Предыдущая публикация
Мои стихи.
Эх апам булсаң!
Эх! Әгәр син минем апам булсаң иде,
Матур күлмәгеңне кияр идем.
Җизней алдында боргалана,боргалана,
-"Доньяда мин нинди матур кеше!"-дияр идем.
Хуш буеңны иңнәремә сөртеп,
Җизней белән биюгә чыгар идем.
Икебезне бергә биегәнне күреп,
Апам,безгә ничек чыдар идең?
Төн уртасында өйгә кайткач,
Тәмле чәеңне эчеп утырыр идек.
Бәхетле йөзебезне күреп,
Ачуың белән донья тутырыр идең.
-"Ничек сезгә оят түгел?!"-дип
Җизней белән мине ырышыр идең.
Ирең белән мине бергә күрмәс өчен,
Арабызны суытыр идең.
Чынлап та,әгәр син мнем апам булсаң,
Мин нинди бәхетле кеше булыр идем!
Сиңа карап уйладым да,
Үземнең матур күлмәгемне кидем.
31.08.2019 елю.
Следующая публикация
Нет комментариев