"არიან ქალები, რომელთაც აღარ ეშინიათ !...

აღარ ეშინიათ ვინმეს დაკარგვის,
ვიღაცის აზრის,
ვიღაცის ქილიკის,
ვიღაცის ყვირილის...
აღარ ეშინიათ ფსკერზე დაშვების, რადგან იქ უკვე იყვნენ ! უკვე ამოაღწიეს იმ ტალახიდან, მარტოობიდან და სიცივიდან, სადაც ზემდეტმა ნდობამ და გულთბილობამ ჩაიყვანა.
მათ აღარ აშინებთ საკუთარი აზრის ხმამაღლა დაფიქსირება,
საკუთარი მიზნებისთვის ბრძოლა.
რადგან ისწავლეს, რომ არავის და არაფრის გამო არ ღირს ცხოვრებაზე ხელის ჩაქნევა.
ასეთი ქალები ცოტანი არიან, მაგრამ ისინი ყოველთვის მიუწვდომელნი, სანატრელნი და სამაგალითონი ჩანან. მათ ზღაპრების აღარ სჯერათ, უბრალოდ ეცინებათ.
დიახ, არსებობენ ასეთი ქალებიც, ცხოვრება ნამსხვრევებიდან რომ დაიწყეს და ააწყვეს !...
მათ ჩვენ, "ძლიერ ქალებს" ვეძახით."