая публикация
–Մայրիկ, ես այդ երբեք չե՛մ մոռանա, չե՛մ մոռանա այս ցնցող պահը: Հանկարծ նկատեցի, որ երբ մենք հիանում էինք իմ մատանիով, քո ձեռքից բացակայում էր այն մատանին, որը երբեք մատիցդ չէիր հանում: Այդ երեկո ես նկատեցի, որ անհետացել է նաև հորս ձեռքի մատանին: Բառերը խեղդվում էին կոկորդումս: Անհեթեթ ամոթխածության լռությունը փշրելու և սրտիս զեղումներին ազատ ընթացք տալու համար, որոշեցի վալս պարել և պտտվել մինչև գլխապտույտ սկսվի:
Следующая публикация
Нет комментариев