Предыдущая публикация
мои стихи.
Сагыну.
Һаман сине искә алып,
Гомерем буе ялгыз калып.
Еллар буе сине көттем,
Көне-төте елап беттем.
Килә сине күрәсе,
Кочып алып үбәсе.
Мин синең белән генә бәхетле,
Онытып булмый шул хәтле.
Искә төшә үткән еллар,
Синең белән йөрегән юллар.
Әгәр очратсам сине тагын да,
Җибәрмәс идем шул чагында.
Алыр идем сине кочып,
Китәр идек бергә очып.
Яңа гайлә корып булса,
Ак бәхетләр өйгә тулса.
Чумар идек мәхәббәт утына,
Килеп төшсәк бәхет кулына.
3.7.2000 ел.
Следующая публикация
Нет комментариев