Предыдущая публикация
Հեռախոսի վրա 0 քաշած, յուպի խմած և ողջ մնացած, կասետի ու գրիչի կապը իմացող, պալատկի մեջ բանակի քեֆին մասնակցած սերունդ, եկեք հլը))
Ուզում եմ էն հին հայկական հարսանիքները հիշենք)) Էն որ տան մեջ, պատին խալին կախած, վրեն էլ բամբակով գրած "երջանկություն" ու երկու սրտիկ իրար մեջ արած))էն որ նենց ժխոռա, ոչ մեկ ոչ մեկի չի լսում, ու էդտեղ մի հոպար որոշումա զույգ ծաղիկների կենացը խմի,միկրոֆոն դե չկա, ու մի 5 րոպե բոլորը դանակով խփում են բաժակին ու գոռում.
-ժողովուրդ, հլը կամաց եք, հոպարը կենացա ասում😁
Կամ էն որ նոոոր նոր մոդա ընգավ ռեստորանում անել))էն որ արդեն միկրոֆոն կա, երաժիշտների անկյուն կա ու իրանց դեմը դհոլի չխոլի մեջ լիքը շաբաշ հավաքված😁😁էն որ օպերատորը կամեռան դեմի կես ժամնա տենում, դրանից հետո ով 3 բաժակից ավելա խմել, դառնումա օպերատոր, սաղի ձեռով կամեռան ֆռումա, ով ում հավանումա իրա վրայա կամեռան պահում, մեջների բոցավիկը մորքուրի աղջկա եմելու ժամանակ մոտիկացնումա, մեկ էլ հոպ, կամեռան անջատվումա ու, երկու րոպեից միանալով, մեջը լսվումա օպերատորի ձենը.
-ապե էս կնոպկեն էլ չսխմեք, անջատվումա տենց😁😁
Հարս փեսա, կիսուր լավաշ, ոտ ափսե, դե դրանք սաղ գիտեք))
Էտ հարսանիքներին կեսից միշտ կամեռան անջատվումա (զարյադկեն նստավ) ու մի ժամից վերադառնում ենք եթեր, որտեղ արդեն բոլորը ցեխից տարբերվում են մենակ հագի սպիտակ սառոշկով😁
Ու գալիսա էն ամենա ամենա պահը`նվերները հանձնելու պահը))էն որ ով լավ նվեր ունի պատրաստած, պարտադիր հելնումա պարելով տանում հասնումա սեղանին, եթե ընտանիքում կան երեխաներ, պիտի անպայման իրանց ձեռը բռնած դա արվի😁էդտեղ անպայման առանձին շեշտվումա Ռաստովի բարեկամներից ուղարկված նվերը, հատիկ հատիկ, որտև դե ստեղ տենց բաներ չկա, ու, իհարկե, Կիևից հորքուրի ուղարկած 2 в 1 մագնիտաֆոնը, էն որ համ դիսկովա, համ կասետով😁😁😁դե ով էլ որ փողա բերել ու նշանակված հավաքողինա տվել ու գրվելա, թե ինչքանա տվել, լուռ նստած հետևում են ու ասում իրար մեջ, հլը ես չտեսներին նայի, պիտի անպայմամ ցույց տան ինչ են բերել😁😁
Ու էտ հարսանիքները չունեին թամադաներ, բոլորն էին թամադա էդտեղ))
Ի՞նչ բաց թողեցի, հիշացրեք)))
Следующая публикация
Комментарии 9
Բայց էնքան ենք օգտագործել ,որ կարծել որպես փոխառություն էդ բաժերն էլ ենք մերը դարձրել
Ցավոք հիմա էլ չկա էն համն ու հոտը