Предыдущая публикация
1.Намозе, ки шаб бо бедор шудан хонда мешавад.
Таҳаҷҷуд дар луғат ба маънои хобидан ва бедор шудан ва антоними вожаҳост. Баъдан шахсеро, ки шаб аз хоб мехезад ва намоз мехонад, аз ин реша баргирифта "ҳеҷуд" номида шуд ва аз ин рӯ, таҳаҷҷуд ҳамчун истилоҳ ба маънои бедор шудан дар шаб барои намоз ва зикри Аллоҳ истифода шудааст. Намозе, ки маъмулан баъд аз намози хуфтан, пеш аз хоб ва ё баъд аз хоб хонда мешавад, намози хуфтан (салоту-л-лайл) номида мешавад. Намозҳое, ки бо шикастани хоби шаб хонда мешаванд, намози таҳаҷҷуд номида мешавад.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев