Скончыла Гомельскае медвучылішча, БДУ. Працавала ў медыцынскіх установах Віцебшчыны. Працавала дыктарам Віцебскага абласнога тэлебачання. Жыла ў Горках, тут працавала інструктарам РДК, медсястрой у бальніцы. Затым працавала ў Мінску ў Белдзяржфілармоніі, старшым рэдактарам выдавецтва “Мастацкая літаратура”, ў часопісе “Вожык”. Нэлі Іванаўна – аўтар такіх паэтычных зборнікаў, як «Станцыя надзей», «Дабрадзея», «Босая цішыня», «Сонца ў хату». Пісала яна і для дзяцей. Яе кнігі «Дожджык Мікіта», «Бізоны-рабінзоны», «Пра што думае кіт» знаходзяць свайго маленькага чытача і сёння. Ёй належаць і гумарыстычныя творы. Аўтарка гумарыстычных зборнікаў: “Як павезлі мане сватаць”, “Скажыце ўсім”, баек, казак, апавяданняў. На беларускую мову перакладала творы рускіх, украінскіх паэтаў. Яшчэ Нэлі Тулупава займалася мастацкім перакладам кітайскай паэзіі. Працавала натхнёна, шчыра. Імкнулася весці адкрыты дыялог з чытачом, старалася разгледзець найболей важкія, знакавыя з’явы жыцця. Яе вершы паклалі на музыку кампазітары І. Лучанок, Ю. Семяняка, Э. Ханок, Н. Мікуліч і інш. У пачатку 2001 года яна прыняла пострыг, а 30 ліпеня гэтага ж года пайшла з жыцця ўжо манахіняй Неанілай.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2