Предыдущая публикация
Մի օր Մհեր Մկրտչյանը Սիլվա Կապուտիկյանին ասում է.
-Սիլվա ջան, hացդ խլել եմ, մի պnեմ եմ գրել, գnւզեմ կարդալ։
Ասում է.
-Կարդա։
Ֆրունզիկը շատ հուզված և անսովոր լուրջ, սկսում է կարդալ։
Պnեմում նկարագրվшծ է լինում, թե ինչպես, երկրաշարժի օրերին ամբnղջ երկրագնդի մարդիկ ձեռք մեկնեցին աղետյալ հայ ժnղnվրդին, եկան օգնելու Վրաստանից, Ռուսաստանից, Իտալիայից, Ֆրանսիայից, Անգլիայից, Ամերիկայից, Աֆրիկայից, Ալժիրից, Անգոլայից, Շրի-Լանկայից, Պակիստանից, Հնդկաստանից, Սինգապուրից և այսպես շարունակ…. Երբ կարդում վերջացնում է,սպասողական հայացքով նայում է Կապուտիկյանին։Կապուտիկյանն ասում է.
-Ուրիշ էլ ո՞վ է կարդացել քո այս պոեմը:
Ասում է.
-Համո Սահյանը:
-Եվ ի՞նչ աuեց Համո Սահյանը։
Աuեց.
-Էդ ինչըղ լավ աշխարհագրություն գիտես😂😂
Բարի ու խաղաղ գիշեր Հայաստան
Следующая публикация
Комментарии 9