Сен қўнғироқ қилмайсан...

Мен ҳам.
Сен ёзмайсан, менда ҳам субут.
Сенга соғинч қилади алам,
Мен сабрла сақлайман сукут!
Сен кибрли, мен ўта мағрур,
Сен осмонда, мен ундан баланд
Сен кибрга, мен ғурурга қул,
Фақат меҳр қаҳат, муҳаббат қаҳат!
Унутдим дейсану, аммо паришон,
Ғарқ бўлиб кетасан ҳаёлимга гоҳ.
Унутдим дейману, тунлари ҳамон.
Ҳаёлинг бағридан топаман паноҳ.
Истаб келолмайсан, минг битта сабаб,
Мен бораман десам йўлим унмайди.
Айт, нега бир умр Худодан сўраб,
Бир умр шу ишқдан кетиб бўлмайди.
Сени кўрибдилар сочларингда оқ,
Фақат мен ҳақимда сўрар эмишсан.
Кейин лабларинга тарқалиб титроқ,
Жимгина овозсиз йиғлар эмишсан.
Менчи, мен, ўзимни койиб чарчадим,
Таслим бўлганлигим эҳе, қачонлар.
Камондек эгилиб бўлса ҳам қаддим,
Ғурур гердайишин қўймас, оқпадар!
Умримиз ўтмоқда, ўтиб бўлдиям.
Неча кун яшашга қолди ҳаққимиз.
Балки хақ дунёда таниб олишчун,
Бирровга севишиб олдик иккимиз!