Предыдущая публикация
💥ЗИЙНАТ
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР
64-қисм
—Мен билан осонликча тамом қилолмайсиз. Мен шунчаки ишлатилиб бир четга улоқтириладиган оддий буюм эмасман.
—Бўриии
Баҳор зарда қилганча ўрнидан турди. Кейин энгашиб стол устидаги клтачини олдида, баланд пошнасини тақиллатиб чиқиб кетди.
—Шеф нима гап?
—Рости нимагадир лаби катта, совуқлардан безибман.
—Катта бўлибсизми дейман.
—Бореэе.
—Ахрорни акаси Зокирни қўлида ўйинчоқ бўладиёв. Чет элдаги ҳисоб рақамларимизга имдамайгина пул ўтказиб беришяпти.
—Аҳмоқлар, пулни ўз меҳнати билан топмагандан кейин совуришам осон.
—Аммо бизни ундай деб бўлмайди.
Иккаласи ҳам кулиб юборди.
***
Зийнат деразадан ёмғирни томоша қилиб ўтирибди.
— Қизим мана кўрасан Тимур сени бахтли қилади.
Зийнат жавоб бермади. Қандай айтсин сизлар учун розиман деб.
—Ойи розимиз деб айтинг.
—Қароринг қатъийми?
—Ҳа. Бугун Ахрор яна келди. Тўйдим ойи. Қачонгача қочаман ундан. Тимур ҳар куни мени ортимдан юрмайдику. Агар... Агар унга турмушга чиқсам, кейин мени тинч қўяр.
—Албатта тинч қўяди. Эрли аёл бўласанку .
Мўътабар опа хурсандлигини яширмай Клара бувига қўнғироқ қилди.
—Ассалому алайкум опа, язшимисиз? Зийнат рози бўлди.
Зийнат онасига қараб хўрсиниб қўйди. Майли онаси хурсанд бўлса бас. Қолгани муҳим эмас.
***
Шинамгина кафе. Зийнат ва Тимур ўтиришибди.
—Тўйни тезлаштирамиз.
Зийнат узун киприклари пирпираганча Тимурга қаради.
—Нега бунча тез?
—Бувим қариб қолган. Кўряпсан қон босими кўп ўйнаяпти.
Ҳақиқатдан Зийнатни ўзи икки марта тез ёрдам чақирди. Клара буви кўп беҳол бўлиб қоляпти
—Улар сени яхши кўради. Сени яхши оила бекаси бўлади дейдилар. Менимча ҳам тўғри.
—Севгичи?
Зийнат Тимурга тикилди.
—Муносабатларда муҳими севгими? Йўқ севги эмас. Муҳими садоқат.
—Садоқат севгини мустаҳкамлайди. Бир бирини сўзсиз тушуниш учун севгини ўрни беқиёс .
—У ҳам бўлади. Балки болали бўлгач севги ҳам туғилар.
65-қисм
—Шундай ўйлайсизми?
—Ҳа, мен учун муҳими садоқат. Қолгани бўлаверади.
Тимур онасини узугини чўнтагидан чиқариб Зийнатни қўлига тақди.
—Бу узук ҳаммага ҳам берилавермайди. Шу вақтгача ҳеч кимга раво кўрмаганман. Уни авайла.
Зийнат қўлидаги бежирим узукка тикилиб қолди.
—Оқ кўйлакни қачон танлайсан?
Зийнат мум тишлади. Ахрор билан бўлган тўйида ундан ҳеч нарса сўрашмаган. Аммаларини ўзи танлаб келган.
—Сизга қайси вақт қулай бўлса.
—Унда эртага, тушдан кейин.
—Хўп.
Зийнат ерга қаради.
***
Зулхумор бувини уйи. Икром отани кетганига мана икки ой бўлди. Ҳамон дарак йўқ.
—Шунчалар ҳам вафосиз бўладими? Мен унинг учун шунча йил уйида яшаму...
Зулхумор буви нега ҳаёти издан чиқа бошлаганини ўйларди. Аммо ўйламасдики ўтмишдаги гуноҳимни бадалини тўлашни бошладим деб.
—Буви яқинда бойиб кетамиз. Катта бир компания билан шартнома туздик.
—Ашуржон илоҳим топганинг олтин бўлсин.
Ахрорни катта акаси олдиндаги мушкулотдан бехабар ҳолда хурсанд эди.
***
Оқ кўйлаклар салони. Тимур шаҳардаги энг номдор салонга қизни олиб келганди.
—Мен билан танлашасизми?
Тимур бир кўйлакларга, бир Зийнатга қаради.
