Предыдущая публикация
Бығаса гел төрлө уҡыу йорттарының эсендә ҡайнап йәшәгәнгәме, Башҡортостан Республикаһының Зәйнәб Биишева исемендәге «Китап» нәшриәтенә бер килгәнемдә, бар эшемде ситкә ҡуйып, иркенләп ғәжәйеп был донъя менән яйлап танышып сығырға, хәҙерге заман китаптарының ни рәүешле донъяға тыуыуы, аҡыл һандығының ташҡа баҫылыуы менән иркенләп танышырға булдым. Нәшриәткә килеү теләгемде алдан уҡ ҡабул итеү бүлмәһенә шылтыратып һөйләшеп ҡуйғайным. «Килегеҙ, ҡабул итербеҙ!», – тигән йылы һүҙ дәртләндереп ебәргәйне. Бер аҙҙан, килеп, өҫтө һалыу менән, һылыу секретарь:
– Һеҙҙе Эльмира Иршат ҡыҙы көтә, – тине, киң йылмайып. Индем һәм шаҡ ҡаттым:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев