Предыдущая публикация
Святлана АКРУЖНАЯ
Артыстка, вядучы майстар сцэны
Народная артыстка Беларусі
Лаўрэат прэміі «За духоўнае адраджэнне»
Уладальніца медаля і ордэна Францыска Скарыны,
прыза Беларускага саюза тэатральных дзеячаў «Крыштальная Паўлінка»
Тэатр без барацьбы існаваць не можа.
Там заўсёды рух: хваляванне, перажыванне, пакуты, радасці... Ёсць і зайздрасць. Але зайздрасць раз’ядае
ў першую чаргу таго, хто зайздросціць. Бо ў кожнага свой шлях, дадзены яму Богам. І ніколі не трэба пераходзіць на чужы бок, таму што ён не прыме...
Мы – дзеці аднаго Бога, і ён любіць усіх: і благіх,
і добрых. Увогуле чалавек – вялікае стварэнне,
нават у сваім спалучэнні прыўкраснага і жахлівага...
Дзіўнае стварэнне...
БІЯГРАФІЯ
Нарадзілася 26 студзеня 1947 года ў горадзе Чарнаўцы (Украіна).
З 1965 па 1969 год навучалася ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (курс прафесара Д.А. Арлова).
З 1969 года працуе ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа.
У 1997 годзе зняты дакументальны фільм «Святлана» (рэжысёр А.Трафіменка).
У 1997-1998 гадах прызнана «Жанчынай года» Міжнародным біяграфічным цэнтрам (Кембрыдж, Англія).
У 2000-2004 гадах з’яўлялася членам Савета Рэспублікі Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь.
У 2001-2002 гадах біяграфія С.Акружной занесена ў даведнік «Хто ёсць хто ў Беларусі».
У 2002-2004 гадах біяграфія С.Акружной размешчана ў міжнароднай энцыклапедыі «Хто ёсць хто. Дзелавы свет СНД».
У 2003 годзе выдадзена аўтабіяграфічная кніга Святланы Акружной «Жыццё пражыць – і толькі б сэрца не разбілася».
У 2004 годзе прызнана Амерыканскім біяграфічным інстытутам «Жанчынай года–2004».
– біяграфія С.Акружной уключана ў зборнік «Жанчыны Беларусі», у біяграфічны даведнік «Хто ёсць хто» Амерыканскага біяграфічнага інстытута.
У 2004-2008 гадах паўторна абраная членам Савета Рэспублікі Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь (намеснік старшыні камітэта па сацыяльных пытаннях).
Уваходзіць у склад мастацкага савета тэатра.
Уваходзіць у склад Віцебскай гарадской арганізацыі Беларускага саюза жанчын і Віцебскай абласной арганізацыі Беларускага Таварыства Чырвонага Крыжа.
Актыўна працуе над стварэннем музея тэатра ў Віцебску.
РОЛІ Ў РЭПЕРТУАРЫ
– Джулія («Шукаем тэнара!» К.Людвіга)
УЗНАГАРОДЫ
1976 – ганаровае званне «Заслужаны артыст БССР».
1990 – дыплом «За лепшую жаночую ролю» Міжнароднага тэатральнага фестывалю «Славянскія тэатральныя сустрэчы» (Бранск, Расія) - Франка ў спектаклі «Хам» Э.Ажэшкі.
1991 – лаўрэат прэміі прафсаюзаў БССР за ролю Франкі ў спектаклі «Хам» Э.Ажэшкі.
1991 – ганаровае званне «Народны артыст Беларусі».
1996 – лаўрэат прэміі імя Героя Савецкага Саюза Зінаіды Тусналобавай-Марчанка «За мацярынскую мужнасць».
1997 – медаль Францыска Скарыны.
2001 – Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь.
2002 – Падзяка Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
– Ганаровая грамата Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь.
– Ганаровая грамата Камітэта па справах рэлігій і нацыянальнасцяў пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь.
– прыз Беларускага саюза тэатральных дзеячаў «Крыштальная Паўлінка» за яскравае таленавітае жыццё ў тэатры.
2003 – Падзяка Мітрапаліта Мінскага і Слуцкага, Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі.