—Ҳаммаси бир ҳилку.
—Унда ярашганини айтасиз
—Хўп
Тимур диванда ўтирганча Зийнатни кузатиб турди. Қизнинг кўзидаги маюслик йўқолмаган. Ҳадикдираш ҳамон бор. Аммо шу ҳолидаям беғубор.
—Тиимур ака қаранг. Шу бўладими?
Зийнат олдилари ҳам гипюр билан ёпилган оппоқ либосни кийиб чиқди. Тимур бир зум кўз узолмай қолди. Ҳудди эртакдаги малика қаршисига чиққандек бўлганди. Зийнатнинг узун сочлари ҳозир елкаси узра тўшалиб турар, бу унинг ҳуснини яна ҳам оширарди.
—Менга ёқди,- Тимур маъқул бўлганини айтди.
—Илк кўрганимдаёқ ёққанди менга. Бўлди бошқа киймайман. Шуни оламиз.
***
Бугун тўй. Аввалгисидан фарқли бу гал Тимур у билан тўйхона дизайнигача бирга танлади. Санъаткорларни ҳам қизга ёққанини айтишди. Мўътабар опа ўзида йўқ шод. Мана эрини вафотига бир йил бўлди. Бу ерга келганига эса ўн ойлар бўлди. Шу вақтда соғлиғини анча тиклади. Энди эса қизини бахтли кунида рақсга тушяпти. Келин томондан фақатгина Зийнатни дугоналари бор ҳолос. Аввалги тўйида дугоналари айтилмаганди. Бувиси буни истамаганди.
—Нега қалтираяпсан?
66-қисм
Тимур қизнинг ҳар бир ҳаракатини кузатиб ўтираркан сўради.
—Қайдам. Ҳаяжондаман.
Тўйхона эса билинтирмай қўриқланарди. Тимурни казо казо танишлари, логистика раҳбарлари, жиноят олами вакиллари, савдогарлар, ҳуллас Тимур қай соҳада бор бўлса, ўша соҳа вакиллари тўйда ҳозир эдилар.
Тимурни тўйи бўлаётгани эса кўпгина «қизлар» ни аламини қўзитди. Баҳор ҳам тўйга келган, нафрат билан Зийнатдан кўз узмасди.
Келинни юзини очиб кетишди ҳамки Тимур асабийлаша бошлади. Эркак зоти борки Зийнатга қараб қараб қўяётганди.
—Зийнат юзингни қайта ёпамиз.
—Нега?
—Ҳаммани кўзи сенда. Бировни ўлдириб қўймай.
—Хўп.
Тўйда келин куёвни вальсга таклиф этишди. Аммо Тимур негадир рад этди. Рақс боп қўшиқлар давомий берилиб тўйдаги барча рақсга тушди. Айниқса Клара бувини қувончи чексиз эди.
***
Тимурни уйи. Тўй тугаб келин куёвни гўшангага кузатиб қўйишди. Тимур уйларида ортиқча одам бўлишини истамай ҳаммани кетгазиб юборди. Икки қаватли замонавий уй. Ётоқхона иккинчи қаватда экан. Тимур Зийнатни кўтариб олиб чиқди. Негадир қиз тилдан қолгандек гапирмасди. Романтик оқшом шарафига безатилган ётоқхона. Гиламга қип қизил атиргул япроқлари тўкилган. Хонада ҳушбўй ифор таралиб турар, шамлар ажиб нур сочарди.
Тимур Зийнатни авайлаб ётоқ устига қўйди.
—Кўзингни оч. Хавфсиз жойдасан.
Зийнат Тимур кўтарганида уялгандан кўзларини юмиб олганди. Ҳозир кўзини очиб атрофга қараб лол қолди.
—Бунча чиройли.
Ҳайратини яширолмади.
—Ёқдими?
Тимур костюмини еча бошлади. Зийнат қулт этиб ютиниб қўйди.
Шу вақт ташқарида тўполон бўлиб кетди. Тимур эшикдан чиқди. Зум ўтмай қайтиб кирди.
—Тинчликми?
—Ҳаммаси жойида
Тимур костюмини диван устига ташлаб Зийнатга яқин келди. Қиз ундан узоқлашди. Иккисини ҳам юраги қинидан чиққудек урарди.
—Мендан қочма.
—Мен...
Тимур қизни бошидаги рўмолини олиб юзини очди. Кейин эса сочларини ушлаб турган тўғноғични секин олди. Узун сочлар елка узра шувиллаб пастга тушди.
Давоми бор...
Следующая публикация
Комментарии 8