– дыплом «За лепшую жаночую ролю» Міжнароднага тэатральнага фестывалю «Славянскія тэатральныя сустрэчы» (Гомель) - Кацярына Іванаўна ў аднайменным спектаклі па п’есе Л.Андрэева.
2004 – дыплом «За лепшую жаночую ролю» Міжнароднага тэатральнага фестывалю «Белая Вежа» (Брэст) – Лаура ў спектаклі «Бацька».
– Грамата Мітрапаліта Мінскага і Слуцкага, Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі.
2005 - Міжнародная «Прэмія міру» Амерыканскага біяграфічнага інстытута.
2006 – прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэнне».
2007 – ордэн Францыска Скарыны.
2011 - Падзяка Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь.
2016 - Ганаровая грамата Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.
- ганаровае званне «Віцябчанін года».
2017 - Падзяка Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
2019 - Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі».
АСНОЎНЫЯ МІНУЛЫЯ РОЛІ
– Анютка («Улада цемры» Л.Талстога)
– Чацвяртак («А світанкі тут ціхія...» Б.Васільева)
– Інга («Салаўіная ноч» В.Яжова)
– Дачка («Зацюканы апостал» А.Макаёнка)
– Каця («Маскоўскія канікулы» А.Кузняцова)
– Паліна («Прахадны бал» Б.Рацэра, У.Канстанцінава)
– Алелія («Алавяныя пярсцёнкі Альманзора» Т.Габэ)
– Лёнушка («Лёнушка» Л.Лявонава)
– Герда («Снежная каралева» Я.Шварца)
– Катрын («Матухна Кураж і яе дзеці» Б.Брэхта)
– Катрын («Восем закаханых жанчын» Р.Тама)
– Ася («Пяты дзясятак» А.Бялінскага)
– Ніка («Хуткія цягнікі» А.Паповай)
– Данута («Клеменс» К.Саі)
– С’юзэн («Апошняя просьба» А.Лаурынчукаса)
– Каралева («Беласнежка і сем гномаў» Л.Усцінава, А.Табакова)
– Оля («Стары дом» А.Казанцава)
– Люська («Радавыя» А.Дударава)
– Алена («Востраў Алены» Я.Шабана)
– Аліса Фларынская («Плюшавая малпачка ў дзіцячым ложку» М.Яблонскай)
– Нэлі («Прыніжаныя і зняважаныя» паводле аднайменнага рамана Ф.Дастаеўскага)
– Маргарыта («Генры VI» У.Шэкспіра)
– Франка («Хам» Э.Ажэшкі)
– Бобі Мітчэл («Гэты страсна закаханы» Н.Саймана)
– Люба («Маскоўскі хор» Л.Петрушэўскай)
– Дорыс («Любоўнікі з Каліфорніі» Б.Слэйда)
– Эмілія Макропулас («Рэцэпт Макропуласа» К.Чапека)
– Жанна д’Арк («Жанна» Ж.Ануя)
– Марлен Дзітрых («Марлен... Марлен…» Д.Мінчонка)
– Актрыса («Любоўны карагод» А.Шніцлера)
– Ганна («Пад сонцам» В.Маслюка)
– Тэкля («Зямля» паводле творчасці Якуба Коласа)
– Кацярына Іванаўна («Кацярына Іванаўна» Л.Андрэева)
– Шарлота («Вішнёвы сад» А.Чэхава)
– Лаура («Бацька» А.Стрындберга)
– Марціна («Лекар мімаволі» Ж.-Б.Мальера)
– Васа («Васа» М.Горкага)
– Зоя Мажарава («Апошнія сведкі» паводле аднайменнай мастацка-дакументальнай кнігі С.Алексіевіч)
– Сесілі Робсан («Квартэт» Р.Харвуда)
– Клара Цаханасьян («Візіт дамы» паводле п'есы Ф.Дзюрэнмата «Візіт старой дамы»)
РОЛІ Ў КІНО
– Алена («Запыт» («Другая восень»), 1971)
– Дачка («Зацюканы апостал», 1983)
– Ганна Карпілава («Плач перапёлкі», 1990)
–
Следующая публикация
Нет комментариев